ရန္ကုန္ျမိဳ႕လယ္ရွိကြန္ဒိုမီနီယံ အေဆာက္အအံုႀကီးတစ္ခု။
ထိုအေဆာက္အဦးႀကီး၏ ၁၀ လႊာတြင္ ေခာတ္မွီ ေနာက္ဆံုးေပၚကရိယာမ်ားျဖင့္ လွပခမ္းနားေသာ
အလွျပင္ဆိုင္ႀကီးတစ္ခု တည္ရွိေနသည္။
အလွျပင္ဆိုင္က အမ်ိဳးသမီးမ်ားသီးသန္႔ဟုဆိုေသာ္လည္း အလွျပင္ေပးသူမ်ားက အသက္ ၂၀
ေက်ာ္သာရွိေသးေသာ ေကာင္ေလးမ်ားျဖစ္ေနသည္။
အလွျပင္ဆိုင္ဟုဆိုေသာ္ျငားလည္း အလွျပဳျပင္ေပးသူမ်ားမွာ
အလွျပင္ဆိုင္အမ်ားစုတြင္ေတြ႕ရေသာ မိန္းမစိတ္ေပါက္ေနေသာ ေကာင္ေလးမ်ားမဟုတ္ပါ။
ေယာက္က်ားစစ္စစ္ က်ားျဖစ္ျပီး ၀တ္တာစားတာက အစ ေယာက္က်ားပီသေသာသူမ်ားျဖစ္သည္။
အားလံုးေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလးေတြခ်ည္းျဖစ္သည္။
အလွျပင္ထိုင္ခံုက ၇ ခံုရွိျပီး ေကာင္ေလးေတြက အားလံုး စုစုေပါင္း ၁၀ ေယာက္ျဖစ္သည္။
အလွျပင္ခန္းကို သီးျခားမွန္လံုခန္းျဖင့္ဖြဲ႔စည္းထားျပီး ထိုအခန္းထဲတြင္ဆိုဖာေနာက္မွီထိုင္ခံုရွည္ ၃ ခံု
ကို နံရံတြင္ကပ္၍ စီတန္းခ်ထားျပီး အလွျပင္ဆရာေကာင္ေလးမ်ားထိုင္ေနႀကသည္။
ဂ်ာနယ္ဖတ္သူကဖတ္၊ mp 4 နားေထာင္သူကနားေထာင္၊ မွန္ေရွ႕တြင္ေခါင္းဖီးသူကဖီး၊
စကားေျပာသူကေျပာႏွင့္ရွိေသာ္လည္း က်ယ္ေလာင္ဆူညံျခင္းမရွိပဲ တိတ္ဆိတ္ေအးခ်မ္းလွသည္။
ထိုအလွျပင္ခန္း၏ အျပင္ဖက္တြင္ေတာ့ တန္ဖိုးႀကီးလွေသာ ဆိုဖာဆက္တီ၂စံုျဖင့္ ဧည့္ခန္းကိုဖြဲ႕စည္းထားသည္။ထိုဧည့္ခန္းႏွင့္အလွျပင္ခန္းအႀကား အလွျပင္ခန္းသို႔၀င္ေပါက္နားတြင္ေတာ့ ေကာင္တာပံုစားပြဲတစ္ခုျဖင့္ အသက္၃၀ခန္႔အရြယ္
ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ေခ်ာေမာလွပေသာအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက ထိုင္ေနေလ၏။ေန႔လည္ဖက္မို႔လားမသိ လူကရွင္းေနေလသည္။ဧည့္ခန္းဆိုဖာဆက္တီတြင္ဧည့္သည္အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ထိုင္ေနသည္။အသက္က ၃၀ ေက်ာ္ေလာက္ အသားျဖဴျဖဴႏွင့္ ထိုင္ေနတာေတာင္ သူမ၏ကိုယ္လံုးအလွကေပၚလြင္လွသည္။ထိုဧည့္သည္အမ်ိဳးသမီးသည္လက္ထဲမွအမ်ိဳးသမီးမဂၢဇင္းကိုဖတ္ရင္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အလွျပင္ခန္းဖက္ကိုလွမ္း၍ႀကည့္သည္။အလွျပင္ခန္းထဲတြင္ေတာ့ တစ္ေယာက္မွအလွျပင္ေနျခင္းမရွိပါ။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း လွမ္းလွမ္းႀကည့္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီးက တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုလွမ္းေမွ်ာ္ေနပံုရသည္။ သူမ၏ေရွ႕တြင္စားပြဲေပၚ၌ အခ်ိဳရည္သံဗူးတစ္ဘူးႏွင့္ဖန္ခြက္တစ္ခြက္ရွိသည္။ ဖန္ခြက္ထဲမွအခ်ိဳရည္ကဖင္ကပ္မွ်သာက်န္ေတာ့သည္။အမ်ိဳးသမီးသည္ လက္ထဲမွမဂၢဇင္းစာအုပ္ကိုစာပြဲေပၚသို႔တင္လိုက္ျပီး အလွျပင္မွန္ခန္းဖက္သို႔လွမ္းႀကည့္လိုက္သည္။ “အင္း...တနာရီေတာင္ေက်ာ္လာျပီ” တိုးတိုးေလးျငီးလိုက္ျပီးသက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ ျပီးမွ မ်က္ႏွာကျပံဳးေယာင္သန္းသြားျပီး ေရွ႕စားပြဲေပၚမွစာအုပ္ကိုလွမ္းယူလိုက္သည္။ မႀကာလိုက္ပါေခ်။စကားေျပာသံႀကား၍အမ်ိဳးသမီးသည္ စာအုပ္မွမ်က္ႏွာလႊဲကာ လွမ္းႀကည့္လိုက္သည္။အသက္ ၄၀ ခန္႔ ခပ္၀၀အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ အလွျပင္မွန္လံုခန္း၏အတြင္းဖက္ရွိတံခါးမွ၀င္လာ၍ အလွျပင္ခန္းကိုျဖတ္ေလွ်ာက္လာသည္ကိုေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ထိုင္ေနေသာအမ်ိဳးသမီးသည္ လက္ထဲမွစာအုပ္ကိုခ်လိုက္သည္္။ အလွျပင္ခန္းကိုျဖတ္ေလွ်ာက္လာေသာအမ်ိဳးသမီးႀကီးသည္ အလွျပင္ခန္း၀င္ေပါက္သို႔ေရာက္လာေသာအခါ ေကာင္တာတြင္ထိုင္ေနေသာ ခပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္အမ်ိဳးသမီးက မတ္တတ္ထ၍ႏူတ္ဆက္လိုက္သည္။ “အဆင္ေျပရဲ႕လား...မမ” “ေျပပါတယ္ညီမရယ္...ဒါေႀကာင့္လဲညီမတို႔ဆီကို မမက တပတ္တစ္ေခါက္ေတာ့ ေရာက္ေအာင္လာတာေပါ့” ေျပာလိုက္ရင္းေလွ်ာက္လာေသာအမ်ိဳးသမီးႀကီးသည္ ေစာင့္ေနေသာအမ်ိဳးသမီး၏ေဘး ဆိုဖာေပၚတြင္၀င္၍ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ “လူကို ႏံုးသြားတာပဲ...ဟင္းဟင္းဟင္း” “မမစန္း ကလဲ” “ဟုတ္တယ္...မခ်ိဳရ..ေကာင္ေလးေတြက ၀န္ေဆာင္မႈတအားေကာင္းတာ...ညီမလဲ၀င္လိုက္ပါလား” “ဟာ...မမစန္းကလဲ” ေစာေစာကထိုင္ေစာင့္ေနေသာမခ်ိဳဆိုသည့္အမ်ိဳးသမီးမ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးရဲသြားေလသည္။
ေကာင္တာမွ အမ်ိဳးသမီး က အေအးအခ်ိဳရည္သံဗူးႏွင့္ဖန္ခြက္က္ို လင္ဗန္းျဖင့္တင္၍ကိုင္ကာအနားေရာက္လာသည္။ “ကဲ...မခ်ိဳ...မူလက်ီလုပ္မေနနဲ႔...ထ.ထ...ဒီေရာက္မွေတာ့တစ္ခါေလာက္၀င္ႀကည္လိုက့္္စမ္းပါေအ..” “အဲဒီ မမစန္းကလဲ...” “ဘာလဲ...ဒီက အမေလးလည္း ၀င္ဦးမလို႔လား...လာေလ...” ေကာင္တာမွ အမ်ိဳးသမီးက အေအးဗန္းကိုစားပြဲေပၚသို႔တင္လိုက္ျပီး
မခ်ိဳ ဆိုေသာအမ်ိဳးသမီး၏လက္ကိုလွမ္း၍ကိုင္လိုက္သည္။ “ကဲပါ...ထပါေအ...မခ်ိဳကလဲ...ေရာက္မွေတာ့မထူးပါဘူး”
မမစန္းဆိုေသာအမ်ိဳးသမီးႀကီးကလည္း မခ်ိဳဆိုေသာအမ်ိဳးသမိး၏လက္တဘက္ကိုကိုင္ကာ ဆြဲထူလိုက္သည္။
“အာ...မမစန္းကလဲကြာ...လုပ္ျပီ..”
