အပ်ိဳစင္ရဲ႕ေပးဆပ္ျခင္း

အပုိင္း(၁)

အိပ္ေနရင္းက ဆတ္ကနဲ ႏိုးလာေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္က ေအးစိမ့္ေနသည္ ... ညကတည္းကရြာတဲ့မိုးက အခုထိ႐ြာေနဆဲ ... တိုက္ခန္းေလးဆိုေတာ့ အေအးဓာတ္ေလးက စိမ့္ေနသည္ ... မ်က္စိတစ္
ဖက္ကို ဖြင့္ရင္း ကုတင္ေျခရင္းက နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၈း၀၀ ျဖစ္ေနၿပီ ... အလုပ္က ၉း၀၀ နာရီတက္ရမွာ ... ေနာက္က်လို႔ကေတာ့ မန္ေနဂ်ာရဲ႕ အဆူခံရေတာ့မယ္ ... အိပ္ရာက ၀ုန္းကနဲ
ထရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲ အျမန္၀င္ကာ မ်က္ႏွာ အျမန္သစ္ သြားအျမန္တိုက္လိုက္သည္ ... ည၀တ္ အက်ီ ၤရဲ႕ က်ယ္သီးေတြကို တစ္လံုးခ်င္း ခၽြတ္လိုက္သည္ ... ၀င္း၀ါေနေသာ ရင္သားေတြက အိကနဲ
ထြက္လာသည္ ... မွန္ထဲမွာ ေပၚေနတဲ့ ကိုယ့္ရင္သားေတြကို ကုိယ္ၾကည့္ရင္း အနည္းငယ္ေတာ့ ေက်နပ္သြားသည္ ... လံုးသည္ .. က်စ္သည္ ... ျဖဴသည္ ... မို႔သည္ ... ေမာက္သည္ ... ႏို႔သီးေလး
က ပန္းေရာင္ေလး ... အသီးေလးက အတြင္းထဲ နည္းနည္း၀င္ေနသည္ ... လွတာေတာ့ အရမ္းလွသည္ ... ေနမျမင္ လမျမင္ ... ဖံုးဖံုးဖိဖိထားလို႔လားမသိ ... အနာတစ္စက္မရွိ ... မွဲ႔ ေျခာက္တစ္စက္
မရွိ။

ရင္သားႏွစ္ခုကို ဆပ္ျပာတိုက္ရင္း အနည္းငယ္ ပြတ္သတ္မိေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ဘာလိုလို ျဖစ္သြားသည္ ... ဒါေပမယ့္ ဘာမွန္းေသခ်ာမသိ ... လက္တစ္ဖက္ေျမွာက္ရင္း ခ်ိဳင္းကိုလည္း ေသခ်ာပြတ္လိုက္
သည္ ... ႐ုပ္ကေလးက လွတပတ ... လူၾကားထဲမွာ ခ်ိဳင္းက အနံ႔ထြက္လွ်င္ ရွက္လို႔ ေသလိမ့္မည္ ... ခ်ိဳင္းေမႊးေတြကို spa သြားၿပီး ႏႈတ္ထားေတာ့ ေျပာင္ရွင္းေနသည္ … ဒီဘက္ၿပီးေတာ့ ဟိုဘက္ ... ဗိုက္သားရွပ္ရွပ္ေလးကိုလည္းတိုက္သည္ ... သူမ်ားေတြလို ဗိုက္ေခါက္ထြက္မေန ... ဘယ္ထြက္မတုန္း ... တနဂၤေႏြေန႔တိုင္း GYM ကစားတာကိုး ... ဆပ္ျပာတုိက္ရင္း ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားထဲ ေရာက္သြားေတာ့ ဒါကလည္း တစ္မ်ိဳး ... အေမႊးပါးပါးေလးေတြနဲ႔ ႏုအိေဖာင္းမို႔ေနတဲ့ အသားစိုင္ေလး ... မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလွ်ိဳ႕၀ွက္ဆံုး ပစၥည္း ... အေပါ့သြားလည္း ဒီထဲက ထြက္သည္ ... ရာသီလာလည္း ဒီထဲက ထြက္သည္ ... ကေလးေမြးရင္လည္း ဒီထဲက ထြက္တယ္တဲ့ ... ရႈပ္ေထြးလြန္းလို႔ ေသခ်ာေတာ့ နားမလည္ ... ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာေတာ့ ဆပ္ျပာတုိက္လိုက္သည္ ... ေန႔တိုင္းဆပ္ျပာတိုက္လို႔လားမသိ ... ေအာက္က ပစၥည္းေလးက ျဖဴ၀င္းေနသည္ ... ေပါင္ေလးနည္းနည္းကားလိုက္ေတာ့ အတြင္းသားေလးက ဟ တယ္ဆို႐ံုေလး ဟလာသည္ ... ဆပ္ျပာနဲ႔ အနည္းငယ္ ေသခ်ာ ပြတ္လိုက္ေတာ့ ... စိတ္ထဲမွာ တမ်ိဳးပဲ ...ရႈပ္ပါတယ္ ... ေနာက္မွ စဥ္းစားေတာ့မယ္ ... ႐ံုးက ေနာက္က်ေနၿပီ ... ဟင္း ... ေနာက္မွာ ဆပ္ျပာတုိက္ဖို႔ က်န္ေသးတယ္။ ကားစြင့္ေနတဲ့ တင္သားေတြကိုလည္း ဂ႐ုစိုက္မွ ... ဖင္မွာ အနာေပါက္မွာေတာ့ ေၾကာက္သည္ ... အသန္႔ႀကိဳက္လို႔ပဲလား ... ဂ႐ုစိုက္လို႔လား မသိ ... တစ္ကိုယ္လံုး အနာမရွိ ... အမာ႐ြတ္မရွိ ... သြယ္လ်တဲ့ ေပါင္ေတြ ေျခေထာက္ေတြကိုလည္း ေသခ်ာ
ဆပ္ျပာတုိက္သည္ ... အားလံုးၿပီးသြားေတာ့ ေရပန္းက တ၀ုန္း၀ုန္းက်ေနတဲ့ ေရေအာက္မွာ ပြတ္သပ္လိုက္သည္ ။

မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါနဲ႔ အျမန္သုတ္ရင္း နာရီၾကည့္ေတာ့ ၈း၂၀ ... ဒီေန႔ေတာ့ မန္ေနဂ်ာ မမရဲ႕ ပြစိပြစီ အေျပာေတာ့ ခံရေတာ့မယ္ ... အတင္စီးေတာ့ မခံႏုိင္ … အျမန္သြားမွ … ေဘာ္ဒီ - ိုးရွင္းကို တစ္ကိုယ
္လံုး လူးရင္း ဘရာစီယာကို တင္းတင္း ၀တ္လိုက္သည္ ... တင္းတင္း မ၀တ္လို႔ မျဖစ္ ... ႏို႔မို႔ဆို လမ္းေလွ်ာက္ရင္ တုန္တုန္ တုန္တုန္နဲ႔ အေနရခက္သည္။ လမ္းမွာေတြ႔သမွ် ေယာက်္ားေတြရဲ႕ အေရာင္
လက္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြက မခြာေတာ့ဘူး ... ရွက္စရာႀကီး ... ရင္သားေတြက အနည္းငယ္ထြားေတာ့ ဘရာစီယာၾကားထဲကေန အနည္းငယ္မို႔ထြက္ေနသည္ ... အဲဒါကေတာ့ မတတ္ႏုိင္ ... ႐ံုးတက္
အက်ီ ၤေလးက အစိမ္းႏုေရာင္ေလး ... ကိုယ္နဲ႔ ကြက္တိ ခ်ဳပ္ထားေတာ့ အားလံုး အိုေက ... စကဒ္ကို ေကာက္၀တ္လိုက္ေတာ့ … ဟိုက္ … ေမ့ေနၿပီ … အတြင္းခံ ၀တ္ဖို႔ … ဟြန္း မ၀တ္သြားမိလို႔က
ေတာ့ ေအာက္က ေဟာင္းေလာင္းႀကီး ျဖစ္ေနမွာ … မေနတတ္ပါဘူး … ပင္တီ အသားေရာင္ေလးကို အသာစြတ္လိုက္သည္ … ဒီတင္သားေတြကလည္းေနာ္ … တစ္ေနသည္ … စကဒ္အမည္းေရာင္
ေလးကို ေကာက္၀တ္သည္ … ေသခ်ာတုိင္းၿပီး ေဒါက္ေတြ ထည့္ထားေတာ့ လံုးစက္ေနတဲ့ တင္သားေတြက အိအိတင္းတင္းေလး … သူငယ္ခ်င္းေတြက ကၽြန္မကို အားက်သည္ … နင့္အိုးက စဥ့္အိုး
က်ေနတာပဲတဲ့ … လမ္းသြားရင္ ေယာက္်ားေတြ ကၽြန္မ ေနာက္ကိုၾကည့္ၿပီး မ်က္စိမခြာေတာ့ဘူး … ႏွာဘူးေတြ … မၾကားတၾကားလည္းေျပာေသးတယ္ … အိုးက ရွယ္ပဲတဲ့ … ဘာေတြ ရွယ္မွန္းေတာ့
မသိ … ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေတာ့ ေက်နပ္သည္။

မ်က္ႏွာကို ခရမ္နည္းနည္းလိမ္းၿပီး အၿပီးသတ္လိုက္သည္ ... မိတ္ကပ္တို႔ ... ႏႈတ္ခမ္းနီတို႔ ... မဆိုးခ်င္ပါဘူး ... မႀကိဳက္လို႔ ... သဘာ၀အတိုင္းေလးပဲ ႀကိဳက္တယ္ ... လက္ကိုင္အိတ္ထဲ ... ဟမ္းဖုန္းထည့္ ... မနိမ့္မျမင့္ ဖိနပ္ေလးကို ေရြးလိုက္သည္ ... အိမ္အကူ ေကာင္မေလး မိႏွင္းထည့္ထားေပးေသာ မုန္႔ဘူး ႏွင့္ ထမင္းခ်ိင့္ထည့္ထားေသာျခင္းေလးကို လွမ္းယူၿပီး

အိမ္အျပင္ထြက္လာလိုက္သည္ ..
``မမ ထီးက်န္ခဲ့ၿပီ´´
``ေအာ္ ဟုတ္ပ ... တံခါးေတြ ေသခ်ာ ေသာ့ခတ္ထားေနာ္ ... ဘယ္သူမွ ဖြင့္မေပးနဲ႔ သိလား ... ေဖေဖတို႔ ခရီးထြက္တာက ျပန္လာအံုးမွာ မဟုတ္ေသးဘူး´´
``ဟုတ္ကဲ့ပါ မမ´´

မိုးရြာထဲမွာ ထီးေလး ေဆာင္းၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ရတာကိုေတာ့ သေဘာက်သည္ ... အလုပ္က အိမ္ႏွင့္ နီးလို႔သာ ေတာ္ေတာ့သည္ ... ႏို႔မို႔ဆို အလုပ္ေနာက္က်သည္ႏွင့္ အထုတ္ခံရမည္မွာ ေသခ်ာသည္ ...

