ခ်စ္ရတဲ့ ဆရာမ




ေက်ာင္းဆင္းေတာ့ ေဆာင္းဦးတစ္ေယာက္ ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းခုန္ေနၿပီ၊ ဘယ္လိုမ်ားျဖစ္လာမလဲေပါ့၊
အတြင္းခံေဘာင္းဘီကိုလည္း ခြ်တ္ၿပီးလြယ္အိပ္ထဲ ထည့္ထားၿပီးၿပီ၊ ပေလကပ္လံုခ်ည္ပါးပါးေလးနဲ႔ လီးထိပ္ပြတ္ၿပီး သူ႔လီးက မာခ်င္လာသၿဖင့္ စိတ္ကို မနည္း ေလွ်ာ့ထားရသည္။ ထံုးစံအတိုင္း ကားမွတ္တိုင္ေရာက္ေတာ့၊ ဆရာမေဒၚေထြးရီ နဲ႔ ေဆာင္းဦး တို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ စကားတလံုးမွ မေျပာၿဖစ္ႀကဘဲ ကားအလာကိုေစာင့္ေနၾကသည္။ သူတို႔ မွတ္တိုင္မွာ လူအရမ္းအက်ပ္ၾကီးလည္း မဟုတ္၊ အေခ်ာင္ၾကီးလည္း မဟုတ္ ဘတ္စ္ကားေရာက္လာေတာ့ ဆရာမေဒၚေထြးရီကို ေရွ႕မွတက္ခိုင္းၿပီး ေဆာင္းဦးက ေနာက္ကလိုက္သြား၏။ ဒရိုင္ဘာေနာက္ဘက္ ေနရာေလးတစ္ခုတြင္ သူတို႔ ေဘးခ်င္းယွဥ္ရက္ ရပ္ၿပီးလိုက္ပါလာခဲ့ၾကသည္။ ထံုးစံအတိုင္း ေနာက္တစ္မွတ္တိုင္မွစၿပီး လူမ်ားမွာ အတက္သာရိွၿပီး အဆင္းမရိွေတာ့သၿဖင့္ တၿဖည္းၿဖည္း က်ပ္လာေသာအခါ ေဆာင္းဦးက ဆရာမေဒၚေထြးရီဘက္ကို မသိမသာ မ်က္ႏွာလွည့္လာခဲ့သည္။

ဆရာမ ေဒၚေထြးရီမွာလည္း လူက်ပ္လာသၿဖင့္ သူမရဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာကို ကာကြယ္သည့္သေဘာနဲ႔ သူမ ဆလင္းဘက္ကို ညာဘက္နဲ႔ မ, ရင္ဘတ္ေရွ႕တြင္ကာထားၿပီး ဘယ္လက္က အေပၚမွ တန္းကို ကိုင္ထားေလရာ ညာဘက္မွာရိွေသာ ေဆာင္းဦး၏ ေထာင္မတ္စၿပဳေနေသာ လီးၾကီးမွာ သူမ ညာဘက္ေပါင္တန္ကို ပြတ္မိေနေပေတာ့သည္။ သူမအဖို႔ေတာ့ ေဆာင္းဦး အေထာက္ခံေနရသည္မွာ ပံုမွန္ၿဖစ္ေနၿပီၿဖစ္ေသာ္လည္း၊ ဒီတစ္ခါကေတာ့ ေဆာင္းဦး ရဲ႕ အလိုးတစ္ခါခံထားဖူးၿပီးမွ ပထမဆံုးအၾကိမ္ ၿဖစ္ေလရာ၊ ဒီလီးၾကီးငါ့ အဖုတ္ထဲ ဝင္ဖူးပါလား ဆိုတဲ့ အေတြးဝင္လာၿပီး မ်က္နွာမွာ ရွက္ေသြးေတြနဲ႔ ၿဖန္းသြားၿပီး ပူထူလာသၿဖင့္ ေဆာင္းဦးမၿမင္ေအာင္ တစ္ဖက္လွည့္ ပစ္လိုက္ေလသည္။ ဒါေပမဲ့ ေဆာင္းဦးရဲ႕ လက္ဖဝါး သူမေပါင္ေပၚေရာက္လာေတာ့ ဆတ္ကနဲၿဖစ္သြားၿပီး ေဆာင္းဦးကိုလွည့္ၾကည့္ၿပီး
မ်က္ေမွာင္ကုတ္ၿပလိုက္သည္။ ေဆာင္းဦးမွာဘာမွမသိသလိုနဲ႔ အူတူတူပံု လုပ္ေနသၿဖင့္ ဆရာမေဒၚေထြးရီ
မွာေဆာင္းဦး လက္နဲ႔ေဝးေအာင္ ကိုယ္ကိုတစ္ေစာင္းလွည့္လိုက္ေလသည္။