မခ်ိဳရွက္ကိုရွက္ကန္းျဖင့္ထ၍ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။
“ကဲ...ညီမေရ...ဒီကမခ်ိဳကိုလည္း မမလိုပဲသေဘာထားျပီးအဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးလိုက္ပါကြာ”
မမစန္းဆိုေသာအမ်ိဳးသမီးႀကီးက ေျပာလည္းေျပာစလင္းဘက္ထဲမွ ေငြတစ္ေသာင္းငါးေထာင္ကိုလည္းထုတ္ယူ၍ေပးလိုက္သည္။
ျပီးေတာ့မမစန္းကေျပာလိုက္ေသးသည္။
“စက္ရွင္ပဲေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ့...မမ” ေကာင္တာမွအမ်ိဳးသမီး ေခၚရာေနာက္သို႔ မခ်ိဳရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင့္ပါသြားသည္။မမစန္းဆိုေသာအမ်ိဳးသမီးႀကီး၏အမည္က ေဒၚစန္းစန္းႏြယ္ျမင့္ျဖစ္သည္။မခ်ိဳဆိုေသာအမ်ိဳးသမီး၏အမည္က ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူျဖစ္သည္။ႏွစ္ေယာက္စလံုးကေငြေႀကးသံုျဖဳန္းႏိုင္ေသာလုပ္ငန္းရွင္ေတြျဖစ္ႀကသည္။
မမစန္းကအသက္ ၄၂ ႏွစ္ရွိျပီျဖစ္ျပီးခင္ပြန္းသည္က ကြယ္လြန္သြားခဲ့ျပီျဖစ္ကာ မုဆိုးမျဖစ္သည္။ မခ်ိဳက အသက္ ၃၈ ႏွစ္ရွိျပီျဖစ္ျပီး ခင္ပြန္းသည္ျဖစ္သူက အေမရိကားတြင္သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ေနသည္မွာ ၃ ႏွစ္ခန္႔ရွိျပီျဖစ္သည္။
ဒီေတာ့ႏွစ္ဦးစလံုး လိုအပ္ခ်က္တူညီေနသူေတြျဖစ္သည္။ မမစန္းကဒီေနရာကိုမႀကာခဏလာတတ္ျပီး
မခ်ိဳကို ေရာက္ဖူးေအာင္လိုက္ခဲ့ပါလားဟုေခၚခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ေကာင္တာမွအမ်ိဳးသမီးလက္ဆြဲေခၚေဆာင္ရာသိ႔ုလိုက္ပါလာေသာမခ်ိဳသည္ အလွျပင္ခန္းအတြင္းျဖတ္ေလွ်ာက္လာျပီး တဖက္ရွိ အလွျပင္ခန္းတံခါးေပါက္အနီးသို႔ေရာက္ရွိလာသည္။
ထိုေနရာတြင္ ဆိုဖာထိုင္ခံုရွည္ႏွစ္ခုျဖင့္ေကာင္ေလးေတြထိုင္ေနႀကသည္။
ထိုေနရာသို႔အေရာက္ ေကာင္တာမွ အမ်ိဳးသမီးက ရပ္၍မခ်ိဳလည္းရပ္လိုက္သည္။
“ကဲ...မမ...ဒီမွာအားလံုး ၈ ေယာက္ရွိတယ္...မမ အႀကိဳက္ေရြးေပေတာ့..”
ရဲကနဲျဖစ္သြားေသာမ်က္ႏွာေလးျဖင့္ မခ်ိဳကေကာင္ေလးေတြကိုႀကည့္သည္။ အားလံုးကိုယ္လံုးေတာင့္ေတာင့္ႏွင့္ရုပ္ေခ်ာေခ်ာေလးေတြ။
အားလံုး၏သန္စြမ္းမႈကလည္းအတူတူေလာက္ပင္ျဖစ္ႏိုင္၍ မခ်ိဳဘယ္သူ႕ကိုေရြးရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္။
“ဒီဖက္ကႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ တပတ္မွတခါပဲလာတဲ့ အခ်ိန္ပိုင္းေတြေလ...ဟိုဖက္က ၆ ေယာက္ကေတာ့ ဒီကပင္တိုင္ေတြေပါ့”
မခ်ိဳ တခါတေလမွလာသည္ဆိုေသာေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ကိုႀကည့္လိုက္သည္။
မခ်ိဳ၏စိတ္ထဲတြင္ ပင္တိုင္ ၆ ေယာက္က ေနာင္လည္းအခ်ိန္မေရြးေတြ႕ႏိုင္သည္။တခါတေလမွလာေသာႏွစ္ေယာက္က ႀကံဳေတြ႕ရခဲ၍ထိုႏွစ္ေယာက္ထဲမွ ေရြးရန္ႀကံစည္လိုက္သည္။
တစ္ေယာက္ကအသားလတ္လတ္ တေယာက္က အသားျဖူူျဖဴ ၊ ႏွစ္ေယာက္စလံုး လံုးတူေဒါက္တူ မို႔ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ၏မ်က္လံုးက ထိုေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္၏ေျခမမ်ားဆီသို႔ေရာက္သြားသည္။
“သူနဲ႔ပဲသြားမယ္”
အသားလတ္လတ္ေကာင္ေလးက မခ်ိဳကိုျပံဳး၍ႀကည့္ရင္းမတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။ “ကာစန္မာ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ကအဓိကေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ့မမ”
ေကာင္တာမွအမ်ိဳးသမီး၏သတိေပးစကားကိုေကာင္ေလးက ေခါင္းညိတ္၍တံု႕ျပန္လိုက္သည္။ေကာင္တာမွအမ်ိဳးသမီးက နံရံအေပၚဖက္တြင္ကပ္ထားေသာ မွန္ဘီရိုေလး၏တံခါးကိုလွမ္း၍ ဆြဲဖြင့္လိုက္သည္။
ျပီးေတာ့နံပါတ္ျပားခ်ိတ္ဆြဲထားေသာေသာ့တစ္ေခ်ာင္းကိုျဖဳတ္ကာ ေကာင္ေလးလက္ထဲသို႔ထည့္ေပးလိုက္သည္။
“အခန္း ၇ ကိုသြားေတာ့ ” ေကာင္ေလးကေရွ႕က မခ်ိဳကေနာက္က အလွျပင္ဆိုင္မွန္လံုခန္း၏ ေနာက္ဖက္တံခါးမွေန၍ အထဲသို႕ ၀င္လာခဲ့သည္။ေကာင္တာမွအမ်ိဳးသမီးကေတာ့ ေနခဲ့သည္။အထဲတြင္တည္းခိုခန္းမ်ားကဲ့သို႔ နံပါတ္တပ္ထားေသာအခန္းပ်ား အစီသရီရွိေနသည္။
နံပါတ္ ၇ တပ္ထားေသာအခန္းကိုေကာင္ေလးက ေသာ့ဖြင့္လိုက္သည္။
“၀င္ေလ...မမ”
မခ်ိဳကေရွ႕က ေကာင္ေလးက ေနာက္မွ အခန္းထဲသို႔၀င္လိုက္ျပီး ေကာင္ေလးကအခန္းတံခါးကိုေသာ့ခတ္၍ပိတ္လိုက္သည္။
အခန္းက ၁၅ ေပပက္လည္ေလာက္ရွိမည္ထင္သည္။
အလယ္တြင္ တစ္ေယာက္အိပ္လည္းမက ႏွစ္ေယာက္အိပ္လည္းမက်ေသာ ဇက ကုတင္တစ္လံုးေပၚတြင္ ေမြ႕ယာထူႀကီးတစ္လံုးႏွင့္အိပ္ယာကို ခမ္းခမ္းနားနားျပင္ဆင္ထားသည္။ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူက ကုတင္ေစာင္းတြင္၀င္ထိုင္လိုက္သည္။
ေကာင္ေလးက သူ႔အက်ီကိုခၽြတ္၍ နံရံမွခ်ိတ္တြင္ခ်ိတ္လိုက္သည္။
ျပီးေတာ့မခ်ိဳေဘးကုတင္ေစာင္းတြင္၀င္ထိုင္လိုက္သည္။အခန္းထဲေရာက္ကထဲက ေကာင္ေလးကိုေငး၍ႀကည့္ေနေသာမခ်ိဳက ေကာင္ေလးကိုဖက္၍ ပါးႏွစ္ဖက္ကိုအားရပါးရနမ္းလိုက္သည္။
ေကာင္ေလးက လက္တစ္ဖက္ျဖင့္မခ်ိဳ၏ခါးကိုဖက္ထားရင္း တင္သားတစ္ဖက္ကိုဆုပ္နယ္ေပးေနသည္။
“မင္းနာမယ္ ဘယ္လိုေခၚလဲ”
“ေဇာ္ေဇာ္ လို႔ပဲေခၚပါ မမ”
“အင္းေလ နာမယ္ရင္းကိုေတာ့ဘယ္ေျပာပါ့မလဲ...မမ နံမယ္က နံမယ္အမွန္ေနာ္...မခ်ိဳလို႔ေခၚတယ္”
“ဟုတ္ကဲ့...မမ...ကၽြန္ေတာ္အ၀တ္ေတြခၽြတ္ေပးမယ္ေနာ္...”