လမ္းထိပ္က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကို ျဖတ္ေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ သတိထားရသည္ ... ကိုယ့္ေနာက္ပိုင္းကို အရသာခံၿပီး ၾကည့္ေနမယ့္ လူေတြကိုေတာ့ နည္းနည္း စိတ္တိုမိသည္ ... သတိထားေလွ်ာက္ေနရင္းၾကားက တင္သားေတြက မသိမသာ လႈပ္ရွားသြားသည္ ... အပ်ိဳဆိုေတာ့ တင္သားက်စ္က်စ္ေလးေတြက သိပ္မလႈပ္ရွား ... မယမ္းခါ ... ဒါကိုပင္ ကိုယ္ေတာ္ေတြက သြားေရက်ေနသည္ ... အကဲဆံုးက ခ်ာတိတ္တစ္ေယာက္ ... မနက္တိုင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ထုိင္ၿပီး ေၾကြျပေနသည္ ... တစ္ပတ္ေလာက္ေတာ့ ရွိၿပီထင္တယ္ ... မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေက်ာ္သြားေတာ့မွ လက္ထဲက လက္ကိုင္ပ၀ါေလးက်သြားသည္ ... ဒုကၡပါပဲ ... ကုန္းေကာက္လိုက္ရင္လည္း သူတို႔ အႀကိဳက္ျဖစ္ေတာ့မယ္ ... စကဒ္နဲ႔ ကုန္းေကာက္ဖို႔က နည္းနည္းခက္သည္ ... ကုန္းလိုက္သည့္တိုင္ တင္သားေတြက သိတယ္မလား ... တင္းေနတာကိုး ... သူတုိ႔ေရွ႕မွာ ဖင္ကုန္းျပတယ္ ျဖစ္ေနအံုးမယ္ ... နဂိုကမွ ႏွာဘူးေတြ ... မ်က္လံုးေတြက ခြာမွာမဟုတ္ဘူး ...

ထားလုိက္ပါေတာ့ ... ဆက္ေလွ်ာက္လာေတာ့ အေနာက္ကေန ခ်ာတိတ္ ေျပးခ်လာသည္ ...
``မ ... မ´´
ရပ္ၿပီးလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက မဆုိးပါဘူး ... ေခ်ာေတာ့အေခ်ာသား ... မ်က္လံုးကို တည့္တည့္စိုက္ၾကည့္ၿပီး လက္ကိုင္ပ၀ါေလးကို ကမ္းေပးရင္း
``မ ... မ လက္ကိုင္ပ၀ါက်က်န္ခဲ့ၿပီ´´
မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းနဲ႔
``မလိုပါဘူး ... ငါက သက္သက္ ပစ္ထားခဲ့တာ´´
``ဟာ မကလည္း မာနႀကီးလိုက္တာ ... က်က်န္ခဲ့တာပါဗ်ာ ... ေစတနာနဲ႔လည္း ေကာက္ေပးရေသးတယ္´´
``မလုိခ်င္ပါဘူး ... ႐ံုးေနာက္က်ေနတဲ့ဟာကို ... မင္း လိုက္မလာနဲ႔ေနာ္ ... ခ်ာတိတ္´´
``ကၽြန္ေတာ္က ခ်ာတိတ္ မဟုတ္ဘူး ... ကၽြန္ေတာ့္နာမည္က ေကာင္းလင္းဆက္ ... မ နာမည္က သႏၲာလင္းဆို´´
``ဒီမွာ ဟိတ္ ... မင္း ဘာသာ ေကာင္းလင္းဆက္မကလို႔ င႐ုတ္ေကာင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ငါ စိတ္မ၀င္စားဘူး ... ဆက္မလိုက္လာနဲ႔ေနာ္ ... ငါ့လက္ေစာင္းက အုတ္ခဲ ငါးလံုးက်ိဳးတယ္ ... မယံုရင္ စမ္းၾကည့္မလား´´
``ဟာဗ်ာ ... မ ကလည္း´´

ခပ္တင္းတင္းနဲ႔ ထြက္လာခဲ့တယ္ ... ေကာင္ေလးကေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ကၽြတ္သြားတယ္နဲ႔ တူတယ္ ... ဆက္လုိက္လာရင္ေတာ့ လင္းလင္းလက္ေစာင္း အေၾကာင္းျပရေသးတာေပါ့ ... အမွန္ကေတာ့ ... ေျခာက္လိုက္တာပါ ... အုတ္ခဲငါးလံုးကြဲဖို႔ ဆိုတာ လြယ္တာ မွတ္လို႔ ... အုတ္ခဲ မက်ိဳးခင္ ... လင္းလင္း လက္ ... အရင္ က်ိဳးလိမ့္မည္ ... စိတ္ထဲက ... ခ်ာတိတ္ကို ... ႀကိမ္းေမာင္းၿပီး ... ဆက္ေလွ်ာက္လာသည္ ... ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း သတိေပးေနမိသည္ ...
သြားပါၿပီ ... လက္ကိုင္ပ၀ါတစ္ထည္ေတာ့ ... ေနာက္ဆို အိတ္ထဲ ထည့္ထားရမယ္ ...

လင္းလင္းတို႔ ႐ံုးခန္းဆိုတာက သံုးထပ္တုိက္လံုးခ်င္းေလး ... လိႈင္သာယာတို႔ ... တျခားမွာေတာ့ ဂိုေဒါင္ေတြ ဘာေတြရွိသည္ ... လင္းလင္းတို႔ က စာရင္းဌာနဆိုေတာ့ ဒီမွာပဲ ႐ံုးတက္ၾကရသည္ ... ျခံထဲမွာေတာ့ ကားေတြ ထားသည္ ... ေအာက္ထပ္မွာေတာ့ ဒ႐ိုင္ဘာတို႔ တျခားလူေတြ ႐ံုးတက္ၾကသည္ ... လင္းတုိ႔က ဒုတိယထပ္ ... ဆရာက တတိယထပ္ ... ဆရာဆိုတာက လင္းတုိ႔ ေဘာ့စ္ကို ေျပာတာပါ ...

``ေမာနင္း အစ္မ´´
``ေမာနင္း လင္းလင္း´´
မန္ေနဂ်ာ အစ္မ မသူဇာကို ႏႈတ္ဆက္ရင္း ၿပံဳးျပလိုက္သည္ ...
``ဒီေန႔ အရမ္းလွေနပါလား´´
``အစ္မကလည္း အခ်င္းခ်င္း ေျမွာက္ေနျပန္ၿပီ ... အစ္မက ပိုလွပါတယ္ေနာ္ ... ေကာ္ဖီေသာက္မလား လင္းလင္း ေဖ်ာ္တိုက္မယ္ေလ´´
``အစ္မက ေကာ္ဖီ မေသာက္ခ်င္ဘူး ... ေရခဲမုန္႔ပဲ စားခ်င္တာ ... ဘယ္ေတာ့မွ စားရမွာတုန္း ... ေစာင့္ေနရတဲ့လူေတြကို အားနာပါအံုး´´
``ဟာ ... အစ္မကလည္း ... စကားေျပာရင္း ေဖာက္လာျပန္ၿပီ ... မရွိေသးပါဘူး အစ္မရယ္ ... လင္းလင္းမွ စိတ္မ၀င္စားတာ´´
``အံမယ္ေလး ... လင္းလင္းကသာ စိတ္မ၀င္စားတာ ... သတင္းေတြၾကားပါတယ္ေနာ္ ... လာႀကိဳက္သမွ်လူေတြကို အကုန္ျငင္းမွေတာ့ ဘယ္စြံပါ့မလဲ´´
``မသိပါဘူး အစ္မရယ္ ... လာေျပာလူေတြကို ဒီက ရင္မွ မခုန္တာ ...´´

ကလင္ ... ကလင္

``ခဏေနာ္ အစ္မ ... ဖုန္းလာေနတယ္´´
``ေအး ေအး´´
``ဟယ္လို´´
ျမတ္စြာဘုရား ... ေစာေစာစီးစီး ... ဆ ဆရာပါလား ...
``အမိန္႔ရွိပါရွင့္ ... လင္းလင္းပါ ဆရာ´´
``ဟုတ္ ... ဟုတ္ကဲ့ ... လုပ္ထားပါ့မယ္ရွင့္´´
``ဟုတ္ကဲ့ ... စိတ္ခ်ပါ ဆရာ´´
ဆ ဆရာ၏ မွာၾကားခ်က္မ်ားကို ခ်က္ခ်င္း ခ်ေရးၿပီး မသူဇာကို လွမ္းေပးလိုက္သည္ ...
``အစ္မေရ ... ဆရာက ... ဒီစာရင္ေလးေတြ လုပ္ေပးပါတဲ့ ... မနက္ျဖန္လိုခ်င္တယ္တဲ့ ...´´
``ေက်းဇူးပဲ လင္းလင္းေရ ... အစ္မတို႔ ဒီလ လခ်ဳပ္ အခုထဲက စလုပ္ထားရမယ္ ... ေနာက္ သံုးရက္ဆို လကုန္ၿပီေနာ္ ...´´
``ဟုတ္ ... အစ္မ´´

ဟုတ္ပ ... ဒီေန႔က ၂၈ ရက္ ဇန္န၀ါရီ .. အိ ... ေနာက္ သံုးရက္ေနရင္ လကုန္ေတာ့မယ္ ... အလုပ္ကေတာ့ မ်ားၿပီ ...