အဲဒါမွပိုဆိုးသြား၏။ ေဒၚေထြးရီရဲ့ ေကာက္ေကာက္စံြ႔စြံ႕ တင္သားၾကီးေတြက မာတင္းစၿပဳေနၿပီၿဖစ္ေသာ
ေဆာင္းဦး၏လီးၾကီးကို ဖိပြတ္ဆဲြလိုက္သလိုၿဖစ္သြားကာ ေဆာင္းဦးလီးၾကီးမွာ အတင္းေထာင္မတ္လာၿပီး ေဒၚေထြးရီ တင္ႏွစ္လံုးၾကားအတင္းတိုးဝင္ေခြ႕လာေတာ့သည္။ အခုမွပဲ ဆရာမေဒၚေထြးရီ ခမ်ာေထာင္ေၿခာက္ထဲက်ေနသလို ၿဖစ္သြားရ၏။ ေဆာင္းဦး လက္ဖ၀ါးမွာသူမေပါင္ေပၚမွ လြတ္မသြားသည့္ အၿပင္ ထမိန္ေခါက္ၾကားေအာက္မွေပါင္ခြဆံုထိပင္ေရာက္ေနၿပီၿဖစ္သည္။ ဒီေန႔ဝတ္လာေသာ အတြင္းခံပင္တီ ပါးေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးေၾကာင့္ ထမိန္သားတစ္လႊာေပၚမွ ေဆာင္းဦးလက္ဖဝါးမွ အပူေငြ႔ကိုပင္ သူမ အဖုတ္ေပၚမွာ ခံစားရေနရ၏၊ ေဆာင္းဦး လက္ဖဝါးမွ သူမအဖုတ္လြတ္ေအာင္ ဖင္ေကာ့လိုက္ရင္လည္း ေဆာင္းဦး၏ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးထိပ္ၾကီးက သူမဖင္ေပါက္ဝတည့္တည့္ကို ထိုးေထာက္ေနၿပီး ဖင္ကိုေရွ႕ေကာ့လိုက္ရင္လည္း၊ သူမအဖုတ္ကိုေဆာင္းဦးလက္ဖဝါးမွာ
ဝကြက္အပ္လိုက္သလိုၿဖစ္သြား၏။

ေနာက္ဆံုး ဆရာမေဒၚေထြးရီ လက္ေလွ်ာ့ေပးလိုက္သည့္အခိ်န္မွာေတာ့ ေဆာင္းဦး၏ လက္ဝါးက ေဒၚေထြးရီရဲ့အဖုတ္ေပၚမွာ စိတ္ထင္တိုင္း ပြတ္သပ္ ဆုပ္ေျခ ကိုင္တြယ္ေနေပေတာ့ရာ ေဒၚေထြးရီ၏ ဒူးမ်ားမွာ မတ္မတ္ရပ္ဖို႔ပင္ အားမရိွေတာ့သလို ေခ်ာင္ခိ်ေနေပေတာ့သည္။

“လာဆရာမ မွတ္တိုင္ေရာက္ၿပီ”

ဟုဆိုကာေဆာင္းဦးက သူမလက္ကိုဆဲြေခၚကာ ကားေပၚကဆင္းခဲ့ၾကမွပဲ သူမခမ်ာ အသက္ကို ဝဝရႈၿဖစ္ေတာ့သည္။ သူမပင္တီတခုလံုး ေစာက္ဖုတ္မွအရည္ေတြနဲ႔ စိုရႊဲလို႔ေပါ့။ သူမ ကိုယ္တိုင္လည္း စိတ္ညိႇဳ႕ခံထားရသူလို ကာမစိတ္ေတြမြန္ေနၿပီး ေဆာင္းဦးလက္ကိုပင္ ဆဲြမၿဖဳတ္ပစ္ေတာ့ဘဲ လိုက္လာခဲ့မိသည္။

“ဆရာမ တူမေလး ေကာအိမ္မွာရိွလားဟင္”

“ဟင့္အင္း သူဒီေန႔ မိုးခ်ဳပ္မွ ျပန္ေရာက္မယ္”