“ေဇာ့္...သေဘာပဲ...”
ေဇာ္ေဖာ္ က မခ်ိဳကိုအားျဖင့္ညွစ္၍ဖက္ကာ ပါးႏွစ္ဖက္ကိုနမ္းလိုက္သည္။
ျပီးေတာ့မခ်ိဳ၏အက်ီကိုေျဖးေျဖးခ်င္းခၽြတ္ေပးရင္း ထြက္ေပၚလာေသာအသားစိုင္ေလးမ်ား ပခံုးသားေလးေတြ က အစ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ ဖိ၍ဖိ၍ စုပ္ကာနမ္းေပးသည္။ နမ္းရင္းခၽြတ္ရင္းျဖင့္ ေနာက္ဆံုး ေအာက္ခံဘရာစီယာပါကၽြတ္သြားေသာအခါတြင္ေတာ့ လံုး၀န္းေသာႏို႔အံုႏွစ္လံုးက အိတြဲတြဲ ေလးထြက္ေပၚလာသည္။
ႏို႔အံုသားေလးေတြကိုႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ဖိလိုက္ ညွပ္လိုက္ စုပ္လိုက္ျဖင့္ နမ္းေပးရင္း ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကိုစို႔ေပးလိုက္သည္။ထိုသို႔ ႏို႔သီးေလးေတြကိုစုပ္ေပးေနေသာအခ်ိန္တြင္ ႏို႔အံုကိုလည္း လက္ျဖင့္ အသာဆုပ္ကိုင္ျပီးေခ်ေပးေနသည္။မခ်ိဳရင္ကိုေကာ့ျပီးမ်က္ႏွာကိုေမာ့ကာ မ်က္လံုးေတြကစင္းျပီးမွိတ္ေနသည္။
ျပီးေတာ့သူမ၏လက္တစ္ဖက္ကလည္းေဇာ္ေဇာ္၏လည္ပင္းကိုဖက္ကာ သူမ၏ရင္ပတ္ေတြကိုအတင္းကပ္၍ေပးေနသည္။ႏို႔ႏွစ္လံုးကို ေစ့ငွေအာင္စို႔ေပးျပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္ က မခ်ိဳ၏ခါးကိုေပြ႕ကာ ပက္လက္လွန္ေပးရင္း အနည္းငယ္မွ်စူထြက္စျပဳေနျပီျဖစ္ေသာဗိုက္သားမ်ားကိုနမ္းရင္း ထဘီကိုေအာက္သို႔ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။
ေဆာင္ၾကာၿမိဳင္ကအေဖာ္မြန္(၂)
ထဘီကခ်က္ေအာက္ေရာက္သြားေတာ့ေအာက္ခံေဘာင္းဘီႀကိဳးကေပၚလာသည္။ ေဇာ္ေဇာ္ကထဘီကိုေခ်ဖ်ားဘက္မွေန၍ကြင္းလံုးခၽြတ္ပစ္လိုက္ျပီး
မခ်ိဳ၏ႀကိဳးတပ္ခြေထာက္ပါေဘာင္းဘီကိုပါခၽြတ္ပစ္လိုက္၏။အ၀တ္ေတြအားလံုးကၽြတ္သြားေသာအခါ အေမႊးထူထူျဖင့္ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ခံုးခံုးႀကီးထြက္ေပၚ၍လာေလသည္။
ဆီးခံုမွအေမႊးစပ္ေလးမ်ားအထ ိႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ဖိကပ္နမ္းစုတ္ျပီး ေပါင္လံုးႀကီးေတြကိုပါနမ္းသည္။
လက္တစ္ဖက္ကေစာက္ဖုတ္ႀကီးေပၚအုပ္၍အေမႊးေတြကိုထိုးဖြရင္း ဖြဖြေလးပြတ္ေပးေနသည္။
ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုႀကားမွ ေစာက္ရည္ႀကည္ကေလးမ်ားစိမ့္ျပီးထြက္ေပၚလာတာကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
“မမ...ကၽြန္ေတာ္မႈတ္ေပးရမလား...”
“အင္း”
“မုန္႔ဖိုးေပးရမယ္ေနာ္” “ေပးမွာေပါ့...ျပီးေအာင္ေတာ့မမႈတ္နဲ႔ေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ့ပါ”
ေဇာ္ေဇာ္ က မခိ်ဳ၏ေပါင္ႏွစ္လံုးကိုကား၍ေထာင္ကာ ေပါင္ႀကားသို႔မ်က္ႏွာအပ္လိုက္သည္။ျပီးေတာ့လွ်ာကိုအျပားလိုက္ထုတ္၍ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကို ေအာက္မွေန၍အေပၚသို႔ပင့္ကာသံုးေလးႀကိမ္မွ်ယက္တင္လိုက္သည္။
“အ...အ...ဟင္း...ေဇာ္ေဇာ္ရယ္...ေမာင္ေလးရယ္...”