စာရင္းေတြ လုပ္ေနရင္း ကြန္ပ်ဴတာက ဘာျဖစ္သြားသည္ မသိ … ရပ္သြားသည္ … စိတ္ညစ္ပါ့ …
``လင္းလင္း … ကြန္ပ်ဴတာ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ´´ မသူဇာက လွမ္းေမးသည္။
``မသိဘူး အစ္မ … လုပ္ေနရင္း ရပ္သြားတာပဲ´´

ကြန္ပ်ဴတာ စပယ္ရွယ္လစ္ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ကို ေခၚရေတာ့မည္ … အမွန္က ဒင္းက ကိုယ့္စားပြဲေရွ႕မွာ ထိုင္ၿပီး အလုပ္လုပ္ရမွာ … ေအာက္ထပ္မွာ သြားၿပီး ကားဒ႐ိုင္ဘာေတြနဲ႔ ေလပန္းေနတယ္ထင္တယ္ … ဖုန္းတစ္ခ်က္ ႏွိပ္လိုက္ၿပီး
“ေမာင္ေလးေရ … အစ္မ ကြန္ပ်ဴတာ ဘာျဖစ္သြားလဲ မသိဘူး … တစ္ခ်က္ေလာက္ လာၾကည့္ေပးပါအံုး …”
“လာၿပီ အစ္မေရ … လာၿပီ”

ေအာက္ထပ္မွ တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ ေျပးတက္လာသည္ … ဒီအလုပ္မွာ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကိုေတာ့ လင္းလင္း အခင္ဆံုး … အလုပ္မွာ တျခား ေယာက်္ားေလးေတြက အီစီကလီ လုပ္ခ်င္သည္ … နည္းနည္းခိုင္းမိရင္ … မ်ားမ်ား အခြင့္အေရးယူခ်င္သည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ … လင္းလင္းကို အစ္မ တစ္ေယာက္လိုပဲ ေျပာသည္ … ဆက္ဆံသည္ … သူ႔မ်က္လံုးေတြမွာ မ႐ိုးသားတဲ့ အရိပ္အေယာင္မရွိ … ေနာက္ေျပာင္တတ္သည္က လြဲရင္ … မိန္းကေလးေတြကို စိတ္မ၀င္စားတာ ေသခ်ာသည္ … ဒီမွာ လုပ္တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ … သတိထားမိတာက သူ စြဲလန္းေနတာက ကြန္ပ်ဴတာ … အလုပ္မွာ ရွိတဲ့ လံုးလံုးက်စ္က်စ္ ေကာင္မေလးေတြကို စိတ္မ၀င္စားပဲ … ေလးေထာင့္ပံုးကိုပဲ စိတ္၀င္စားေနတာက နည္းနည္းေတာ့ ေဂါက္ေနၿပီထင္တယ္ …

“အစ္မ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ”
“ဟဲ့ ငါက ဘာျဖစ္ရမွာတုန္း … ျဖစ္တာက ဒီမွာ” ကြန္ပ်ဴတာကို လက္ညွိဳးထိုးလိုက္သည္ …
“ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အဲဒါကိုပဲ ေမးတာပါ အစ္မရယ္”
“ေအးဟယ္ … စာရင္းေတြ ထည့္ေနရင္း ရပ္သြားတာပဲ … ဒီေန႔ ႐ိုက္ထားသမွ်ေတာ့ ကုန္ၿပီ ထင္ပါတယ္”
“ေအးေဆးေပါ့ အစ္မရယ္ … ႏွစ္ခါ႐ိုက္ေတာ့ ပိုမွတ္မိတာေပါ့”
“နင့္အဘ … လကုန္လို႔မွ စာရင္းမၿပီးရင္ … နင့္ဆရာက ငါ့ကို ႏွစ္ခါ႐ိုက္လိမ့္မယ္”

လင္းလင္း စားပြဲက ညာဘက္မွာ နံရံပဲရွိေတာ့ ဘယ္ဘက္ကပဲ အ၀င္အထြက္လုပ္လို႔ရတယ္ … ေနရာက နည္းနည္းေတာ့ က်ဥ္းတယ္ … သူက ဘယ္ဘက္မွာရပ္ရင္း ဘာေတြ ေလွ်ာက္႐ိုက္ေနမွန္းမသိဘူး … လုပ္ေတာ့လုပ္ေနတယ္ … ၾကားကအေနရ ခက္တာက လင္းလင္း … အနားမွာ ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္က ကပ္ၿပီး ရပ္ေနေတာ့ စိတ္ထဲမွာ နည္းနည္းေတာ့ တမ်ိဳးပဲ … ရွိန္းကနဲ လိုလို ဖိန္းကနဲ လုိလို … သူကေတာ့ ဘာမွ မသိ … ေလးေထာင့္ပံုးကိုပဲ အာ႐ံုစိုက္ေနသည္ …

“အစ္မ ဖယ္ေပးရမလား”
“ရတယ္ အမ … ၿပီးၿပီ”

ေဘးကေန ကိုယ္ကိုကိုင္းၿပီး ေမာက္စ္ကို တစ္ခ်က္ လွမ္းကိုင္လုိက္ေတာ့ သူ႔လက္နဲ႔ လင္းလင္းရင္ဘတ္ေလးက မသိမသာေလး ပြတ္ဆြဲသြားတယ္ … စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေထာင္းကနဲ ေဒါသထြက္သြားတယ္ … ဒါေပမယ့္ သူ႔ကိုၾကည့္ေတာ့လည္း ကိုယ့္ကို ရွိတယ္လုိ႔ေတာင္ မထင္ … ကြန္ပ်ဴတာကိုသာ အေသအခ်ာ ၾကည့္ၿပီး လုပ္ေနသည္ … ေနာက္ဆံုး သူ႔လက္ျပန္အ႐ုတ္ ကိုယ့္ရဲ႕ ရင္သားေလးနဲ႔ သူ႔တံေတာင္ဆစ္နဲ႔ နည္းနည္း တိုက္မိသြားသည္ … ကိုယ္ကတြန္႔ကနဲ ျဖစ္သြားရင္း ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားက လွ်ိဳ႕၀ွက္ေနရာေလးက စိကနဲ ညွစ္လိုက္မိသည္ … သူကေတာ့ သိေတာင္မသိ …

“အိုေကေနာ္ အစ္မ … အားလံုးရၿပီေနာ္”

မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္သားကို တံေတာင္ဆစ္နဲ႔ တိုက္မိတာ သူကေတာ့ မသိ … ခံရတဲ့ မိန္းကေလးရင္ထဲမွာေတာ့ နည္းနည္းေလး ၀ုန္းဒိုင္းက်ဲသြားတယ္ … လင္းလင္း မ်က္ႏွာေလး ပန္းေရာင္ေလး သန္းသြားသည္ … ေဘးက တျခားလူေတြကေတာ့ သတိမထားမိ … စိတ္ထဲမွာေတာ့ နညး္နည္း ရွက္သြားသည္ …

“ေက်းဇူးေနာ္ ေအာင္ေက်ာ္ထက္”
“ဟာ ရပါတယ္ … ဒါေတြက မိုင္နာပါ”

ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ေအာက္ထပ္ကို တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ ေျပးဆင္းသြားသည္ … ဒီေကာင္ေလးနဲ႔ေတာ့ ခက္ေတာ့တာပါပဲ … ေျပာရင္လည္း ငါအလြန္ျဖစ္အံုးမယ္ … ေျပာလုိ႔ကလည္း မျဖစ္ … တမင္သက္သက္ အခြင့္အေရးယူတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး … ထားလိုက္ပါေတာ့ …

ေန႔ခင္း သံုးနာရီေလာက္ ေကာ္ဖီေသာက္ခ်ိန္က်ေတာ့ သူက ျပန္တတ္လာသည္ … လင္းလင္းအတြက္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ေဖ်ာ္လာေပးသည္ … အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ကိုယ္က ေကာ္ဖီေသာက္ေလ့မရွိ … ဒင္းေလးက တစ္ေန႔ ေလးငါးခြက္ေသာက္သည္ … သူေဖ်ာ္သည့္ ေကာ္ဖီက အနံ႔ေရာ အရသာပါ နည္းနည္းေလးေတာ့ ထူးျခားသည္ … သူေသာက္ေတာ့ ကိုယ္ကလည္း နည္းနည္းေတာ့ ေသာက္ခ်င္သည္ … သူကလည္း အလုိက္တသိနဲ႔ ေဖ်ာ္ေပးရင္းက ေကာ္ဖီကို စြဲသြားေတာ့သည္ … အခုလည္းၾကည့္ … ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္ကိုင္ၿပီးတက္လာသည္ …

“အစ္မအတြက္”
ခြက္ေလးကို စားပြဲေပၚတင္ရင္း ခံုကို ေနာက္ျပန္ထုိင္လိုက္သည္ …
“ေက်းဇူးေနာ္ ေအာင္ေက်ာ္ထက္”
“အစ္မ အလုပ္မ်ားေနလား”
“လကုန္ရက္နီးၿပီဆိုေတာ့ သိတယ္မလား”
“ဟုတ္တာေပါ့ … ”
“ညေန အလုပ္ဆင္းရင္ ဘယ္သြားစရာရွိတုန္း”
“မရွိပါဘူး”
“ဟုတ္လို႔လား ေအာင္ေက်ာ္ထက္ရယ္ … ေကာင္မေလးနဲ႔ မခ်ိန္းထားဘူးလား”

လင္းလင္းကို ၾကည့္ၿပီး ခြက္ထုိးခြက္လန္ ရီေရာ
“ေကာင္မေလး … ဟား ဟား … အစ္မက ကၽြန္ေတာ့္ကို အထင္ႀကီးေနျပန္ပါၿပီ … ဘယ္ေကာင္မေလးမွ မရွိဘူး … အိမ္ျပန္မယ္ … ေရခ်ိဳးမယ္ … ထမင္းစားမယ္ … အိပ္မယ္”
“ဒါဆို ညေန အားတယ္ေပါ့”
“အားပါတယ္”
“တစ္ခုေလာက္ ကူညီပါအံုး ေအာင္ေက်ာ္ထက္ရယ္ … ႐ံုးျပန္ရင္ အစ္မရဲ႕ laptop ေလးကို ၾကည့္ေပးပါအံုး”
“ဘာျဖစ္တာတုန္း”
“မသိပါဘူး … သံုးရတာ သိပ္အဆင္မေျပဘူး … နည္းနည္းေလးေနတယ္”
“အိုေကေလ … ႐ံုးဆင္းရင္ အတူတူျပန္ၾကတာေပါ့”