ေဆာင္းဦး အဖို႔ အရမ္းကိုေပ်ာ္သြားရသည္။ အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ အခန္းတံခါးကိုပိတ္ေသာ့ခတ္ၿပီး ဆရာမေဒၚေထြးရီ အခန္းကို တန္းသြားၿပီး တံခါးထပ္ပိတ္လိုက္သည္။ အေတြ႕အၾကံဳသိပ္မရိွေသးလို႔ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ၿဖစ္ေနေသာ ဆရာမေဒၚေထြးရီကို ဆဲြဖက္ၿပီး အိပ္ယာေပၚ လဲွခ်လိုက္ကာ မ်က္နာေပၚကို အနမ္းမိုးေတြ ေစြခ်လိုက္ရင္းက ထမိန္ကို ဗုိက္ေပၚထိဆဲြလွန္လိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့
ပင္တီကိုခက္ခက္ခဲခဲ လက္တဖက္တည္းနဲ႔ ရေအာင္ခြ်တ္၊ ၿပီးမွ သူ႕လီးၾကီးကို အရည္ေတြနဲ႔ စိုရဲႊေနၿပီၿဖစ္ေသာ အဖုတ္ဝမွာေတ့ၿပီးဖိသြင္းလိုက္ေလေတာ့သည္။

ေဖါက္..စြပ္..ျပြတ္

ျမည္သံေတြနဲ႔ အတူ ေဆာင္းဦးမွာအားရပါးရေဆာင့္ေပးေနမိေတာ့သည္။

စေန၊ တနဂၤေႏြ ၂ရက္လံုး ေသးေသးက်စ္က်စ္ ေဒၚေလးကို ခ်ေနခဲ့ရၿပီး အခု အေျပာင္းအလဲ တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ထြားထြားမို႔မို႕ၾကီးကို ေဆာ္ေနရသၿဖင့္ တစ္မ်ဳိးအရသာထူးေနေပေတာ့ရာ အားကုန္သြန္ေမွာက္ တဖုန္းဖုန္းႏွင့္ခ်ေနမိေလသည္။

ဒီတခါေတာ့ ဆရာမေဒၚေထြးရီလည္း အားက်မခံေတာ့၊ ေသာၾကာေန႔ကမွ ပါကင္ဖြင့္ခံလိုက္ရၿပီး ခံစားလိုက္ရသည့္ အရသာက အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ထံုထိုင္းသလိုၿဖစ္ေနၿပီး ဘာမွမသိလိုက္ေသာ္လည္း၊ ၿပန္စဥ္းစားရင္း စဥ္းစားရင္းနဲ႕သူမအဖုတ္မွ အရည္ေတြ တရြမ္းရြမ္းနဲ႔ ၿဖစ္ေနေအာင္ကို စေန၊ တနဂၤေႏြ ႏွစ္ရက္လံုး ရြပိုး ထိုးေနခဲ့ရသည္။ ဒါေႀကာင့္ ဒီေန႔ ေဆာင္းဦး စလာခဲ့ရင္ အေႏွာက္အယွက္ကင္းေအာင္၊ တူမေလးကို သူ႕သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ စာသြားၾကည့္မယ္ဆိုတာကို ၾကည္ၾကည္သာသာ ခြင့္ေပးခဲ့သည္။
အခုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကာမဂုဏ္ ေၾကာမွာေမွ်ာခြင့္ရၿပီမို႕ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ပင္  ကာမအရသာကို ခံစားေနေပေတာ့သည္္။ ေဆာင္းဦးက ဖိေဆာင့္လိုက္တိုင္း ဆရာမ ေဒၚေထြးရီက ေအာက္က အားက်မခံဖင္ႀကီးကိုၾကြကာၾကြကာနဲ႕ ၿပန္ေကာ့ေကာ့ေပးေနေလသည္္။

" ဖုတ္..ဖြတ္..ဖတ္..ဖတ္.."

" အင္း..အီး..အြန္႕..အြန္႕.."

သိပ္မၾကာခင္ပဲ ဆရာမေဒၚေထြးရီမွာ တကိုယ္လံုးေတာင့္တင္းၿပီး ေဆာင္းဦးကို တင္းတင္းႀကီးဖက္ကာ တစ္ခ်ီၿပီးသြားေတာ့သည္။ ေဆာင္းဦးကေတာ့ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားသူလည္းၿဖစ္၊ စေန တနဂၤေႏြ ႏွစ္ရက္ စလံုးလည္း ေဒၚတင္ေလးႏွင့္ အခ်ီေပါင္းမ်ားစြာ ဆြဲထားခဲ့သၿဖင့္ မၿပီးႏိုင္ေသးဘဲၿဖစ္ေနရသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ဆရာမေဒၚေထြးရီက တင္းႀကပ္စြာ ဖက္ထားသၿဖင့္ အလိုက္သင့္ ၿပန္ဖက္ထားၿပီး သူ၏မာတင္းေနေသာ လီးႀကီးကို ေဒၚေထြးရီ ေစာက္ေခါင္းထဲ စိမ္ထားရင္း ၿငိမ္ေနရသည္။ သူလည္း အရသာမရွိေတာ့မဟုတ္ပါ။ ၿပီးသြားေသာ ေဒၚေထြးရီ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ားက ရွဳံ႕ခ်ည္ ပြခ်ည္ လုပ္ေပးေနတာကို သူ၏မာေက်ာေနေသာလီးႀကီးမွာ အၿပည့္အ၀ခံစားေနရေပရာ၊ ၿငိမ္ၿပီး မွိန္းေနမိေလသည္။ ခဏအႀကာ ေဒၚေထြးရီ ၿငိမ္က်သြားမွ သူ႕လီးႀကီးကို ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း အ၀င္အထြက္စလုပ္ေပးေတာ့၏၊