မခ်ိဳ အသံထြက္ေအာင္ပင္ျငီးလိုက္ရသည္။ ျပဴးထြက္ေနေသာေစာက္စိကလွ်ာျဖင့္ဒရြတ္တိုက္ပြတ္တိုက္သည့္ဒဏ္ကိုမခံႏိုင္ေပ။
ေဇာ္ေဇာ္ ကေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကို လက္မႏွစ္ဖက္ျဖင့္အသာဖိျဖဲလိုက္သည္။အမွန္က ေစာက္စိကိုဆက္၍စုပ္ေပးရန္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဒါက မႈတ္တာႏွင့္ျပီးခ်င္သူမ်ားအတြက္သာျဖစ္သည္။အခု မမ က ျပီးေအာင္မလုပ္ေပးရန္ မွာထားသည္ကို သတိရေသာေႀကာင့္ ေစာက္စိကို ဆက္မစုပ္ေပးေတာ့ပဲျဖဲထား၍ ျပဲေနေသာေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုႀကားသို႔လွ်ာကိုထိုးသြင္းကာ
ပတ္လည္လွည့္ယက္ေပးလိုက္သည္။
လွ်ာကိုနက္သထက္နက္ေအာင္အထဲသို႔ထိုးသြင္းျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ေစာက္ပတ္တြင္း၀
အတြင္းနားေလးကိုသာယက္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ အံႀကိတ္၍၀မ္းေခါင္းသံျဖင့္ တ အင္း အင္း ျငီးရင္း မခိ်ဳ၏ေပါင္ႀကီးေတြက ေပါင္ႀကားမွ ေဇာ္ေဇာ္၏ေခါင္းကိုညွပ္လိုက္ခြာလိုက္ျဖစ္ေနႀကသည္။တခဏအတြင္းမွာပင္ ေစာက္ပတ္ထဲမွတေျဖးေျဖးစိမ့္ထြက္လာေသာအရည္ႀကည့္မ်ားမွာ ပ်စ္လာသည္ကို လွ်ာဖ်ားမွတဆင့္သိရွိလိုက္ရသည္။ ေဇာ္ေဇာ္ ကေစာက္ေခါင္းထဲမွလွ်ာကိုဆြဲထုတ္လိုက္ျပီး ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကို ခပ္ဖြြဖြေလးယက္ေပးကာ သူ၏ေခါင္းကိုႀကြလိုက္သည္။
“အင္းဟင္းဟင္း...ေမာင္ေလးရယ္...ေမာလိုက္တာကြယ္” “နားဦးမလား...မမ”
“ခဏနားပါရေစဦးေမာင္ေလးရယ္...ႏိုမို႔ဆို ထည့္လည္းထည့္ျပီးလည္းျပီး ျဖစ္သြားမွာစိုးလို႔ပါ…ေနာ္”
ေဇာ္ေဇာ္ ကုတင္ေပၚမွဆင္းကာ အခန္းေထာင့္ရွိေရခဲေသတၱာေလးထဲမွ ေရသန္႔ဘူးကိုေဖာက္၍ ဖန္ခြက္ထဲထည့္ကာယူလာေပးသည္။
“မမ...ေသာက္လိုက္ပါဦး”
“အင္း...မင္းလဲေသာက္ဦးေလ”
ေဇာ္ေဇာ္ဆိုေသာေကာင္ေလးကေခါင္းညိတ္ျပသည္။
မခ်ိဳကေရေသာက္ျပီးေတာ့ဖန္ခြက္ကိုျပန္ယူသြားျပီး သူလည္းဖန္ခြက္တစ္၀က္ေလာက္ေရထည့္ေသာက္သည္။
အ၀တ္အစားကင္းမဲ့၍၀တ္လစ္စလစ္ျဖစ္ေနသူက ေဒၚခ်ိဳခ်ဳမိုးသူ။ သူမ၏ျဖဴေဖြးေတာင့္တင္းလွပသည့္ ခႏၶာကိုယ္အား ေဇာ္ေဇာ့္မ်က္လံုးမ်ားက သာမန္အႀကည့္ျဖင့္သာႀကည့္ေသာ္လည္း
မခ်ိဳကမူ ယခုအခ်ိန္အထိ ပုဆိုး၀တ္ထားဆဲျဖစ္ေသာ ေဇာ္ေဇာ္ဆိုေသာေကာင္ေလးကိုမျပတ္ႀကည့္ေနမိသည္။
“မမ...လုပ္ရေတာ့မလား...” “အင္း ေလ”
“မမ က ဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးကိုအႀကိဳက္ဆံုးလဲ...”
“ေနဦး...မင္းဟာကိုႀကည့္ခ်င္ေသးတယ္”
ေဇာ္ေဇာ္ က ခါးမွပုဆိုးကိုခၽြတ္၍ ကုတင္ေျခရင္းဖက္ရွိ ကုတင္တိုင္ေပၚသို႔ပစ္တင္လိုက္သည္။ ရုတ္တရက္ေပၚထြက္လာေသာ လီးႀကီး က အရြယ္ႏွင့္ေတာင္မမွ်ဟုေျပာရမေလာက္ပင္ျဖစ္သည္။
အရွည္ က ၆ လက္မေအာက္က်မည့္ပံုမရွိေပ။လံုးပတ္ က လက္တစ္ကိုင္ျပည့္ျပည့္ခန္႔။ လီးႀကီး က ေတာင္ေနျပီျဖစ္ေသာ္လည္းသိပ္ျပီးေတာ့ မာေသးပံုမရ။
“မမ...ကိုင္ခ်င္ရင္ကိုင္ေလ”
ေဇာ္ေဖာ္ က ေျပာရင္း ကုတင္ေဘးသို႔ကပ္ေပးသည္။
မခ်ိဳလည္း အိပ္ယာေပၚပက္လက္အေနအထားမွ ေဇာ္ေဇာ္ရွိယာဖက္သို႔ ေစာင္းျပီး လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ လီးႀကီးကိုလွမ္းဆုပ္လိုက္ေလသည္။
လီး၏ေႏြးေထြးေသာအပူေငြ႕ကသူမလက္ဖ၀ါးသို႔စီး၀င္သြားခိုက္ ေစာက္ပတ္၀မွ စစ္ကနဲခံစားလိုက္ရသျဖင့္ မခ်ိဳေပါင္ႏွစ္လံုးကိုလိမ္ထားလိုက္ရေလသည္။ ခပ္ျဖည္းျဖည္း ဂြင္းတိုက္ေပးေနရာမွ လီးကစံခ်ိန္တင္ေအာင္မာတင္းလာျပီးအေႀကာႀကီးေတြကအျပိဳင္းျပိဳင္းခံုး၍ထလာသည္။
“လာ...ေမာင္ေလးရယ္...မမ ကိုဒီကုတင္ေစာင္းမွာပဲလုပ္ေပးပါ” မခ်ိဳက လီးကိုကိုင္ရင္းစိတ္မထိန္းႏိုင္၍အလုပ္စရန္ေျပာလိုက္ျပီး လီးကိုလက္မွလႊတ္ေပးလိုက္သည္။ျပီးေနာက္ ခႏၶာကိုယ္အား ကုတင္ေပၚကန္႔လန္႔ျဖတ္အိပ္ရင္း
တင္သားႀကီးမ်ားကို ကုတင္ေစာင္းတြင္တင္ကာ ေပါင္ကား၍ေျခႏွစ္္ေခ်ာင္းကိုကုတင္ေအာက္သိုခ်လိုက္၏။
ေဇာ္ေဇာ္က သူမေပါင္ႏွစ္လံုးႀကားသို႔၀င္ရပ္လိုက္ရင္း ေစာေစာကေရေသာက္စဥ္ နံရံတြင္ခ်ိတ္ထားေသာအက်ီအိတ္ထဲမွ ယူလာပံုရေသာ ကြန္ဒံုးကိုေဖာက္၍ လီးတြင္စြပ္လိုက္သည္။ ျပီးေတာ့ေရွ႕သို႔တိုးကပ္လိုက္ျပီး လီးတန္တစ္ခုလံုးကို မခ်ိဳ၏အေမႊးထူထူျဖင့္ခံုးထေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးေပၚသို႔ အလွ်ားလိုက္တင္ကာ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ျဖင့္ အေမႊးေတြႀကား ထိုးသြင္းပြတ္ေပးလိုက္သည္။ “ဟင္း...ဟင္း...ဟင္း...ယားတယ္...ဟင္း...”