ညေန ငါးနာရီအလုပ္ဆင္းေတာ့ သူက ေအာက္မွာ ေစာင့္ေနသည္ … မိုးက အခုထိ မစဲေသး …အရမ္းမရြာေပမယ့္ … မိုးစက္ေလးေတြ က်ေနတုန္း … ထီးေလးဖြင့္လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူက ထီးပါတဲ့ ပံုစံမေပၚ …
“အစ္မေရ … မိုးကေတာ့ ေတာက္ေတာက္ ေတာက္ေတာက္နဲ႔ ရြာေနုတုန္းပဲ”
“ဟုတ္ပဟယ္ … ျပန္ၿပီဆုိ ရြာၿပီ …ေကာင္ေလး ထီးမယူလာဘူးလား”
“ဟီး မနက္က ေမ့က်န္ခဲ့တယ္ … အစ္မထီးကိုပဲ ကပ္ေဆာင္းေတာ့မယ္”
ေသဟ … လင္းလင္းေရ … ကိုယ္ေရးတဲ့ ဇာတ္ကိုယ္ႏုိင္ေအာင္ ကေပေတာ့ … ကိုယ္က သူ႔ကို အကူအညီေတာင္းထားေတာ့လည္း ေပးမေဆာင္းလို႔က မေကာင္း … မတတ္ႏုိင္ … အတူတူေဆာင္းရတာေပါ့ … ရွက္စရာႀကီး … သူ႔ကို မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က ္ထိုးၿပီး …
“ကိုယ္ေတာ္ကေတာ့ လုပ္ၿပီ … မိုးေန႔တိုင္းရြာေနတာ ဘာလို႔ထီးမယူလာတာတုန္း”
“ဟိုေလ … မနက္က အိပ္ယာထေနာက္က်ေတာ့ ၀ုန္းဒိုင္းက်ဲၿပီး ထြက္လာတာ … လမ္းတစ္၀က္က်မွ ထီးက်န္ခဲ့မွန္း သတိရေတာ့တယ္”
ဟင္း ျဖစ္ရမယ္ … အံမယ္ … လင္းလင္းလဲ ဘာထူးလဲ … အလုပ္နဲ႔ အိမ္နဲ႔က နီးလို႔ … ႏုိ႔မို႔ဆို သူ႔ထက္ဆိုးမွာ … မိုးေလးဖြဲဖြဲေလးထဲမွာ … ထီးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္အတူေဆာင္းၿပီး အလုပ္ျပန္သြားတာကို အလုပ္ကလူေတြက သတိထားမိၾကတယ္ … မနက္ျဖန္က်ရင္ေတာ့ ဘာေတြ အတင္းေျပာၾကမလဲ မသိ … မတတ္ႏုိင္ … အိုး … ကိုယ္က ႐ိုးသားရင္ၿပီးတာပါပဲ …

သူကေတာ့ စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႔ေအာင္ ေျပာၿပီး အတူတူေလွ်ာက္လာေပမယ့္ … လင္းလင္း စိတ္ထဲမွာေတာ့ တစ္မ်ိဳးေလး ၾကည္ႏူးေနပါတယ္ … တကယ္ပါ ဘုရားစူးပါေစ … ဘယ္တုန္းကမွ ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ထီးအတူတူေဆာင္းၿပီး မိုးရြာထဲ မေလွ်ာက္ဘူးပါဘူး … ထီးအတူတူေဆာင္းလာေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔အသားနဲ႔ ကိုယ့္အသားက နည္းနည္းေတာ့ ထိမိတာပါပဲ … ထိမိလိုက္တုိင္း ရင္ထဲမွာ ဖိန္းကနဲ ရွိန္းကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားသည္ … ခပ္ခြာခြာက ေလွ်ာက္လို႔ လည္း မေျပာရက္ … ဘာလို႔မွန္းမသိ … ေက်နပ္ေနသည္ … တျခားအခ်ိန္ေတြဆို … ကိုယ့္အသားလာထိရင္ လုံး၀မႀကိဳက္ … ေဒါသက ေထာင္းခနဲ ထြက္လာတတ္သည္ … မိုးက ရြာေနရင္းက ပိုသည္းလာသည္ … မိုးစိုမွာစိုးလို႔ ႏွစ္ေယာက္သား ပိုၿပီး ပူးကပ္သြားသည္ … သိတဲ့အတိုင္း ရန္ကုန္မိုးက … ရြာရင္ တေ၀ါေ၀ါႏွင့္ ေလပါ တုိက္သည္ … လမ္းကေျဖးေျဖးပဲ ေလွ်ာက္ေနရသည္ … ေျခာ္လဲမွာလည္း စိုးသည္ … ေလက အရမ္းတုိက္လာေတာ့ ထီးကို ကိုင္ရတာ အဆင္မေျပ … တစ္ဖက္က ထီးကိုင္ရင္း တစ္ဖက္က ျခင္းေတာင္းေလးကိုင္ရေတာ့ သိပ္အဆင္မေျပ … ဘယ္လက္နဲ႔ ထီးကိုင္ထားေတာ့ သိပ္ေတာ့ အားမပါ … ေလတိုက္လွ်င္ လန္သြားႏိုင္သည္ … ေတြးေနတုန္းပဲ ဇတ္ကနဲ ထီးကလန္သြားေတာ့ … သူက ထီးကို ကမန္းကတန္း ဖမ္းကိုင္လိုက္သည္ … သူ ဖမး္ကိုင္လိုက္တာက ထီးကိုင္ထားတဲ့ လင္းလင္းလက္ကို … အိုး … ဒိန္းကနဲ ရင္ေတြခုန္သြားသည္ … တစ္ခါမွ ဒီလို အကိုင္မခံရဖူးေတာ့ … ဆန္႔က်င္ဘက္ အေတြ႔အထိေၾကာင့္ ၾကက္သီးေလးမ်ား ထသြားသည္ … စိတ္ထဲမွာလည္း မေနတတ္ျဖစ္သြားသည္ … ေျပာလည္းမေျပာရဲ … ရွက္ေနမိသည္ … မ်က္ႏွာႏွစ္ခု အေတာ့္ကို နီးကပ္ေနေတာ့ … သူ႔အသက္ရႈသံကိုေတာင္ ၾကားရသည္ … ကိုယ္ေတာင္ ေျပာင္းဆန္ေနရင္ သူ႔ရင္ထဲမွာေကာ ဘာျဖစ္ေနမလဲ … သတိထားေနရင္းၾကားမွ လင္းလင္း ေျခေခ်ာ္ၿပီး ေနာက္ကို ပက္လက္လန္ေတာ့မလို ျဖစ္သြားသည္ ...

“အေမ့”

ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ထိတ္ထိတ္ျပာျပာျဖစ္သြားၿပီး ေနာက္ကေန ခါးကို အျမန္ လွမ္းဖက္ၿပီး ထိန္းေပးလိုက္သည္ … အင့္ … တင္းရင္းေနတဲ့ တင္သားေတြအေပၚကေန လင္းလင္းရဲ႕ ခါးေသးေလးကို လွမ္းဖက္လိုက္ေတာ့ … အိုး … လင္းလင္းရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္အိအိေလးဟာ တင္းကနဲ ျဖစ္သြားသည္ … ရွက္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ … ရွက္ေသြးဖ်န္းေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးက နီရဲတြတ္ေနသည္ …တင္းတင္းေလး ဖက္ထားေတာ့ လင္းလင္းတစ္ကိုယ္လံုး သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္ေနသည္ … ရင္ခုန္သံေတြက တအားျမန္လာသည္ … သူေရာ … ဟုတ္ပ … သူ႔ရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြ တဒိန္းဒိန္းကို ၾကားေနရသည္ …

“မ ေျခေထာက္နာသြားေသးလား”
“ဟင့္ … အင္း”

ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ … သူ႔လက္ေတြကို တြန္းဖယ္ဖို႔ အားမရွိ … သူ႔လက္ကို ဖယ္ခိုင္းဖို႔ ႏႈတ္ခမ္းေတြက ဆြံ႔အေနသည္ … ဒီလို မိုးသည္းထဲမွာ စကားတစ္လံုးမွ မေျပာျဖစ္ေပမယ့္ ရင္ထဲမွာေတာ့ စကားလံုးေတြ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေျပာေနၾကတယ္ … ၾကင္နာစြာ စိုးရိမ္စြာ ၾကည့္ေနမိတဲ့ … သူ႔မ်က္လံုးအၾကည့္ကေန ဘာေတြ ေျပာခ်င္လဲဆိုတာ လင္း သိတယ္ … လင္းရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြကလည္း အရည္ေတြလဲ့ေနၿပီး သူ႔ကို လင္းရင္ထဲက ဆႏၵေတြကို ျပေနမိတယ္ … လင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြကို တစ္ေယာက္ သိသြားၿပီ … ေအာ္ အခ်စ္ဆိုတာ ဒါပါလား …

“လက္ႀကီးက ဖယ္ပါအံုးကြာ” လင္းလင္း အသံေလးက တုိးတုိးေလး …
သူ႔လက္ကို ႐ုတ္လိုက္ၿပီး ထိတ္ထိတ္ျပာျပာနဲ႔ …
“ဟာ … ေဆာရီး … မ … မကို အသားယူခ်င္လို႔ ကိုင္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္ … မ … ေခ်ာ္လဲမွာ စိုးလို႔ လွမ္းကိုင္လိုက္တာပါ”
ဘာေတြလာၿပီး ေျဖရွင္းခ်က္ေပးေနတာလဲ … မ်က္ေစာင္ေလးတစ္ခ်က္ထုိးရင္း …
“ရပါတယ္”
သူ႔ရဲ႕ကုိယ္နံ႔က လင္းလင္းကိုယ္ေပၚမွာ စြဲေနၿပီ … ေယာက်္ားေလးေပမယ့္ … ေခၽြးေစာ္မနံ … ၾကည့္ရတာ Roll On သံုးတယ္ထင္ပါတယ္ … အနံ႔ေလးတမ်ိဳးေလးပဲ … လူပ်ိဳနံ႔ … ရင္ခုန္သံေတြက မီးရထားႀကီးခုတ္ေမာင္းသြားသလို တဒိန္းဒိန္းနဲ႔ အက်ယ္ႀကီးၾကားေနတယ္ … အုိ … ရွက္စရာႀကီး … သူ မ်ားၾကားသြားမလား …

“မ စိတ္ဆိုးသြားလား … စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေနာ္ … မ ထင္ေနသလို ကၽြန္ေတာ္က အခြင့္အေရးယူတာ မဟုတ္ပါဘူး”

စိတ္မဆိုးေပမယ့္ … စကားျပန္မေျပာမိ … ရင္ခုန္သံေတြက ဆူညံေနတုန္းပဲ … ဒါကို သူက မသိ … သူ႔ကို စိတ္ဆိုးသြားၿပီ လို႔ ထင္ေနတယ္ … သနားစရာ မ်က္လံုးေလးနဲ႔ ေတာင္းပန္ေနရွာတယ္
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္နားေရာက္ေတာ့ စိတ္က နည္းနည္း ထင့္သြားသည္ … မနက္က အီစီကလီလာလုပ္တဲ့ ေကာင္ေလးက လင္းလင္းကို စိုက္ၾကည့္ေနရင္းက ေဘးမွာပါလာတဲ့ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကိုလည္း ျမင္ေရာ … ဘုၾကည့္ၾကည့္ေနသည္ … သူကေတာ့ ဘာမွ မသိ … ေဘးကေန တတြတ္တြတ္နဲ႔ ေတာင္းပန္စကားေတြ ေျပာေနသည္ … ေတာ္ပါေသးသည္ … ဟိုအေကာင္က ေနာက္ကေန လိုက္မလာ … ဒီလိုနဲ႔ တိုက္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ေလွခါးတံခါးေသာ့ ဖြင့္ဖို႔ လက္ကိုင္အိတ္ထဲက ေသာ့ကို လွမ္းထုတ္လုိက္ေတာ့ …