ေဒၚေထြးရီမွာ အခုမွ ၿပီးကာစမို႕ ေအာက္မွ သိပ္မလွဳပ္ရွားႏိုင္ဘဲရွိေလရာ၊ ေဆာင္းဦးက ဆရာမေဒၚေထြးရီ၏ ေပါင္လံုးႀကီးႏွစ္လံုးကို မ သူ႔ပုခံုးေပၚထမ္း လိုက္ၿပီး ေဒၚေထြးရီ၏ ခါးက်ဥ္က်ဥ္ေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ၿဖင့္ထိန္းၿပီး အားၿဖင့္တစ္ခ်က္ခ်င္းေဆာင့္ေပးေနရာ ေဒၚေထြးရီမွာ အားကနဲ ပင္ အသံထြက္ညီးညဴ မိေတာ့၏။

" အား ေမာင္ေဆာင္းဦး အင္း အဲလိုေဆာင့္..ေဆာင့္..ရင္ ဆရာမ..နာ..နာတယ္..ကြာ"

ေဆာင္းဦးက အားနာသြားၿပီး အားနဲနဲ ေလွ်ာ့ကာေဆာင့္ေပးေလသည္၊ ခနအႀကာမွာ အရွိန္ရလာေတာ့ ေဒၚေထြးရီ လည္းဖင္ႀကီးေကာ့ကာေကာ့ကာႏူင့္ တဟင္းဟင္း ၿဖင့္ ဖီးတက္လာၿပီးေဆာင္းဦး လည္ဂုတ္ကိုလွမ္းဆြဲလာသၿဖင့္ ေဆာင္းဦးမွာ အစတုန္းကအတိုင္းခပ္ႀကမ္းႀကမ္း ပင္ ၿပန္ေဆာင့္ေလေတာ့သည္၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေဒၚေထြးရီ မၿငီးေတာ့ပါ။

" ဖုတ္..ဖုတ္..ဖြတ္..ဖြတ္...စြတ္..စလြတ္.."

" အီးးးးး..အီးးးးးး...အင္းးးး...အင္းးး...."

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေဆာင္းဦးလည္း မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပါ၊ ေဒၚေထြးရီ သူ႕ကို ဂုတ္ညႇစ္ၿပီး ေတာင့္တင္းလာတာနဲ႕ သူ႕လီးႀကီးကိုလည္း ေဒၚေထြးရီ အဖုတ္ေခါင္းထဲ အဆံုးထိ ဖိသြင္း ကပ္ထားၿပီး သုတ္ရည္ေတြ တထုတ္ထုတ္ ပစ္လြတ္ပစ္လိုက္ပါေတာ့တယ္၊ ေဆာင္းဦးနဲ႕ ေဒၚေထြးရီတို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္အိပ္ယာေပၚေထြးဖက္ထားၾကရင္းနဲ႕ အေမာေၿဖေနႀကေလသည္၊

"ဆရာမ ေကာင္းလားဟင္ "

"ဟင့္ သြား..ဘာေတြလာေမး ေနတာလဲ.. နားရွက္တယ္"

"က်ေနာ္ကေတာ့ လိုးလို႕ေကာင္းလိုက္တာ ဆရာမရယ္၊ ဆရာမ ဖင္ႀကီးတုန္တုန္ တုန္တုန္နဲ႕ အတန္းေရွ႕မွာ ေဘာဖ်က္ ေနတာႀကည့္ ရင္းနဲ႕ လိုးခ်င္ေနတာ"

"ဟယ္..သြား..ရုပ္ရုပ္ပတ္ပတ္ေတြ ပါးစပ္ကမေၿပာနဲ႕ နားရွက္ပါတယ္ဆို၊ သြားထေတာ့ ဟိုကေလးေတြလာေတာ့မယ္"

"က်ေနာ္ ခ်စ္လို႕ မ၀ေသးဘူး ဆရာမရယ္ ဒီေန႕ သင္မေနပါနဲ႕ေတာ့"