ေစာက္ဖုတ္အံုေပၚမွလီးတန္ႀကီးကို ေလွ်ာကနဲေနာက္သို႔ဆုတ္လိုက္ျပီး ေစာက္ေစ့ျပဴးျပဴးႀကီးကို လီးထိပ္ျဖင့္ႏွစ္ခ်က္မွ်ထိုးကာ ေစာက္ေစ့ေပၚသို႔ လီးထိပ္ဖ်ားကိုတင္၍ ပြတ္သပ္ထိုးဆြေနသည္။
တဟင္းဟင္းျငီးျငဴမည္တမ္းရင္းမခ်ိဳတစ္ေယာက္ ဖင္ႀကီးေတြေကာ့ေကာ့တက္လာသည္။လီးထိပ္ကိုေစာက္ေစ့ေအာက္သို႔ဆြဲခ်လိုက္ျပီး ေစာက္ေခါင္း၀သို႔ေတ့ကာ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖိ၍ညင္ညင္သာသာဆက္တိုက္သြင္းလိုက္သည္။
မခ်ိဳ၏ေမးဖ်ားေလးေမာ့တက္သြားျပီး ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာမွာ ဟ၍သြားသည္။
အလိုးမခံရသည္မွာ ၃ ႏွစ္ႀကာခဲ့ျပီျဖစ္ေသာေႀကာင့္ သူမေစာက္ေခါင္းကေစးကပ္က်ဥ္းေျမာင္းေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲသို႔ လီးႀကီးက တျဖည္းျဖည္းထိုးခြဲ၀င္ေရာက္လာေသာအခါ လီးကိုငံ့လင့္ေနသည္မွာႀကာျပီျဖစ္ေသာ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားႀကြက္သားမွ်င္မ်ားက အလုအယက္၀ိုင္း၀န္းဆြဲယူႀကသည္။ အရည္ႀကည္မ်ားကလည္း ဆက္တိုက္စိမ့္ထြက္လာႀကသည္။အလိုလိုေနရင္းမခ်ိဳေမာေနေလသည္။
ေဇာ္ေဇာ္က လီးကိုတ၀က္သာသာေလာက္သာထုတ္၍ေလးငါးႀကိမ္မွ်
ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလးေဆာင့္လိုး ျပီးမွႏို႔တစ္ဖက္ကိုလက္ျဖင့္လွမ္း၍နယ္ရင္း
လီးကိုတဆံုးတဆံုး ထုတ္၍ေဆာင့္လိုးေပးလိုက္သည္။
မ်က္လံုးႏွစ္လံုးကိုအတင္းမွိတ္ရင္းမခ်ိဳ၏ဦးေခါင္းမွာရမ္းခါေနသည္။
ေဇာ္ေဇာ္ လိုးတာကပညာသားပါသည္။ လီးကိုေစာက္ေခါင္းထဲသို႔သမားရိုးက်ပံုမွန္အတိုင္လိုးသြင္းေနျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ခါးကိုအသံုးခ်ကာ လီးကို ေဘး ဘယ္ညာ ေစာင္း၍တမ်ိဳး အေပၚသို႔ေကာ့၍တဖံု ေအာက္သို႔စိုက္၍တခါ ေလးဘက္ေလးတန္ျပည့္စံုေအာင္ တဆံုးတဆုံးထုတ္၍ု ခပ္နာနာေဆာင့္လိုးေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။
ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူမွာ ရင္ဘတ္ေကာ့တက္လာလိုက္ ကုတင္ေစာင္းမွ ဖင္ႀကီးေတြႀကြတက္လာလိုက္ျဖင့္ တကိုယ္လံုးေယာက္ယက္ခပ္လ်က္ တခါဘူးမွ်မႀကံဳဖူးသည့္အရသာကို ျဖတ္ျဖတ္လူး ခံစားေနရသည္။
“ဖြတ္...ဇြတ္...ပလြတ္...ကၽြတ္...ကၽြတ္...ကၽြတ္...ဟင္း...ဟင္းဟင္..ကၽြတ္ကၽြတ္”
ေဇာ္ေဇာ္၏လက္က ႏို႔ႏွစ္လံုးကို အလြတ္မေပး မနားတမ္းညွစ္လွ်က္
လီး ကလည္း အားပါပါျဖင့္ခပ္သြက္သြက္ မနားတမ္းေဆာင့္လွ်က္ ဒရစပ္လိုးလိုက္ ခပ္ေျဖးေျဖးေလး ေမွးေဆာင့္လိုက္ ျဖင့္သူ၏စိတ္ကိုထိန္းကာ ပညာသားပါပါလိုးေပးလွ်က္ရွိသည္။ မခံရတာႀကာျပီျဖစ္ေသာ ေဒၚခ်ိဳခ်ဳိမိုးသူမွာ ခပ္ေစာေစာကလည္း ေဇာ္ေဇာ္ဘာဂ်ာမႈတ္ထားေသာအရွိန္ ျဖင့္ ျပီးခ်င္စိတ္မွာျပင္းျပ၍လာသည္။တကိုယ္လံုးလဲဆိမ့္တက္လာေလသည္။ေနာက္တစ္ခ်ီက်မွေလးဖက္ကုန္း၍ အခ်ိန္ႀကာႀကာေလး အားရွိပါးရွိခံေတာ့မည္ဟု မခ်ိဳေတြးလိုက္သည္။
“ေဇာ္... ေဇာ္...မမေပၚေမွာက္...ေမွာက္ခ်လိုက္..”
ေဇာ္ေဇာ္တို႔ကကၽြမ္းျပီးသားပါအမ်ိဳးသမီးျပီးေတာ့မည္။
သူမအေပၚသို႔ေမွာက္ခ်လိုက္ေတာ့အမ်ိဳးသမီးက အတင္းႀကံဳး၍ဖက္ထားသည္။
ေဇာ္ေဇာ္က မခ်ိဳ၏ဘယ္ဖက္ႏို႔ကိုင႕ံု၍ အားျဖင့္စုပ္ကာ စို႔ေပးရင္း သူ၏အားပါေသာေဆာင့္ခ်က္မ်ားကိုအျမင့္ဆံုးအရွိန္သို႔တင္ကာ အျပင္းထန္ဆံုးေဆာင့္လိုးေပးလိုက္သည္။
“အီး...အ...အမေလး...အား...ကၽြတ္ကၽြတ္...ကၽြတ္...ဟင္း...”မခ်ိဳ၏၀တ္လစ္စလစ္ကိုယ္လံုးမွာ
ေတာင့္ကနဲေကာ့တက္သြားျပီးဆတ္ဆတ္ခါသြားသည္။ျပီးဟင္းခနဲသက္ျပင္းခ်ကာျငိမ္က်သြားေတာ့မွ ေဇာ္ေဇာ္က သူ႔ေဆာင့္အားကိုေလွ်ာ႕ကာ လီးကိုတစ္၀က္ေလာက္သာထုတ္၍ ခပ္ေျဖးေျဖးတစ္ခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္ေပးသည္။ မခ်ိဳတစ္ေယာက္ ေႀကးစားထံမွ ရေသာကာမအရသာကို ခံုမင္စြဲလမ္းသြားေပျပီ။ျပီးေတာ့ အလိုးေကာင္းေသာေဇာ္ေဇာ္ဆိုေသာေကာင္ေလးကိုလည္း ခင္တြယ္သြားမိသည္။ “ေတာ္ျပီေဇာ္...ရျပီ”
သူမစကားအဆံုး ေဇာ္ေဇာ္ က လီးကိုေနာက္သို႔တျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆြဲထုတ္ကာ ေသခ်ာနမ္းေပးသည္။
“တို႔ခဏနားျပီးတစ္ခီ်ထပ္လုပ္ႀကတာေပါ့”
“ဟုတ္ကဲ့...မမ”
ေဇာ္ေဇာ္ ကေျပာျပီးသည္ႏွင့္တျပိဳင္နက္အိပ္ခန္းႏွင့္ဆက္လွ်က္ရွိေသာေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔၀င္သြားသည္။ မခ်ိဳကေတာ့ ေနာက္ျပီးေတာ့မွပဲ ေရေဆးေတာ့မည္ဟုေတြးလွ်က္ အိပ္ယာထက္တြင္ လွဲ၍က်န္ေနခဲ့ေလသည္။ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမုိးသူတေယာက္ ထုိေနရာ ထိုဌာနသို႕ တပတ္လွ်င္ တခါေရာက္ျဖစ္ခဲ့သည္။ သူမေရာက္တုိင္း ေဇာ္ေဇာ္ကို ေတြ႕ရသည္မဟုတ္။ ရွိတဲ့သူနဲ႕ဘဲသြားခဲ့သည္။ ေဇာ္ေဇာ္ႏွင့္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ၾကိမ္ေလာက္သြားျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ပုိငး္တြင္ ေဇာ္ေဇာ္ကို မေတြ႕ရေတာ့ေပ။ ေမးျမန္းၾကည့္ေတာ့ ကုမၸဏီတခုတြင္ အလုပ္၀င္သြားၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္းသိလိုက္ရ၏။