“ေပး ေပး အစ္မ ကၽြန္ေတာ္ ဖြင့္လိုက္မယ္”

သူက ေသာ့ဖြင့္ေပးၿပီး လင္းလင္းက အရင္၀င္လိုက္သည္ … ဒီေကာင္ေလးက အဲဒါမ်ိဳးေလးေတြ အလိုက္သိသည္ … ေသာ့ျပန္ခတ္ၿပီး ျပန္ေပးေတာ့ လက္ခ်င္းထိသြားသည္ … သူကေတာ့ ဘာရယ္ မဟုတ္ … ကိုယ္က ခုနက ရႈိးတိုးရွန္းတန္း အျဖစ္အပ်က္ေလး ျပန္ေပၚလာသည္ … ေသာ့ကို အိတ္ထဲ ျပန္ထည့္ရင္း … ေလွခါးကို တက္လိုက္သည္ … ေလးငါးထစ္ တက္ၿပီးေတာ့မွ သတိရလိုက္သည္ … ေလွခါးကို ငါက အရင္တက္ေတာ့ ငါ့အေနာက္ပိုင္းကို သူၾကည့္ေနမွာေပါ့ … ရင္ထဲမွာ ရွက္သြားသည္ … လွည့္လဲ မၾကည့္ရဲ … ေလွခါးထစ္ကို တက္တိုင္း အရမ္းလွတဲ့ လင္းလင္းရဲ႕ တင္သားေတြက ၿငိမ့္ကနဲ ၿငိမ့္ကနဲ ရမ္းခါသြားသည္ … ေလွခါးတက္သည့္အခါ ကိုယ္သည္ အနည္းငယ္ ေရွ႕သို႔ကိုင္းေလ့ရွိသျဖင့္ အေနာက္ကို ဖင္အနည္းငယ္ ကုန္းထားသည့္သေဘာပင္ … ေနာက္ၿပီး မိုးေရ ရႊဲရႊဲစိုထားသျဖင့္ စကဒ္သည္ အသားႏွင့္ တသားတည္းထိကပ္ေနသည္ … ေအာက္ခံ ပင္တီေလးရဲ႕ ခ်ဳပ္႐ုိးေလးေတြက တင္သားေတြကို အနားသတ္ေပးထားတာကို ျမင္ေနရသည္ … စဥ့္အိုးသ႑န္ လံုး၀န္းေသာ လင္းလင္းတင္သားမ်ားသည္ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မ်က္ႏွာေရွ႕တြင္ ထင္ထင္ရွားရွား လႈပ္ရွားေနသည္ … အပ်ိဳစစ္စစ္ ျဖစ္သည့္အတြက္ တင္သားမ်ားသည္ လံုးက်စ္ေနၿပီး ေလွခါးတက္သည့္အခါ အေနာက္မွ ၾကည့္သူအဖို႔ အေတာ္ကို စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေကာင္းေနေပသည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္သည္ကား လူသားတစ္ဦးေပတည္း … ကိုယ့္မ်က္ႏွာေရွ႕တည့္တည့္မွာ လႈပ္ခါေနေသာ တင္သားလွလွ အိအိေလးကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲမွာ ေထြျပားသြားသည္ … မေထြျပားပဲ ခံႏုိင္႐ိုးလား … ဒီေလာက္လွေသာ လင္းလင္း၏ တင္သားတင္းတင္း၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ႏွစ္ေပအကြာက ျမင္ေနရတာကိုး … ညဘာက္ေျခက အေပၚလွမ္းလိုက္ရင္ တင္သားေလးက ညာဘက္ကို မသိမသာေလး လႈပ္ခါသြားသည္ … ဘယ္ဘက္ေျခက အေပၚတစ္ထစ္ကို လွမ္းလိုက္ရင္ အိုးေလးက ဘယ္ဘက္ကို လႈပ္ခါသြားသည္ … စကဒ္ကလည္း ကြက္တိခ်ဳပ္ထားလို႔ ေကာက္ညွင္းထုပ္ေလးလို ျဖစ္ေနသည္ … ခုနက ကိုယ္လံုးအိအိေလးကုိ ဖက္ခဲ့တဲ့ အရွိန္ေလးကမေသေသးခ်ိန္မွာ အခုလို လင္းလင္းရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းအလွကို အနီးကပ္ေတြ႔လိုက္ရလို႔ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မခံႏုိင္ … ရင္ထဲမွာ ေျဗာင္းဆန္ေနသည္ … ရင္ထဲတြင္ မကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြားေပၚလာသည္ … ေလွခါးအေကြ႔ေရာက္ေတာ့ လင္းလင္းထိန္းေလွ်ာက္ေပမယ့္ … မရ … တင္သားေတြက သိသိသာသာကို လႈပ္ခါသြားသည္ … ေတြးၿပီး … လင္းလင္းမ်က္ႏွာေလး နီရဲသြားသည္ … လင္းလင္း မသိမသာ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ … ဒီေကာင္ေလးမ်က္ႏွာက နီရဲေနသည္ … မ်က္လံုးေတြကလည္း အေရာင္လက္ေနသည္ … ဟယ္ … ဒါဆို … ဒါဆို … ဒင္း ငါ့အေနာက္ပိုင္း အေသအခ်ာၾကည့္ၿပီး စိတ္ကစားေနၿပီနဲ႔ တူတယ္ … ငါ့ႏွယ္ေနာ္ … ရွက္လြန္းလို႔ ေသသာေသလိုက္ခ်င္တယ္ … ေနာက္ ႏွစ္ထစ္ တပ္လုိက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက လံုး၀ မခြာေတာ့ဘူး … ရွက္လြန္းလို႔ ေသလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ … စိတ္ထဲမွာ ေက်နပ္သလိုလို … ဘာလိုလိုနဲ႔ … သတိထားၿပီး တက္ေတာ့ … ဖင္ကုိ ရႈံ႕ထားသလို ျဖစ္ၿပီး လင္းလင္း ေရွ႕ပစၥည္းေလးက အထဲမွာ ဆြဲ ဆြဲ ညွစ္ေနမိတယ္ … ခက္ေနတာက … အတြင္းက ပင္တီေလးက လိမ္ၿပီး လွ်ိဳ႕၀ွက္ေနရာေလးက ႏႈတ္ခမ္းသားေလးႏႈတ္ခုၾကားမွာ ေရာက္ေနေတာ့ … ဆြဲ ဆြဲ ညွစ္လိုက္တုိင္း … အတြင္းသားေတြကို ႀကိဳးေလးနဲ႔ ပြတ္ဆဲြသလို ျဖစ္ေနသည္ … ဆြဲညွစ္ေလ … ဖီလင္တက္ေလ … အသံကလည္း မထြက္ရဲ … ေလွခါးတစ္ထစ္တက္တုိင္း ေနာက္က ခ်ာတိတ္ကို ရွက္တာတမ်ိဳး … ေပါင္ၾကားထဲမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အမ်ိဳးအမည္မသိ ေ၀ဒနာက တမ်ိဳး … ရွက္ရြံ႕စိတ္နဲ႔ ရမက္ႏိႈးဆြသလို ျဖစ္ၿပီး ရင္ထဲမွာ တစ္စံုတစ္ခုကို တမ္းတလာသည္ … လင္းလင္း မ်က္ႏွာေတြလည္း ပူထူေနၿပီ … အပ်ိဳဆိုေတာ့လည္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဘာျဖစ္မွန္းမသိ … ဟင္းကနဲ သက္ျပင္းေလးခိုးခ်ရင္း အခန္း၀သို႔ ေရာက္သြားသည္ …

တီ … ေတာင္
လူေခၚဘဲလ္ေလးကို ႏွိပ္လိုက္ၿပီးေနာက္ အခန္းတံခါးကို မိႏွင္း လာဖြင့္ေပးသည္ … မိႏွင္းအၾကည့္က လင္းလင္းကို ေက်ာ္၍ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကို ၾကည့္ေနသည္ … လင္းလင္း သိတာေပါ့ … ဒီအိမ္ကို လင္းလင္း ဘယ္ေယာက်္ားေလးမွ ေခၚဖူးတာ မဟုတ္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကိုက်ေတာ့ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္လို ခင္မင္မိတာရယ္ … သူက ဘယ္တုန္းကမွ အခြင့္အေရးမယူဖူးတာရယ္ေၾကာင့္ အိမ္ကို စိတ္ခ်လက္ခ် ေခၚလာမိတာပါ … အခုေတာ့ တစ္လမ္းလံုး ရင္ခုန္စရာေတြခ်ည္းျဖစ္လာလို႔ … အလိုလို ရင္ေတြ တုန္ေနမိသည္ … မိႏွင္းအၾကည့္က ဘာဆိုတာ သိသည္ … ကေလးမုန္႔ခိုးစားသည္ကို လူမိသြားသလိုမ်ိဳး စိတ္ထဲမွာ စိုးရိမ္သြားသည္ … ေမေမတုိ႔ကို ျပန္တုိင္ေျပာရင္ ဒုကၡ … မသိခ်င္ေယာင္ ဟန္ေဆာင္ၿပီး … မရွင္းျပေတာ့ … လက္ထဲမွ ဆြဲျခင္းေလးကို လွမ္းေပးလိုက္ရင္း …

“မိႏွင္း … ဧည့္သည္ပါလာတယ္ … မိုးေရေတြစိုေနလို႔ ေကာ္ဖီပူပူေလး ေဖ်ာ္လိုက္ေနာ္ …”
“ဟုတ္ကဲ့ မမ”

လင္းလင္းတို႔ ဧည့္ခန္းေလးက ရွင္းရွင္ေလး … ဆိုဖာငါးလံုးရွိသည္ … အလယ္တြင္ မွန္ စားပြဲတစ္လံုးရွိသည္ … ေထာင့္တြင္ ဖုန္းတင္ထားေသာ ခံုေသးေသး တစ္ခုရွိသည္ … တီဗီ ႀကီးႀကီး တစ္လံုးကိုလည္း ေတြ႔ရသည္ … ၀င္ေပါက္ေဘးတြင္ ဖိနပ္စင္ေလးရွိသည္ … ဧည့္ခန္းထဲမွ ၾကည့္လွ်င္ အထဲမွ အခန္းမ်ားကို အလြယ္တကူမျမင္ႏုိင္ေအာင္ လိုက္ကာေလးႏွင့္ ကာထားသည္ … လိုက္ကာေလးကို ဆြဲမလိုက္ၿပီး …