"ဟယ္ မသင္လို႕ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ မဟုတ္တာကို"

"က်ေနာ္ ဟိုေကာင္ေတြလာရင္ေၿပာလိုက္မယ္ ဆရာမ ေခါင္းကိုက္ၿပီး ကိုယ္ပူေနလို႔ ဒီေန႔ မသင္ဘူးလို႔၊ ငါလည္းအိမ္ကလာႀကိဳတာ ေစာင့္ေနတာလို႔၊ ဟိုေကာင္ေတြ ေပ်ာ္ေတာင္သြားအုန္းမယ္"

ဆရာမ ေဒၚေထြးရီနည္းနည္းေတြသြားသည္၊ ေနာက္ေတာ့မွ၊

"ေအးေလ အဲဒါဆိုလည္း မ်က္ႏွာက ပိပိရိရိေန၊ ဒီကိစၥလည္း ႏႈတ္လံုေနာ္..ဒါပဲ"

ေဆာင္းဦး ပုဆိုးေကာက္၀တ္ၿပီး ေနာက္ေဖး မီးဖိုေခ်ာင္တြင္ေသးေပါက္ လီးႀကီးကို ေရေဆး ေၾကာ၊ ေရေသာက္ၿပီးခ်ိန္ေလာက္မွာ ၀င္းစိန္နဲ႕ရႈၾကည္တို႔ ေရာက္လာၾကသည္။

ေဆာင္းဦး တံခါး၀ကပင္ထြက္ခါ ဆရာမေနမေကာင္းလို႔ ဒီေန႔ က်ဴရွင္ ရိွမယ္မဟုတ္ေၾကာင္း၊ သူလည္း ၿပန္မလို႔ သူ့အေဒၚကားလာၾကိဳတာေစာင့္ေနတာၿဖစ္ေၾကာင္းေၿပာလိုက္တာနဲ႕ လွည့္ၿပန္သြားၾကေတာ့သည္။

ဝင္းစိန္တို႔ ၿပန္ဆင္းသြားၿပီး ေဆာင္းဦးက တံခါးၿပန္ပိတ္ကာဂ်က္ခ်လိုက္သည္။

ေဆာင္းဦး ဆရာမအခန္းဘက္သြားမလို႔ လွည့္လိုက္ခိ်န္မွာပဲ ဆရာမေဒၚေထြးရီ သူမအခန္းထဲက ထြက္လာ ၿပီးေနာက္ေဖးမီးဖိုေခ်ာင္ဘက္ကို ေလွ်ာက္သြား၏။ လမ္းမွာဆံုေတာ့ ေဆာင္းဦးကို မခ်ဳိမခ်ဥ္ၿပံဳးနဲ႔ ၿပဳံးၾကည့္ရင္း ဗုိက္ေခါက္မနာေအာင္လိမ္ဆဲြသြားေလသည္။ ေဆာင္းဦးက အေနာက္မွ ကပ္လိုက္သြားေသာ္လည္း ဆရာမေဒၚေထြးရီက ေရခ်ဳိးခန္းထဲဝင္ၿပီး အတြင္းက ဂလန္႔ခ်လိုက္သၿဖင့္ ေယာင္လည္လည္နဲ႔၊ ထမင္းစားပဲြေပၚက ယင္ကာအုပ္စေလာင္းကို ဖယ္ၿပီး ဘာမ်ားႏႈိက္စားစရာရိွမလဲ ဟုစပ္စုလိုက္ေလသည္။ ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွေရသံသဲ့သဲ့ၾကားေနရသၿဖင့္ ဆရာမေဒၚေထြးရီ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေနမွာေပါ့ ဟုေတြးရင္း ပန္းကန္တစ္လံုးထဲက ငါးေၿခာက္ဖုတ္ဆီဆမ္းႏႈိက္ျပီး ပါးစပ္ထဲေကာက္ထည့္ဝါးလိုက္၏။ အင္းးး ေကာင္းလိုက္တာ ဆားေပါ့ေလးဟုေတြးလိုက္ရင္း လက္တစ္ဖက္က ယင္ကာစေလာင္းဖံုးမ,ရက္ တစ္ဖက္က ငါးေျခာက္ဖုတ္ ထပ္ႏႈိက္ေနတုန္း ဆရာမေဒၚေထြးရီ ေရခ်ဳိးခန္းထဲကထြက္လာသည္။

“..ဟဲ့ေကာင္ေလး .. ဗုိက္ဆာေနျပီလား..”

“..အင္း နဲနဲ ဆာသလိုပဲ  ငါးေျခာက္ေလးက လည္း ဆားေပါ့ေလးေနာ္..”