ဒါေပမဲ့ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ၏ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္ဆိုေသာ ေကာင္ေလးကို မၾကာခဏတမး္တ ေနမိခဲ့တာေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။
ေရစက္ေရမႊားမ်ား တဖြားဖြားလႊင့္တက္ေအာင္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို အားႏွင့္မာန္ျဖင့္ လႈပ္ရွားကူးခတ္ရင္ ေဖြးျဖဴေသာ ေျခေထာက္ေလးႏွစ္ဖက္က ဘယ္ညာခြဲ၍ ထားကာ လႈပ္ရွားေနသည္။
အျပာေရာင္သန္းေနေသာ ေရတြင္ အျဖဴေရာင္ပန္းပြင့္ေလး လူးလွိမ့္ေနသည့္သဖြယ္ ျဖစ္ေနသည္။ ဖြားကနဲ တက္သြားေသာ ေရစက္ေရမႊာမ်ားႏွင့္အတူ အျဖဴေရာင္ပန္းပြင့္ေလးက ကန္ေဘာင္သို႕တက္ေသာ ေလွခါးလက္ရမး္ကို ကိုင္ကာ တေျဖးေျဖး ေလွခါးထစ္မ်ားကို နင္းရင္း ေရကူးကန္ေဘာင္ေပၚသို႕ တက္လာသည္။
ပ်ိဳျမစ္ႏုနယ္ေသာ မိန္းခေလးတေယာက္ ၀တ္ထားေသာ ေရကူး၀တ္စံုက ၾကည္ျပာေရာင္ေလး သူမ၏ ၀င္း၀ါေသာ အသားအေရႏွင့္ လိုက္ဖတ္လွသည္။ တကိုယ္လံုးတြင္ တင္က်န္ေနေသာ ေရစက္ေရေပါက္ေလးမ်ားက နံနက္ခင္းေနေရာင္ျခည္ေအာက္တြင္ သူမ၏ ၀ါေရႊေသာ အသားအရည္ေလးႏွင့္ လိုက္ဖက္စြာ တန္ဆာဆင္ေနၾကသည္။
ေဆာင္ၾကာၿမိဳင္ကအေဖာ္မြန္(၃)
ေရကူးကန္ေဘာင္ေပၚသို႕ ေရာက္လာေသာ မိန္းခေလးက သူမ၏ ကိုယ္ေပၚမွ ေရစက္ေရေပါက္မ်ားကို လက္ျဖင့္ သပ္ခ်ေနသည္။ ဒရင္းဘတ္ေပၚတြင္ ထိုင္၍ မဂၢဇင္းဖတ္ေနေသာ ေဒၚခ်ဳိခ်ိဳမိုးသူက လက္ထဲတြင္ စာအုပ္ကိုပိတ္၍ ေဘးရွိစားပြဲေလးေပၚတင္လိုက္ၿပီး သမီးျဖစ္သူ မိုးသႏၲာျမင့္ကို လွမ္း၍ ၾကည့္လိုက္သည္။
သမီးေလး အေတာ္ထားၿပီးလွလာတာဘဲ။ အင္း ေလ သူ အသက္ ၂၀ ျပည့္ၿပီးၿပီဘဲ။ ငါေတာင္မွ အသက္ ၄၀ ထဲ၀င္ေနၿပီ။ သမီးကိုယ္လံုးက ငါငယ္ငယ္တံုးကလိုဘဲ အခ်ိဳးက်ၿပီး လွတာဘဲ။ မ်က္ႏွာက သူအေဖနဲက ဆင္ေတာ့ ႏွာေခါင္းက ပိုလွတာေပ့ါ…
အေတြးအဆံုး သူမ၏ေရွ႕ဖက္သို႕ ျဖစ္၍ေလွ်ာက္လာေသာ သမီးျဖစ္သူက လွည့္ၾကည့္ၿပီးၿပံဳးျပသည္။
''မာမီ ဘာၾကည့္……''
''သမီးေလးကို လွလို႕ၾကည့္ေနတာ…''
''ဟုတ္ပါဘူးေနာ္ သမီးက မာမီေလာက္မလွပါဘူး''
''သမီးက ပိုလွပါတယ္ကြယ္ .. ကဲကဲ..အ၀တ္လဲခ်ည္… အေအးမိအံုးမယ္…''
သမီးျဖစ္သူ ေလွ်ာက္သြားေသာေနာက္သို႕ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူတေယာက္ မဂၢဇင္းစာအုပ္ကို ေကာက္ယူ၍ လိုက္လာခဲ့မိသည္။
ေရကူးကန္ေဘးနားတြင့္ လုပ္ထားေသာ အ၀တ္အစားလဲသည့္ ေနရာအေဆာက္အဦးေလးကို တံခါးမပိတ္ဘဲ မုိးသႏၲာျမင့္ အ၀တ္အစားလဲေနသည္။ ေရကူးကန္က ကိုယ့္ျခံထဲ ကိုယ္အိမ္ေရွ႕က ကန္၊ ၿပီးေတာ့ ဒီမွာက မာမီႏွင့္ သူ ႏွစ္ေယာက္ထဲ။ ဒီေတာ့ တံခါးကို မပိတ္ေတာ့ေပ။
သမီး အ၀တ္အစားလဲေနသည္ကို တံခါး၀မွရပ္၍ ၾကည့္ေနမိသည္။
''လွလိုက္တဲ့…သမီးေလးရယ္''
''ဟင္…..''
ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ ေခါင္းနပမ္းၾကီးသြားသည္။ တကိုယ္လံုးခၽြတ္၍ အ၀တ္အစားလဲေနသာသမီး၏ ကိုယ္ေပၚမွ လံုးလံုးက်စ္က်စ္လက္သီးဆုပ္မွ် ႏို႕ေလးႏွစ္လံုး ထိုႏို႕ေလးမ်ားထိပ္မွ ႏို႕သီးေလးမ်ား ရွိသင့္သည္ထက္ ပို၍ ၾကီးေနသည္။ သူမသမီးကို ေန႕စဥ္လုိ သတိထားၾကည့္မိသည့္ၾကားက သည္ႏို႕သီးေလးႏွစ္လံုးက မ်က္စိေရွ႕တြင္ တေျဖးေျဖးၾကီးလာသည္။
သူ႕ဘာသာဘဲ ကိုင္လို႕လား…ဒါမွမဟုတ္ ေယာက္်ားေလးတေယာက္ေယာက္နဲ႕ဘဲ….
''အင္းေလ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ သမီးက ငယ္ေသးတာမွာ မဟုတ္ဘဲ… ဘဲြ႕ရလို႕ အလုပ္ေတာင္၀င္ေနၿပီဘဲ။ ဒါေပမဲ့ မမွားတန္တာ မမွားရေအာင္ တေန႕ေလာက္ေတာ့ ေျပာထားအံုးမွဘဲ'' ဟု ေတြးရင္ သူမတို႕ႏွစ္ထပ္တုိက္ၾကီးရွိရာသို႕ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ တေယာက္ ဆက္၍ ေလွ်ာက္လာခဲ့ေလေတာ့သည္။ကုန္းထားေတာ ဖင္ၾကီးႏွစ္လံုးက သာမန္အေနအထားမဟုတ္ဘဲ ေကာ့တင္းထားသျဖင့္ ပို၍ စြဲမက္စရာ ေကာင္းေနသည္။ ေနာက္သို႕ ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုၾကားတြင္ တိုး၀င္ညွပ္ေနေသာ လီးတန္းၾကီးက ဆက္၍သြင္းလွ်င္ရပါလွ်က္ျဖင့္ မသြင္းဘဲ ဒစ္သာသာလက္တလံုးမွ်ျဖင့္ ေစာက္ေခါင္း၀တြင္နဲ႕ေနၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ကုန္းထား၍ ေအာက္သို႕ ငိုက္က်ေနေသာ ႏို႕ႏွစ္လံုးကို လွမ္းဆြဲကာ ႏို႕သီးေလးေတြကို လက္ညွိုဳး၊ လက္မတို႕ျဖင့္ ပြတ္ေနသည္။
“ေအာင္…လုပ္မွာျဖင့္လုပ္ကြာ.. မေနတတ္ေတာ့ဘူး….’’