“လိုက္ခဲ့ေလ ခ်ာတိတ္”
သူက ကိုယ့္ကို ေၾကာင္ၾကည့္ေနသည္ … ေအာ္ … ခက္ေတာ့တာပဲ …
“ဒီေလာက္ စိုရႊဲေနတာ အက်ီ ၤေလးဘာေလး လဲမွေပါ့”
“ဟုတ္ကဲ့ မ”
လင္းလင္းရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲကို ေခၚလာသည္ … တံခါးကိုေတာ့ တမင္သက္သက္ ဖြင့္ထားလိုက္သည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ အခန္းေလးကို ေ၀့ၾကည့္လိုက္ရင္း … သေဘာက်သြားသည္ … အပ်ိဳတစ္ဦးေနတဲ့ အခန္းမို႔ … အရာရာက သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလးျဖစ္ေနသည္ … အိပ္ယာလွလွေလးေပၚမွာ … အရုပ္ေလးေတြက အစီအရီ … ခုတင္ေဘးက စားပြဲ ေပၚမွာ Laptop တစ္လံုး … စင္ေလးေပၚမွာ သီခ်င္းေခြေတြ အစီအရီ… အခန္းထဲက အနံ႔ေလးက မ ကိုယ္ေပၚက အနံ႔ေလးနဲ႔ တူတယ္ … သင္းသင္းေလးနဲ႔ ေမႊးတယ္ … အပ်ိဳ႕နံ႔ ထင္ပါရဲ႕ … အိပ္ယာေပၚမွာ အ၀ါေရာင္ Pooh ဖက္ေခါင္းအံုးေလးႏွင့္ … ေစာင္ေလးကို ေျခရင္းမွာ ေသခ်ာေခါက္ထားသည္ … မကို ဖက္ၿပီး ဒီ အိပ္ယာေပၚမွာအိပ္လိုက္ရရင္ေတာ့ … စိတ္ကူးနဲ႔ .. ျပံဳးလိုက္မိသည္ …

လင္းလင္းက မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါေလး ကမ္းေပးရင္း … အိပ္ခန္းထဲက ေရခ်ိဳးခန္းကို ဖြင့္ေပးလိုက္သည္ …
“ေရခ်ိဳးထားႏွင့္ေနာ္ … ေဖေဖ့အက်ီ ၤ သြားယူလိုက္အံုးမယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ မ”

လွည့္ထြက္သြားတဲ့ လင္းလင္းရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းအလွကို ေငးၾကည့္မိၿပီး မရဲ႕ လံုးက်စ္တဲ့တင္သားေတြကို စိတ္ကစားေနမိသည္ … မ လမ္းေလွ်ာက္တာ အရမ္းလွသည္ … တင္သားေလးေတြက လႈပ္တယ္ဆုိ႐ံုေလးသာ လႈပ္သည္ … စိတ္ထဲမွာ မရဲ႕ တင္သားေတြကို ဆုပ္နယ္ခ်င္ေနမိသည္ … ၀ွီး … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ ၀င္လိုက္သည္ … လင္းလင္း ေဖေဖ့အခန္းထဲက အက်ီ ၤ တစ္စံု သြားယူလိုက္သည္ … ခုနက အျဖစ္အပ်က္ေလးက အေတြးထဲ ေရာက္လာေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးသြားသည္ … အရမ္းလွတဲ့ မ နဲ႔ မိုးရြာထဲမွာ ထီးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ အတူတူ ေလွ်ာက္ခြင့္ရတာ နည္းတဲ့ အခြင့္အေရးလား … ထီးလန္ေတာ့ မလိုျဖစ္တုန္းက ထီးကိုင္ထားတဲ့ လက္ကို ဖမ္းကိုင္လိုက္ေတာ့ သူ႔ရင္ထဲမွာလဲ ရွိန္းကနဲ ဖိန္းကနဲ ျဖစ္သြားသည္ … အခုမွ မဟုတ္ … ဟိုးအရင္ကတည္းက မ နားေရာက္ရင္ … မရဲ႕ ကိုယ္န႔ံ သင္းသင္းေလးနဲ႔ မေတာ္တဆ အသားခ်င္းထိမိသြားရင္ ရွိန္းကနဲ ဖိန္းကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားဖူးသည္ … ဆန္႔က်င္ဘက္ အထိအေတြ႔ေတြေၾကာင့္ သာယာမိတာေတာ့ အမွန္ … ဒါေပမယ့္ … ဒီထက္ပိုၿပီး အခြင့္အေရးမယူရဲ … ေတာ္ၾကာ ရထားတဲ့ အခြင့္အေရးေလးေတာင္ ဆံုးရႈံးသြားႏုိင္တယ္ … ခုနက မ ေခ်ာ္လဲမွာ စိုးလို႔ ခါးကို လွမ္းဖက္လိုက္တာ … မ စိတ္ဆိုးသြားလားမသိဘူး … မ ရဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးကို တစ္သက္လံုး ဖက္ထားခ်င္တယ္ဗ်ာ … အေတြးေတြနဲ႔ ဖီလင္ကတက္လာေတာ့ … ေအာက္က အဂၤါေလးက ေထာင္မတ္လာသည္ … ကိုယ့္ဟာကိုယ္လည္း အံ့ၾသမိသည္ … လူပ်ိဳျဖစ္လာေပမယ့္ တစ္ခါမွ ဒီလို တင္းၿပီး ေထာင္ေနေအာင္ မျဖစ္ဘူး … မ အေၾကာင္းေတြးလုိက္မွ ေထာင္မတ္လာလိုက္တာ … ေတာင့္တင္းေနတာပဲ … မ ရဲ႕ အရမ္းမုိက္တဲ့ အိုးေလးကို မ်က္စိထဲကကို မထြက္ေတာ့ဘူး … မျဖစ္ေသးပါဘူး … စိတ္ေလွ်ာ့ … Laptop လည္းျပင္ေပးရအံုးမယ္ … ေရပန္းက က်လာတဲ့ေရေတြကို ပိုဖြင့္လိုက္ေတာ့မွ … ရင္ထဲက အပူ တေျဖးေျဖးက်သြားသည္ …

မီးခဲကို ျပာအုပ္သလို ခဏတာသာ ျဖစ္သည္ … က်န္းမာသန္စြမ္းေသာ လူပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္က ဒီလိုေရအၾကာႀကီးခ်ိဳးလိုက္ျခင္းသည္ … ေနာက္တစ္ခါ ထၾကြလာမယ့္ ဆႏၵကို ပိုၿပီး စုထားလိုက္သည္ႏွင့္တူပါသည္ … ဘယ္လိုပဲ ေျပာေျပာ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္၏ ရင္ထဲတြင္ လင္းလင္းႏွင့္ ေနရသည္ကုိ သာယာသြားသည္ … ႏွလံုးသား၏ ေနရာတိုင္းကိုလည္း လင္းလင္းဆိုေသာ … မိန္းမေခ်ာ … မမလွလွေလးက အပိုင္စီးသြားၿပီ … မ ကို ခ်စ္ခ်င္သည္ … မ ကို နမ္းခ်င္သည္ … မ ကို ေထြးေပြ႔ထားခ်င္သည္ … မ ကို ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္လိုက္ခ်င္သည္ … ေနာက္ … မ ရဲ႕ အလွတရားကို မ်က္စိႏွင့္ တပ္အပ္ျမင္ခ်င္လာသည္ … လင္းလင္းသည္ ေအာင္ေက်ာ္ထက္၏ ႏွလံုးသားကို ကိုင္လႈပ္ေနၿပီလား …

ထို အခ်ိန္တြင္ လင္းလင္းက ေရခ်ိဳးခန္း တံခါးကို သံုးခ်က္ေခါက္ၿပီး …

“ခ်ာတိတ္ေရ … အ၀တ္ေတြ ေရခ်ိဳးခန္းေရွ႕မွာ ထားထားတယ္ေနာ္ … ျမန္ျမန္လည္းခ်ိဳးအံုး … အေအးမိအံုးမယ္”
ဇတ္ကနဲ လန္႔ေတာင္သြားသည္ … မ မ်ား သိသြားၿပီလား … မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး … အခန္းက ဒီေလာက္လံုေနတာ …
“ဟုတ္ … မေရ”
အေတြးထဲမွာလည္း … မ က ငါ့ကို ေတာ္ေတာ္ ဂ႐ုစိုက္ပါလား … ၾကင္နာပါလား … စိတ္ကူးထဲမွာ ၾကည္ႏူးျခင္း၊ … ခ်စ္ျခင္းမ်ားနဲ႔ ျပံဳးေနမိသည္ … ဟိုက္ … ေအာက္က ညီေလးက ျပန္ေထာင္လာသည္ … ကြိဳင္ပဲ … မ အသံၾကားသည္ႏွင့္ ျပန္ေထာင္လာသည္ … ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမလဲ မသိ … ေရပန္းကို ဂိတ္ဆံုးဖြင့္လိုက္သည္ … သို႔ေသာ္ … ဒီေကာင္က လည္သြားၿပီ … ေရေအးေလာက္ႏွင့္ေတာ့ ျပန္ၿပီး မေသးသြားေတာ့ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္မသိသည္က … ေရပန္းက ေရစက္ေလးေတြက အရွိန္နဲ႔ လိင္တံကို လာၿပီး ဆြေနသလိုျဖစ္သည္ … ေရစက္ေလးမ်ားႏွင့္ ညီေလးရဲ႕ အေရျပားေတြ ထိတိုင္း ထိတိုင္း … ဖ်င္းကနဲ ဖ်င္းကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားပါသည္ … လူပ်ိဳတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ကို မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေစေသာ ထိုႏႈိးဆြမႈကို … ေအာင္ေက်ာ္ထက္မခံႏိုင္ေတာ့ … လက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး ေပါင္ၾကားထဲကို ခ်ိဳးခ်လုိက္သည္ … အႀကံက ခ်ိဳးခ်လိုက္လွ်င္ ေကြးၿပီး က်ဳံ႕သြားမည္ဟု ထင္ေနသည္ … ဘဘာ၀တရားက ဒီလိုမဟုတ္ … ထုိလို႔ ေအာက္ကို ခ်ိဳးခ်ျခင္းသည္ … တင္းေနေသာ အေၾကာကို အစြမ္းကုန္ ပိုတင္းေစပါသည္ … ျပႆနာပဲ ...

ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ကိုယ့္ပစၥည္းနဲ႔ ကိုယ္ ဒုကၡေရာက္ေနခ်ိန္မွာ … အျပင္က လင္းလင္းကလည္း … ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လည္း အံ့ၾသမိသည္ … ဘာလို႔မ်ား ေစတနာေတြ ပိုေနရတာလဲ … ဘာလို႔မ်ား စိုးရိမ္ေနရတာလဲ … သူမ်ားကိုသာ ေျပာေနသည္ … လင္းလင္း တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ရႊဲရႊဲစိုေနသည္ … ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးမွ … ေဖေဖတုိ႔ အခန္းထဲက ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္လိုက္ၿပီး အက်ီ ၤေတြ ခၽြတ္လိုက္သည္ … ၀င္း၀ါေနတဲ့ရင္သားေလးက ဘယာစီေအာက္မွာ ႐ုန္းထေနသည္ … လက္ေနာက္ျပန္နဲ႔ ဘယာစီယာရဲ႕ ခ်ိတ္ကို ခၽြတ္ခ်လိုက္တာနဲ႔ … အိေနတဲ့ ရင္သားေလး ႏွစ္လံုးက တုံကနဲ ေရွ႕သို႔ထြက္လာသည္ … ေန႔ခင္းက သူ႔လက္နဲ႔ ပြတ္ဆြဲသြားတာ ဒီေနရာေပါ့ … အေတြးက စိတ္ကူးရင္း … လက္က ရင္သားႏွစ္ခုကို ပြတ္ဆြဲလိုက္မိသည္ …. ဆတ္ကနဲ ကိုယ္က တြန္႔သြားၿပီး … ပါးစပ္ကလည္း … အဟင့္ ဆိုၿပီး ထြက္သြားသည္ … တစ္ကိုယ္လံုး တုန္သြားသျဖင့္ … လင္းလင္းရဲ႕ ရင္သားေလး ႏွစ္ခုဟာလည္း အိအိေလးနဲ႔ လႈပ္ရွားသြားသည္ … ဟာ … ငါ ဘာေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ေနတာလဲ … စကဒ္ကို ခၽြတ္ဖို႔ ဇဒ္ကို ဆြဲခ်လိုက္ေတာ့ စကဒ္က အသားမွာ ကပ္ေနသည္ … ေရေတြ စိုေနသျဖင့္ နည္းနည္း အားယူကာ ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္ … စကဒ္ခၽြတ္ေနတုန္း … ဖင္ကို နည္းနည္းကုန္းလိုက္သည္ … ဒါမွ အဆင္ေျပမွာကိုး … ဟာ … ခုနက ေလွခါးမွာ ငါ့ဖင္ကို ဒင္း တ၀ႀကီး ၾကည့္သြားခဲ့တာပဲ … ပင္တီေလးက … ႏႈတ္ခမ္းသားေလးႏႈတ္ခုၾကားမွာ ညပ္ေနသည္ … ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ငံု႔ၾကည့္ၿပီး ရွက္ေသြးဖ်ာသြားသည္ … ၾကည့္မိေနတုန္း … ဖင္ေလးက စီကနဲ ဆဲြညွစ္မိေတာ့ … ေရွ႕က ပန္းေလးက ပင္တီစေလးကို ညွစ္တာကို တအံ့တၾသ ၾကည့္ေနမိသည္ … ဘာေတြလဲ … ပင္တီကို ခၽြတ္လိုက္ေတာ့ … လင္းလင္းရဲ႕ ေပါင္သြယ္လွလွ ေလးအတုိင္း အလိပ္လုိက္ လိမ့္ၿပီး ၾကမ္းျပင္ကို က်သြားသည္ … ေပါင္ၾကားထဲကို လက္နဲ႔ စမ္းၾကည့္ေတာ့ ခၽြဲက်ိက်ိ အရည္ေလးေတြ … ဟာ … တစ္ေယာက္ထဲ အရမ္းရွက္ေနမိသည္ … အသက္သာ ၂၈ ေက်ာ္လာတယ္ … တစ္ခါမွ ဒီလိုမျဖစ္ဘူးဖူး … ဒီေန႔က်မွ ရင္ေတြက တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ … စိတ္ထဲမွာလည္း ႐ိုးတိုး႐ြတ ျဖစ္ေနမိသည္ … ဒီအေၾကာင္း သူမ်ားသိသြားမွာလည္း ေၾကာက္ေနသည္ … အထူးသျဖင့္ ခ်ာတိတ္သိသြားမွာ စိုးသည္ … အိုး … သူမွ မသိႏုိင္ပါဘူး … ဆပ္ျပာရည္ကို လက္ဖ၀ါးထဲထည့္ၿပီး တစ္ကိုယ္လံုးကို ေဖါ့အပါးေလးႏွင့္ ဂ်ီးလိုက္တြန္းသည္ … ရင္သားေလးႏွစ္ခုကိုေတာ့ ေဖါ့ႏွင့္မတိုက္ … အသားေလးက ႏုႏုေလး … ေသြးထြက္သြားလိမ့္မည္ … လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေအာက္ေနပင့္ၿပီး ပြတ္သပ္လိုက္သည္ … လင္းလင္း စိတ္ထဲမွာေတာ့ ခုနက အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြ အစီအရီ ေပၚလာသည္…

ၿပည့္ၿဖိဳးေနတဲ့ ရင္သားေတြက လင္းလင္းရဲ႕ သြယ္လ်တဲ့ လက္ကေလးႏွင့္ေတာင္ မဆန္႔ခ်င္ … လင္းလင္းရင္သားေတြက တျခားမိန္းကေလးေတြနဲ႔ မတူ … လံုးစက္ေနသည္ … အပ်ိဳဆိုေတာ့ တင္းၿပီး တြဲက်ျခင္းမရွိ … ေနာက္ ႏို႔သီးေလးေတြက ေသးေသးေလးေတြ … တျခားလူေတြလို မည္းမေန … ပန္းေရာင္ေလး … ႏုိ႔သီးေလးေတြက ရင္သားေပၚမွာ တင္တယ္ဆို႐ံုေလး တင္ထားသည့္ သ႑န္ … ရင္သားေလးကို ေအာက္ေနလက္ႏွင့္ ပင့္ၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို လက္မနဲ႔ လက္ညွိဳးနဲ႔ ဖိၿပီး ဂ်ီးတြန္းလိုက္သည္ … ဒီေန႔မွ ဘာျဖစ္သည္မသိ … ႏႈတ္ခမ္းေလးမွ … ဟင့္ ကနဲ အသံထြက္သြားၿပီး … ေပါင္ၾကားက ဇိကနဲ ဆြဲညွစ္သြားသည္ … ဖင္ေလးသည္ ေနာက္သို႔ အနည္းငယ္ ေကာက္သြားၿပီး ခါးသည္ အေရွ႕သို႔ ကိုင္းသြားသည္ … ထိုသို႔ ျဖစ္သြားသည္ကို လင္းလင္း ေသေသခ်ာခ်ာသိသည္ … ရင္သားတစ္ခုလံုးကို အုပ္ၿပီး ေသခ်ာ ေဆးေၾကာလိုက္သည္ … အို … ခ်ာတိတ္က ငါ့ရဲ႕ႏို႔ေတြကို ဒီလိုမ်ိဳးေနာက္ကေန ကိုင္လိုက္ရင္ျဖင့္ … အိုး … ရွက္စရာႀကီး … လင္းလင္း စိတ္ေတြက ခ်ာတိတ္ကိုပဲ တမ္းတေနမိသည္ … ဆပ္ျပာတိုက္ရင္း အေနာက္က တင္သားေတြကိုပါ ေသခ်ာပြတ္သည္ … လင္းလင္းရဲ႕ အေနာက္ပိုင္းက တျခားေကာင္မေလးေတြထက္ ပိုၿပီး ဖြ႔ံသည္ … အခုေခတ္ေကာင္မေလးေတြက … တင္မရွိ … ရင္မရွိ … ၀ါးျခမ္းျပားေလး ပံုစံမ်ားသည္ … လင္းလင္းက ဒီလို မဟုတ္ … တင္သားႏွစ္ခုသည္ အေနာက္ကို သိသိသာသာ လံုးထြက္ေနသည္ … ¬ဒါ့ေၾကာင့္လည္း လမ္းသြားလွ်င္ ေယာက်္ားေတြက လင္းလင္းေနာက္ပိုင္း အလွကို အရသာခံၿပီး ၾကည့္ၾကျခင္းျဖစ္သည္ … ၾကည့္မိလွ်င္လည္း မ်က္စိက မလႊဲေတာ့ … ႏွာဘူးေတြ … ဟိုခ်ာတိတ္လည္း ႏွာဘူးပါပဲ … ဟယ္ … မဟုတ္ပါဘူး … ငါက ေလွခါးကို အရင္တတ္မိတာကိုး … သူအရင္တက္ရင္ ဒါမ်ိဳး ဘယ္ျဖစ္မွာလဲ … ခ်စ္ေတာ့ အျပစ္မျမင္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးပါပဲ …
လက္က တင္သားႏွစ္ခုကို ပြတ္သပ္ေနရင္းက တင္သားႏွစ္ခုၾကားကုိလည္း ေရာက္သြားသည္ … ဒီေနရာကိုေတာ့ လက္က သိပ္မမွီခ်င္ …ဘယ္မွီမလဲ … သူမ်ားေတြလို ျပားခ်ပ္မေနေတာ့ စြံ႔ကားေနတဲ့ တင္သားေတြက ေတာင္တန္းႀကီးေတြလို ျဖစ္ေနသည္ … ဖင္ၾကားေလးက လွ်ိဳေျမာင္ေလးေပါ့ … ဒီတင္သားေတြေပါ့ … ခ်ာတိတ္က ေနာက္ကေန အားရပါးရ ၾကည့္ေနမွာပဲ … ဟြန္း … လူဆိုး … မိန္းမတစ္ေယာက္က သူ႔ရဲ႕ အလွအပေအာက္မွာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ နစ္ေျမာေနတာကို ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေက်နပ္သည္ … ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ လူဆိုေတာ့ ပိုဆိုးသည္ … ပိုလို႔ ေက်နပ္သည္ … ဂုဏ္လည္းယူသည္ … ေဘးဘက္ တင္သားမ်ားကလည္း အတြင္းကို ခ်ိဳင့္မေန … ေဖာင္းေဖာင္းေလး ျဖစ္ေနသည္ … ဒါကေတာ့ လင္းလင္းက အပ်ိဳစစ္စစ္ကိုး … အအိုေတြကေတာ့ … ဒီေနရာမွာ ခ်ိဳင့္သြားတတ္သည္ … ေဘးၿပီးေတာ့ အေရွ႕ေပါင္ၾကားထဲကုိ စမ္းလိုက္ေတာ့ ခၽြဲက်ိက်ိ အရည္ေလးေတြ ထပ္ထြက္လာျပန္သည္ … စိတ္ညစ္ပါ့ … ဒီေန႔ေတာ့ ရင္ခုန္စရာအျဖစ္အပ်က္ေတြက … အပ်ိဳေလးရဲ႕ စိတ္ကုိ ႏိႈးဆြၿပီးရင္း ႏိႈးဆြေနသည္ … ဗိုက္သားရွပ္ရွပ္ေလးရဲ႕ ေအာက္နားမွာ … အေမႊးႏုႏုေလး … အေမႊးေတြက အရမ္းမမ်ား … ပါးသည္ … ႏုသည္ … ဒီေတာအုပ္ရဲ႕ ေအာက္မွာ လင္းလင္းရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြက အနည္းငယ္ထူေနသည္ … ပင္တီေလးရဲ႕ ပြတ္တိုက္အားေတြေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြက မာၿပီး တင္းေနသည္ … အမွန္က လင္းလင္း စိတ္ထေနၿပီ … ေျပာင္သြားေအာင္ ေသခ်ာပြတ္ေဆးလိုက္ေတာ့မွ ပိုဆိုးသြားသည္ …