“..ေရာ့ေရာ့ ထမင္းပူပူေလးနဲ႔ စားလိုက္..ငါၾကက္ဥေၾကာ္လိုက္မယ္..”

ေဆာင္းဦးလည္း ဗုိက္ဆာဆာနဲ႔မို႔ ၿငင္းမေနေတာ့ပါ။ ဆရာမေဒၚေထြးရီ ခူးထည့္ေပးလိုက္ေသာ ထမင္းပူပူေလးမွာ ငါးရံေျခာက္ဖုတ္ေလး ၿမႇဳပ္ၿပီးစားေနေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ဆရာမေဒၚေထြးရီ ေၾကာ္ေပးေသာ ၾကက္ဥႏွစ္လံုးလည္းအားရပါးရတီးလိုက္၏။ ဆရာမေဒၚေထြးရီလည္း ဆာသလိုၿဖစ္လာတာနဲ႔ တစ္ခါတည္း ၀င္စားလိုက္ေတာ့သည္။

"ခါတိုင္း အခုအခ်ိန္ ဆို ငါမဆာတတ္ပါဘူး ဟယ္ နင္စားေနတာၾကည့္ၿပီး ငါလည္း ဗုိက္ဆာလာတယ္"

ဆရာမေဒၚေထြးရီက စားေနရင္းေဆာင္းဦး ကိုလွမ္းေၿပာလိုက္သည္၊ ေဆာင္းဦးက ၿပံဳးစိစိႏွင့္၊

"ခါတိုင္း ဒီလို လွဳပ္လွဳပ္ရွားရွားမွမလုပ္တာကိုး ဆရာမရဲ႕"

" ေခြးေကာင္ ေလး နာမယ္ နင္ေတာ့"

ဆရာမေဒၚေထြးရီ မွာ မ်က္ႏွာနီၿမန္းသြားၿပီး ရွက္ရွက္နဲ႔ ထမင္းငံု႔စားေနေတာ့သည္။ ထမင္း၀ သြားေတာ့ ေဆာင္းဦး နာရီကိုႀကည့္လိုက္ေတာ့ ေနာက္တစ္နာရီနီးပါး အခ်ိန္ရေသးသည္။ လီးကလည္း ေနာက္တစ္ခါတိုက္ပြဲ၀င္ဖို႔ အသင့္ၿဖစ္ေနၿပီ။ ေဆာင္းဦး က ပန္းကန္ေဆးေနေသာ ဆရာမေဒၚေထြးရီကို အေနာက္မွႀကည့္လိုက္၏။ ေဒၚေထြးရီ မွာအေပၚက အက်ႌအၿဖဴ ရင္ဖုံးကို မလဲရေသးေသာ္လည္း အိမ္ေနရင္း ထမိန္ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ပါးပါး  လဲ၀တ္ထားသည္ကို သတိထားမိလိုက္သည္။ ေအာက္ကဘာမွမ၀တ္ထားလို႔ ထင္သည္၊ တင္သားလံုးႀကီးမ်ားမွာ ထမိန္နဲ႔ကပ္ၿပီး လွဳပ္ရွားလိုက္တိုင္း တုံတုံ တုံတုံ ၿဖစ္ေနတာေတြ႔ေနရသည္။ ေဆာင္းဦးက အေနာက္သို႔ သြားကပ္ရပ္လိုက္ၿပီး
တင္ပါးဆံုႀကီးကိုလက္ဖ၀ါးၿဖင့္ ပြတ္ေပးရင္း ဆုပ္ညႇစ္ လိုက္သည္၊ ေဒၚေထြးရီက ေဆာင္းဦးကို တေတာင္ဆစ္ႏွင့္ တြတ္လိုက္ၿပီး..

"ေဟး ေတာ္ၿပီေလ ကြာ လက္က ညိမ္ညိမ္ေန စမ္း"

"ဆရာမက လည္း ခဏေနရင္ က်ေနာ္ အိမ္ၿပန္ရေတာ့မွာကို အခ်ိန္ရတုန္းေလးေလ"

"ဘာၿဖစ္လဲ ၿပန္မဲ့ဟာၿပန္ေပါ့ အခုနေတာင္ ႏွစ္ခါႀကီးေတာင္...ေတာ္ၿပီ"