စိတ္မရွည္စြာေျပာလုိက္ေသာ္လည္း အသံေလးက တုန္တုန္ယင္ယင္ေလးျဖစ္ေနသည္။
ေစာက္ေခါင္း၀တြင္ႏွဲ႕ေနသည့္ လီးဒစ္ၾကီး၏ဒါဏ္ႏွင့္ အေခ်ခံေနရေသာ ႏို႕သီးႏွစ္လံုး၏ ရသတို႕ပါေပါင္းစပ္လွ်က္ တကိုယ္လံုးမွ အေသြးအသားတို႕က မခံမရပ္ႏီုင္စြာ လႈပ္ရွားခံစားလွ်က္ ေစာက္ရည္ၾကည္တို႕ကို အတင္းညွစ္ထုတ္ေပးေနသည္။
ေစာက္ေခါင္း၀တြင္ စိုသထက္ စိုလာသည္ကို ဒစ္ၾကီးက သိေနသည္။
“မိုး ကလဲကြာ… ေအာင္က မိုးကို ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးေနတာ… စိတ္ရွည္မွေပါ့…”
“ကၽြတ္..လုပ္မွာျဖင့္ လုပ္ေတာ့ကြာ…ကဲကဲ…”
မိုးသႏၲာျမင့္ စိတ္မရွည္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ကုန္း၍ေကာ့တင္ထားေသာ သူမ၏ဖင္ၾကီးကို ေနာက္သို႕ပစ္ပစ္ၿပီး ေဆာင့္ပစ္လိုက္သည္။
ေနာက္ကေန ေဆာင့္သြင္းသေလာက္ေတာ့ လီးကမ၀င္။ တ၀က္သာသာေလာက္ထိေတာ့ လီးၾကီးက ေစာက္ေခါင္းထဲ၀င္သြားသျဖင့္ မိုးသႏၲာျမင့္ နဲနဲေတာ့ ေက်နပ္သြားသည္။
ေကာင္မေလး ဒီလိုျဖစ္ ဒီလုိလုပ္ေအာင္ တမင္လုပ္ေနေသာ ေအာင္ကိုမင္းကလည္း စိတ္ထဲေက်နပ္သြားျပီး သူ႕လက္တဖက္ကို ႏို႕အံုမွ ဖယ္ကာ ခါးေသးေသးကေလးကို လက္တဖက္ျဖင့္ ထိန္းကိုင္ရင္း လီးကိုဖိ၍ သြင္းလိုက္သည္။
“ပလြတ္.. ျဗစ္..အာ..ဟာ…”
မိုးသႏၲာျမင့္ ေခါင္းေလးေကာ့တတ္သြားသည္။
“မရပ္…မရပ္နဲ႕ေတာ့….ဆက္တိုက္လုပ္…”
ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ မဆန္႕မျပဲ၀င္ေနေသာ ေအာင္ကိုမင္း၏ လီးၾကီးက သြက္သြက္ၾကီး၀င္လိုက္ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေနသည္။ လီးက ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္းလုိး၀င္ျခင္းမဟုတ္။ လီးထိပ္ၾကီးက ေစာက္ေခါင္းပတ္လည္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာကို တလွည့္စီထုိးေဆာင့္ လိုး၀င္ေနသည္။
မိုးသႏၲာျမင့္ မ်က္စိႏွစ္လံုးကို စံုမွိတ္ကာ ထိေတြ႕မႈအာရံုကိုသာ ခံစားလွ်က္ ခံစားခ်က္ျပင္းထန္ရမႈေၾကာင့္ မခ်ိတင္ကဲျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုကို တင္းတင္းေစ့ကာ မာန္တင္းထားရသည္။
ေဆာင့္လိုးလိုက္တိုင္း တလႈပ္လႈပ္ခါဆင္းသြားေသာ တင္သားလံုးလံုးၾကီးေတြကို ၾကည့္ရင္း မခ်င့္မရဲျဖင့္ ေအာင္ကိုမင္းက တင္သားၾကီးေတြကို လက္ျဖင့္ ခပ္ဆတ္ဆတ္ရိုက္ပုတ္ျဖစ္ညွစ္ဆုတ္နယ္လိုက္ေသးသည္။
ေရွ႕မွ ႏို႕ႏွစ္လံုးကိုလည္း အလြတ္မေပး။ ၿပီးေတာ့ သူ႕လက္ဖ၀ါးျဖင့္ ျပန္႕ျပဴးျပည့္တင္းေသာ ေက်ာသားေဖြးေဖြးေလးကို စံုဆန္ကာ ပြတ္ေပးလိုက္ေသးသည္။
မိုးသႏၲာျမင့္ ေရွ႕တြင္ေထာက္ထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္က ညြတ္၍က်လာၿပီး တံေတာင္ဆစ္ကို အားျပဳ၍ ေထာက္လိုက္ရသည္။
သည္အခါမွာေတာ့ ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းက နိမ့္ဆင္းသြားျခင္းေၾကာင့္ ဖင္ၾကီးကပို၍ ကားစြင့္ေျမွာက္တက္သြားသျဖင့္ အားပိုတက္ကာ ေဆာင့္အားက ပိုေကာင္းလာသည္။
မတရားထြက္လာေသာ ေစာက္ရည္မ်ားေၾကာင့္ လီး၀င္လီးထြက္ အျပြတ္ျပြတ္ျမည္သံႏွင့္အတူ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခု တင္းတင္းေစ့ထားေသာ မိုးသႏၲာျမင့္၏ လည္းေခ်ာင္းထဲမွထြက္လာေသာ တအင္းအင္းျဖင့္ ၾကိတ္ညီးသံတုိ႕က လႊမ္းမိုး၍ေနသည္။
ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းထန္လွသလို မိုးသႏၲာျမင့္ကလည္း သူမ၏ဖင္ၾကီးကို ေတာင့္ေတာင့္ၿပီးခံသည္။ ေအာင္ကိုမင္းႏွင့္ မိုးသႏၲာျမင့္တုိ႕က တကၠသိုလ္မွာထဲက ခ်စ္သူေတြ။ အခုသူတို႕ေက်ာင္းၿပီးလို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုးအလုပ္၀င္ေနၾကၿပီ။
ခုလိုမ်ိဳးဆံုၾကတာကေတာ့ ဒီတခါႏွင့္မွ ၄ၾကိမ္ဘဲ ရွိေသးသည္။ ေနရာကေတာ့ ေအာင္ကိုမင္း၏ သူငယ္ခ်င္းအိမ္တြင္ ျဖစ္သည္။
"ျဗစ္..ဖြတ္..ပလြတ္..အင္း..ဟင္း.အာ..ဟား…လုပ္…လုပ္..ေဆာင့္.အ..''
မိုးသႏၲာျမင့္၏ ကိုယ္လံုးေလးတခုလံုး တံုတံုရင္ရင္ျဖစ္လာေခ်ၿပီ။ ေအာင္ကိုမင္း၏ လီးၾကီးမွာလည္း ဆိမ့္တက္လာၿပီး ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက အနည္းငယ္မွ်အားေပ်ာ့သြားသည္။ ေကာင္မေလးၿပီးခ်င္ေနၿပီ။
ေအာင္ကိုမင္းအံကိုၾကိတ္၍ ေဆာင့္အားကိုျမင့္ကာ အၾကမ္းဆံုးလိုးေဆာင့္ပစ္လိုက္သည္။
"အ..အီး…အးီ…ဟင္း…."
ၾကိတ္၍ညီးရင္း ဖင္ၾကီးတဆတ္ဆတ္ခါယမ္း၍ ေရွ႕သို႕ေမွာက္က်သြားသျဖင့္ ေအာင္ကိုမင္းက သူမ၏ခါးကို အတင္းဆြဲကာ ေလးငါးခ်က္မွ် အားကုန္ေဆာင့္ပစ္လိုက္ၿပီး သုတ္ရည္တို႕ကို ပန္းထုတ္ပစ္ရင္း သူမခါးကို ဆြဲထိမ္းထားေသာလက္ကိုဖယ္ကာ ကိုယ္လံုးကို အသာလွမ္း၍ ဖက္လိုက္ရင္ ၀မ္းလ်ားေမွာက္က်သြားေသာ မိုးသႏၲာျမင့္၏ ေက်ာေပၚတြင္ ေမွာက္ရက္သားပါသြားေလေတာ့သည္။"မာမီကိုသမီးတခု ေျပာခ်င္လို႕"
"ေျပာေလ သမီးရာ…အမေလး…စကားေတြဘာေတြ ခံေနရေသးတယ္။"
"ဟို…ေလ.. သမီး..လက္ထပ္ခ်င္ၿပီ…"
"ဘာ..ဘာရယ္…လက္..လက္ထပ္မယ္..ဟုတ္လား"
ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ အလန္႕တၾကား အံ့ၾသသြားသည္။
"သမီးစကားေျပာေလာသြားလို႕ပါ….သမီးမွာ ေက်ာင္းတံုးထဲက ခ်စ္သူရွိတယ္မာမီ…ခုဆို ၄ ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီေပ့ါ… အဲဒါ သူက လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းလို႕… မာမီကိုဖြင့္ေျပာၿပီး ခြင့္ေတာင္းတာပါ…"
မိုးသႏၲာျမင့္ ခုလိုရွင္းျပလိုက္မွာ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ ဇာတ္ရည္လည္သြားသည္။
"သူက ဘယ္သူလဲသမီး… မိဘေတြက ဘယ္သူလည္း…ဘာလုပ္လဲ.."