ဟင့္ … ဟာ … မရေတာ့ … လက္ကေလးနဲ႔ အတြင္းသားၾကားကို စမ္းလိုက္ေတာ့ တစ္ေနရာမွာ … မာေတာင္ေတာင္ေလးျဖစ္ေနသည္ … အဲဒါဘာလဲ … ဒီေနရာဟာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ဆႏၵအျပင္းဆံုး ျဖစ္ေစႏုိင္သည့္ ေနရာ … ဒါကို လင္းလင္း မသိေသး … ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုၾကားက ထိပ္ဖူးေလးသည္ … အစြမ္းကုန္ေထာင္ေနၿပီ … ေသခ်ာစမ္းၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ …ရင္ထဲမွာ ဗံုးတစ္လံုး ေပါက္ကြဲသြားသည္ … ဖင္ကို အစြမ္းကုန္ ေနာက္ကို ေကာ့လိုက္မိၿပီး … ရင္ႏွစ္မႊာက ေရွ႕ကို ေကာ့လိုက္မိသည္ … ဟာ … ဟင့္ … မတိုးမက်ယ္ … ေရရြတ္သံႏွင့္အတူ … တကိုယ္လံုးမွ အေၾကာအျခင္မ်ားသည္ … ပုရြက္ဆိပ္မ်ား အုပ္လုိက္ လမ္းေလွ်ာက္လာသလို … တရြရြျဖစ္လာသည္ … ေသြးသားမ်ား ဆူပြက္လာသည္ … အပ်ိဳေလး၏ ခႏၶာကိုယ္သည္ … သူလုပ္ရမည့္ တာ၀န္မ်ားအတုိင္း … ေျပာင္းလဲလာသည္ … မ်က္ႏွာေလး ပန္းေရာင္ ျဖစ္လာသည္ … တစ္ခါပြတ္မိတုိင္း … ရင္ထဲမွာ ဗုံးတစ္လံုး ေပါက္ကြဲေနသည္ … ရပ္မရေတာ့ … ေရွ႕ကို ေကာ့ထားေသာ ရင္သားမ်ားသည္ တင္းလာသည္ … စိတ္ထဲမွလည္း … ထိုရင္သား ႏုထြားေလးကို အားနဲ႔ ဖိကိုင္ ဆုတ္နယ္ပစ္လိုက္ခ်င္သည္ … ညာဘက္ရင္သားကို ဘယ္ဘက္လက္ျဖင့္ ဖိညွစ္ပစ္လိုက္သည္ … သြယ္လ်တဲ့ လက္ေတြက … ဆႏၵကို အလိုက္တသိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးေနသည္ … ပန္းကေလးကို အစြမ္းကုန္ ညွစ္ထားမိသလို … လက္ကလည္း မရမက … ၾကားထဲ၀င္ကာ ပြတ္သပ္ေနမိသည္ … စိတ္ထဲမွာလည္း ခ်ာတိတ္ကိုသာ တမ္းတေနသည္ … ေရပန္းေလးေအာက္မွာ … လင္းလင္း ရမက္ထန္ေနပံုေလးကို ခ်ာတိတ္ျမင္ရင္ ႐ူးသြားႏုိင္သည္ … ဖြံ႔ထြားေနတဲ့ ရင္သားကို လက္တစ္ဖက္က ဆုပ္နယ္ေနၿပီး … လက္တစ္ဖက္က ေအာက္ပိုင္းကို သည္းႀကီးမည္းႀကီး ပြတ္သပ္ေနသည္ … တင္သားမ်ားသည္ … အထိအေတြ႔ ႏႈိးဆြမႈကို မခံႏုိင္လြန္းလို႔ … ရမ္းခါေနသည္ … လက္ေခ်ာင္းေလးႏွင့္ ရသာဖူးေလး … ထိမိလိုက္တုိင္း … ဖီလင္တက္လြန္းသျဖင့္ ေနာက္သို႔ တြန္႔သြားသလို … ခႏၶာကိုယ္က တုန္႔ျပန္မႈေၾကာင့္ အေရွ႕ကို အလုိလို ျပန္ေကာ့ေပးမိသည္ … ဖင္ေလးသည္ နာရီလက္တံအတုိင္း ရမ္းခါေနသည္ … ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတာ့ မဟုတ္ … တစ္ခါတစ္ခါ … တစ္ကိုယ္လံုး ဇတ္ကနဲ တုန္သြားေသးသည္ … လင္းလင္း … မတိုးမက်ယ္ေလး ညီးတြားေနမိသည္ … လင္းလင္း ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္း မခုိင္ေတာ့ …

“ေဒါက္ ေဒါက္”

တုန္ကနဲ ျဖစ္သြားၿပီး … အရမ္း လန္႔သြားသည္ … ဘယ္သူလဲ … စိတ္ကူးေတြ အကုန္လံုး လြင့္သြားၿပီး …လက္ရွိကမာၻေလးထဲကို သတိျပန္၀င္လာသည္ … ေတာက္ … ခုနက အခန္းတံခါးမပိတ္မိေတာ့ … ဒင္း ၀င္လာႏုိင္တာေပါ့ … ဘာမွ အျပစ္မရွိေသာ မိႏွင္းကို စိတ္ထဲမွာ ႀကိမ္းေနမိသည္ …

“မမ … ထမင္းစားဖို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္သြားၿပီ …”
မိႏွင္း …. မိႏွင္း … အေတာ္ရႈပ္တာပဲ … ဟင္း … ေဒါသေလးထြက္သြားသည္ …
“ေအး … ေအး … ၀က္အူေခ်ာင္းလည္း ေၾကာ္ေပးထားအံုးေနာ္ … သူက ၀က္အူေခ်ာင္း ႀကိဳက္တယ္”
ေလသံေလးက သူ႔အတြက္ ေစတနာ ပလပြ … သူႀကိဳက္တာေလးကို ဘာလို႔ ခ်က္ခ်င္းေတြးမိတာလဲ … အမွန္က ခ်စ္တာကိုး …
“အခုေၾကာ္လိုက္မယ္ … မမ”

ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ဒုကၡသည္ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ … မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါႏွင့္ ျမန္ျမန္သုတ္ၿပီး … အ၀တ္ျမန္ျမန္လဲကာ … လင္းလင္း အိပ္ယာေဘးက ခံုမွာထုိင္ေနမည္ … ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ … ေအာက္ကေကာင္ အေၾကာေထာင္ေနတာကို ခ်ိဳးႏိွမ္မည္ … အႀကံက အဲဂလို … မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါေလးကို မ်က္ႏွာနားကပ္လိုက္ေတာ့ … အန႔ံေလးတစ္ခု ႏွာေခါင္းထဲ ၀င္လာသည္ … မ ရဲ႕ မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါေလး ထင္ပါရဲ႕ … မရဲ႕ မ်က္ႏွာလွလွေလးရယ္ … မရဲ႕ ကုိယ္လံုးက်စ္က်စ္ေလးရယ္ … ဒီမ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါႏွင့္ သုတ္ထားပါလား … မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ မ်က္ႏွာနားကပ္ၿပီး အားရပါးရ ရႈလိုက္မိသည္ … လင္းလင္းရဲ႕ ကိုယ့္သင္းနံ႔ေလးက ဒီရင္မွာ စြဲသြားၿပီ … အရမ္းခ်စ္မိသြားၿပီ … မ ေရ … မရဲ႕ စြင့္ကားေနတဲ့တင္သားေတြ … မရဲ႕ ဖြ႔ံထြားတဲ့ ရင္သားေတြကို မ်က္စိထဲမွာ … ေတြးၾကည့္ေနမိသည္ … ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ … မ ရဲ႕ အျပင္ဘက္က ပကတိသ႑န္ကေတာ့ ပိုလွမည္ အမွန္ပဲ … မရဲ႕ ဟိုေနရာေလးေကာ … ေသခ်ာသာ ျမင္ရလွ်င္ အရမ္း ရင္ခုန္စရာ ေကာင္းမွာ အမွန္ပင္ … တျခားေနရာေတြထက္ … ဒီေနရာ ပိုလွလိမ့္မယ္ … ဘယ္လိုပံုမ်ိဳးျဖစ္ႏုိင္မလဲ … အေတြးထဲမွာ စိတ္ကူးမိသည္ … အေတြးကို ျမန္ျမန္ဖ်က္ၿပီး … ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ဟသည္ ဆို႐ံုေလး ဟလိုက္သည္ … အခန္းထဲမွာ ဘယ္သူမွ မရွိ … ဂြတ္ … လင္းလင္း အေဖ အက်ီ ၤႏွင့္ ပုဆိုးကို အျမန္လဲၿပီး … ခံုတြင္ အျမန္ထိုင္ကာ မ ရဲ႕ Laptop ကို ဖြင့္ၾကည့္ေနမိသည္ … စတိုင္ကေတာ့ … စက္ျပင္ေနသည္ေပါ့ … ေပါင္ၾကားက လူစြာေလးကို … ေပါင္နွစ္လံုးၾကားမွာ အေသညွပ္ထားၿပီး ခ်ိဳးႏိွမ္ထားသည္ … ဆႏၵကို ဒုတိအႀကိမ္ ခ်ိဳးႏိွမ္ျခင္းသည္ … ေအာင္ျမင္ဖို႔ ခက္ပါသည္ … ဒါကို လူႏံုေလး ေအာင္ေက်ာ္ထက္မသိ … အတင္း ဖိထားသည္ …

ဇာတ္သိမ္းပုိင္းဆက္ဖတ္ရန္ႏွိပ္ပါ »