ေဆာင္းဦးက ဆရာမေဒၚေထြးရီ တင္ပဆံုႀကီးေတြကို ပြတ္သတ္ဆုပ္နွယ္ေနရင္းက သူမခါးေလးကိုပါဆြဲယူၿပီး သိုင္းဖက္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ခုခံအားနည္းစ ၿပဳေနၿပီၿဖစ္ေသာ ေဒၚေထြးရီကို သူမအခန္းရွိရာကို ဆြဲေခၚလာခဲ့ေတာ့သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေဆာင္းဦး က အခိ်န္ယူကာ ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း လႈပ္ရွားေတာ့သည္။ ဆရာမေဒၚေထြးရီ တစ္ကိုယ္လံုးကို ေထြးဖက္၊ မ်က္နွာ လည္တိုင္ အနံွ႔နမ္းရွဳံ႕ရင္းမွ ရင္ဖံုးအကႌ်ကို စၿပီးခြ်တ္သည္။ ေနာက္ေတာ့ ဘရာဇီယာ ထမိန္ အဆင့္ဆင့္ၿဖင့္ သူေရာ ဆရာမေဒၚေထြးရီပါ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ကိုယ္လံုးတီးၿဖစ္ကုန္ၾကရၿပီး ကုတင္ေပၚ ထပ္လ်က္ က်သြားရေတာ့၏။

ေဆာင္းဦးက ကဲြ်ေကာသီး တစ္ၿခမ္းၿဖတ္ၿပီး ေမွာက္တင္ထားတာနဲ႔ သဏၭာန္တူေသာ ဆရာမေဒၚေထြးရီရဲ့ ႏုိ႔ၾကီးႏွစ္လံုးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆုပ္ေျခရင္းက အားရပါးရ ကုန္းစုပ္ေနရာ၊ ႏုိ႔ တစ္ခါမွ အစို႔ မခံဖူးေသာ အပ်ဳိၾကီး ဆရာမေဒၚေထြးရီခမ်ာ လူးလူးလိမ့္လိမ့္ၿဖင့္ အေတာ္ကို အရသာေတြ႔ေနရေပေတာ့သည္။

ေဆာင္းဦးက ေဒၚေထြးရီ ေပါင္ႏွစ္လံုးကို ခဲြလိုက္ၿပီး ေရေဆးထားလို႔ သန္႔ရွင္းေနေသာ အဖုတ္ၾကီးကို ငံုနမ္းလိုက္ေလသည္။

“အို႔ ေဆာင္းဦး ဘာလုပ္တာလဲ..”

“ဆရာမေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးမလို႔ပါ..”

ေဒၚေထြးရီ အဖုတ္ၾကီးမွာ အေမႊးနက္နက္မ်ား မထူမပါး ဖုံးအုပ္ေနသၿဖင့္ လက္ၿဖင့္ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္း တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ကို အသာဖယ္ကာ ရွင္းလိုက္ရသည္။

“..အိုကြာ..ဟင္းးး...အို႔ ေမာင္ေဆာင္းဦးးးးးးးးးးးးးး”

ေဆာင္းဦး၏ အေတြ႔အၾကဳံမ်ားေနၿပီ ၿဖစ္ေသာ လွ်ာက ဆရာမေဒၚေထြးရီ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ပြတ္သပ္ရင္းက လွ်ာထိပ္ကေလးၿဖင့္ ေျမပဲေစ့ေလးကို ထိတို႔ ကစားေပးေနရာ ေဒၚေထြးရီခမ်ာ တလူးလူး တလြန္႔လြန္႔ၿဖင့္။ ေနာက္ေတာ့ ေဆာင္းဦးက လွ်ာကိုမာေတာင့္ေတာင့္လုပ္ၿပီး အဖုတ္ေခါင္းတြင္း ဝင္သေလာက္ သြင္းေလေတာ့ ႏူးညံ့ ပူေႏြးေနသည့္ လွ်ာေလး၏ အထိအေတြ႔က ေဒၚေထြးရီ၏ အဖုတ္တြင္း ထူးၿခားလွသည့္ ခံစားမႈကို ၿဖစ္ေစေလရာ ေဒၚေထြးရီခမ်ာ အသံထြက္ ေအာ္ၿငီးရင္းက ေဆာင္းဦး၏ ဆံပင္မ်ားကိုပင္ ဆုပ္ဖြ ဆဲြကိုင္မိေလေတာ့သည္။

ေဆာင္းဦးမွာ ကိုယ့္ အၾကံနဲ႔ ကိုယ္မို႔ ဆရာမ ေဒၚေထြးရီ တလူးလူး တလိမ့္လိမ့္ ေကာ့ပံ် ေနရာမွ တစ္ကိုယ္လံုးေတာင့္တင္းၿပီး ၿပီးသြားသည္အထိ လွ်ာအေညာင္းခံကာ လုပ္ေပးလိုက္ေလသည္။ ၿပီးမွ ဆရာမေဒၚေထြးရီ ေဘးတြင္ လဲေလ်ာင္းရင္း အသက္ၿပင္းၿပင္းရႈကာ နားေနလိုက္သည္။ ေဒၚေထြးရီက ေဆာင္းဦးမ်က္နွာကို သူမလက္ဖဝါးၿဖင့္ ၾကင္နာစြာ ပြတ္သပ္ေပးရင္းက

“..ေမာသြားျပီလား ေမာင္ေဆာင္းဦး.. မင္းဒီအရြယ္ေလးနဲ႔ အတတ္မ်ဳိးစံုလွေခ်လားကြယ္... ..ေမာသြားျပီလား.. နားေတာ့ေနာ္..”