"သူ႕နာမည္က ေအာင္ကိုမင္းတဲ့… သူက စီးပြားေရးမဟာဘြဲ႕ကိုရထားတာ…အခုဌာနမွာ လုပ္ရင္း Ph.D တက္ဖို႕လုပ္ေနတယ္…မိဘေတြကေတာ့ သူငယ္ငယ္တံုးထဲက မရွိေတာ့ဘူ….."
"အို….ျဖစ္ရေလ…"
"သူက ကိုယ့္ဒူးကို္ယ္ခၽြန္ၿပီး ဒီအေျခအေနေရာက္ေအာင္ သူ႕ေျခေထာက္ေပၚသူရပ္ခဲ့တာဘဲ…"
"လူေတာ္ေလးတေယာက္လို႕ ဆိုရမွာေပါ့…အင္းေလ…သူနဲ႕မာမီကို ေတြ႕ေပးပါအံုး…စကားစျမည္ေျပာရင္း အကဲခတ္ၾကည့္အံုးမယ္…."
"ဟုတ္ကဲ့မာမီ…မနက္ဖန္ သမီးေခၚခဲ့ပါ့မယ္…."
"မနက္ဖန္ဆိုေတာ့ ကုမၸဏီရံုးပိတ္တာဘဲ… မာမီအားတယ္…အိမ္ကိုေခၚလာခဲ့ေပ့ါ…"
"ဟုတ္ကဲ့…မာမီ"
မိုးသႏၲာျမင့္၏ မ်က္ႏွာေလး ၀င္းပသြားေတာ့သည္။
အိမ္ေရွ႕မွ ကားရပ္သံၾကားလိုက္ရကထဲက သမီးျဖစ္သူ မိုးသႏၲာျမင့္ ျပန္လာၿပီဆိုတာ သိလုိက္ရသည့္နည္းတူ သမီး၏ခ်စ္သူ ေအာင္ကိုမင္းဆိုေသာေကာင္ေလးလည္း ပါလာၿပီဆိုတာ အတတ္သိလုိက္သည္။
ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူတေယာက္ အေပၚထပ္ရွိစာၾကည့္ခန္းထဲတြင္ေရာက္ေနသည္။ ေအာက္ထပ္သို႕ ဆင္းမည္ျပဳၿပီးမွ မဆင္းေတာ့ဘဲေနလိုက္သည္။ သမီးတြင္ေသာ့ပိုရွိသည္။ ဖြင့္၍ သူတို႕၀င္လာၾကလိမ့္မည္။
မၾကာလိုက္ သမီးျဖစ္သူ မိုးသႏၲာျမင့္ သူမေရွ႕သို႕ ေရာက္လာသည္။
"မာမီ…သူပါလာၿပီ… ေအာက္ထပ္ဧည့္ခန္းထဲမွာ ထိုင္ခိုင္းထားတယ္…"
"ဒီကိုသာေခၚခဲ့ေတာ့သမီး…"
"ဟုတ္ကဲ့…"
မိုးသႏၲာျမင့္ ထြက္သြားၿပီး ခဏၾကာ အခန္း၀သို႕ လူရိပ္က်လာသျဖင့္ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
"ဟင္…"
ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ သူ၏ ဦးေခါင္းတခုလံုး ျခားရဟတ္လို လည္ပတ္သြားရသည္။ သမီးႏွင့္အတူပါလာေသာ ေကာင္ေလး ေဇာ္ေဇာ္မွ ေဇာ္ေဇာ္အစစ္။
ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူကို ေတြ႕လိုက္ရေသာ ေအာင္ကိုမင္းကလည္း ေျခလွမ္းတံု႕၍ ရပ္သြားသည္။
သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ တေယာက္ကို တေယာက္ ေၾကာင္၍ ၾကည့္ေနမိသည္။
"လာၾကေလကြယ္…"
ပ်က္ေနေသာ မ်က္ႏွာကိုျပင္ အသံကိုထိမ္းၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ စားပြဲေရွ႕မွ ကုလားထိုင္တြင္၀င္၍ ထိုင္လိုက္ၾကသည္။ ေအာင္ကိုမင္း ေခါင္းကိုငံု႕ထားသည္။
"သမီး… မာမီ သူနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း စကားေျပာခ်င္တယ္..သမီးေအာက္ထပ္မွာ ခဏဆင္းေန..မာမီဘဲလ္နဲ႕ေခၚလိုက္မွ တက္လာခဲ့…
ေဆာင္ၾကာၿမိဳင္ကအေဖာ္မြန္(၄)
မိုးသႏၲာျမင့္ ေခါင္းၿငိမ့္ျပ၍ ထြက္သြားသည္။ ေလွခါးကိုဆင္းသြားေသာ ေျခသံၾကားလိုက္ေတာ့မွ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ ထိုိင္ရာမွထာကာ စာၾကည့္ခန္းတံခါးကို အတြင္းမွ ေလာ့ခ်ၿပီး ပိတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေခါင္းငံု႕၍ ထုိင္ေနေသာ ေအာင္ကိုမင္း၏ ေဘးသို႕ရပ္လိုက္သည္။
"ေဇာ္ေဇာ္"
သူမအသံက တုန္ခိုက္ေနသည္။ လက္တဖက္က ေကာင္ေလး၏ ပုခံုးကိုဖက္လိုက္သည္။ သူမအား ေအာင္ကိုမင္း ေမာ့ၾကည့္လာေတာ့ နဖူးကိုငံု႕၍ နမး္လိုက္သည္။
"ေဇာ္ကို..မမေမွ်ာ္ေနတာၾကာၿပီကြယ္…"
"ကၽြန္…ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ မိုးတို႕ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းကို…."
ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ၏ လက္က ေကာင္ေလး၏ပါးစပ္ကို လွမ္းပိတ္လိုက္သည္။
"စိတ္ခ်ပါ…ေဇာ္ရယ္..မမ မကန္႕ကြက္ပါဘူး..ဒါေပမဲ့ ေဇာ္က မမကိုလည္း အလွည့္ေပးေပ့ါ…"
ထိုင္ေနေသာ ေအာင္ကိုမင္းက သူ၏ေဘးတြင္ ရပ္ေနေသာ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ၏ခါးကို ဖက္လိုက္သည္။
"ထ..ေဇာ္…မမ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး…တခ်ီေလာက္ ျမန္ျမန္ေလးလုပ္စမ္းကြယ္…." ေနာက္သို႕လွည့္၍ ေအာင္ကိုမင္းကို ေက်ာေပးကာ ထဘီကိုခါးအထိ မလိုက္ၿပီး ကုလားထိုင္ေပၚသို႕ လက္ေထာက္ကာ ကုန္းလိုက္၏။ ျပဴးထြက္လာေသာ ေစာက္ပတ္ၾကီးက အရည္ၾကည္ေလးေတြပင္ စိမ့္၍ထြက္ေနၿပီ။ ခံဘူးေသာသူကိုေတြ႕၍ ခံခ်င္စိတ္ျဖင့္ စိတ္ထလာရသလို လိုးခဲ့ဖူးေသာ သူကို ေတြ႕ရ၍ စိတ္ထလာရေသာ ေအာင္ကိုမင္း၏ လိီးကလည္း ေစာေစာထဲက ေတာင္ေနေခ်ၿပီ။
သူမ၏ ေနာက္သို႕ ပုဆိုးကိုခၽြတ္ကာ တိုးကပ္လိုက္ၿပီး လီးကို အရည္ၾကည္တို႕ခိုေနရုာ ေစာက္ပတ္သို႕ေတ့၍ သူမ၏ ပုခံုးကို လွမ္းဆြဲကာ တခ်က္တည္း ေဆာင့္သြင္းလိုက္ေလေတာ့သည္။…………
ၿပီးပါၿပီ။
http://www.bdm18.ml/2016/03/bds16.html