“..ဆရာမကို ခ်စ္တာကိုး လို႔.. အဲဒါေၾကာင့္ ဆရာမေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးတာပါ၊...”

“..ဆရာမကလည္း မင္းကိုခ်စ္ပါတယ္ကြာ.. မင္းက ဆရာမရဲ့ ပထမဆံုး ေတြ႕ၾကဳံဖူးတဲ့ ေယာက္်ားေလးပါပဲ.. ဒါေပမဲ့ မင္းႏႈတ္လံုရမယ္ေနာ္.. အဲဒါေပါက္ၾကားၿပီး
သတင္းၿပန္႔သြားရင္ေတာ့ ဆရာမ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပဲ သတ္ေသလိုက္ေတာ့မယ္.. လူၾကားထဲမွာ ဒီမ်က္နွာ မၿပရဲေတာ့ဘူး..”

ေဆာင္းဦးက ဆရာမေဒၚေထြးရီ၏ စိုးရိမ္စိတ္ႏွင့္ အရွက္ၾကီးတာ ၾကားလိုက္ရေတာ့ နဲနဲေတာ့လန္႔သြား၏။ ဒါေပမဲ့ ငါလည္း ဘယ္သူ့မွ ေလွ်ာက္ေၿပာမွာမွ မဟုတ္တာေလလို႔ ေတြးၿပီး ကိုယ္လိုခ်င္တာ ေတာင္းဖို႔ စကားစလိုက္သည္။

“..က်ေနာ္လည္း အဲဒီေလာက္ေတာ့ နားလည္ပါတယ္ ဆရာမရယ္.. ဘာမွ မစိုးရိမ္ပါနဲ႔.. ဆရာမ က်ေနာ့္ ကို ခ်စ္ရင္ တစ္ခုလုပ္ေပးပါလား...”

“..ဘာလုပ္ေပးရမွာလဲ ကြာ..”

“..ဟိုေလ..အခုနက က်ေနာ္ ဆရာမကိုလုပ္ေပးသလိုမ်ဳိးေလ..”

“.. ဟင့္အင္းကြာ.. ငါမွ မလုပ္တတ္တာ..ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဟို..ဟို..”

“..ဟင္..ဆရာမကလည္း ခ်စ္တယ္လည္းဆိုေသးတယ္.. က်ေနာ္က်ေတာ့ လုပ္ေပးရတယ္.. အင္းေလ မလုပ္ေပးခ်င္လည္း ေနပါ..”

“..ေအာင္မယ္..ကိုပို..သြား..လုပ္ေပးပါ့မယ္.. ဒီက မလုပ္တတ္လို႔ပါဆို..တခါထဲ ..ကဲေျပာ ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲ..”

ဆရာမ ေဒၚေထြးရီက ေျပာေျပာဆိုဆို ႏွင့္ အိပ္ယာေပၚ ထထိုင္လိုက္ၿပီး မတ္မတ္္ေထာင္ ေနေသာ ေဆာင္းဦး၏လိင္တန္ၾကီးကို ၿပဳံးစိစိနဲ႔ ၾကည့္လိုက္ရင္း

“..ဟင့္..သူ႔ဟာၾကီးက လည္း ေထာင္ေနတာပဲ..ခီြ..”

ရွက္အန္းအန္း ဆရာမရဲ႕လက္ကို ေဆာင္းဦးက ဆဲြယူလိုက္ၿပီး သူလိင္တန္ၾကီးေပၚ တင္ေပးလိုက္သည္။

“..အိ.ေႏြးေႏြးၾကီးေနာ္..”

ေဒၚေထြးရီ တစ္ေယာက္ နည္းနည္း ရဲတင္းလာၿပီး စိတ္ဝင္တစား ပြတ္သပ္ၾကည့္ေနေတာ့ ေဆာင္းဦး လိင္တန္ၾကီးမွာ ပိုၿပီးမာတင္းလာ၏။

“..ဆရာမ လုပ္ေလ ထိပ္ဖူးကို သၾကားလံုးစုပ္ သလိုငံုစုပ္ေပး.. ၿပီးေတာ့ အတန္နဲ႔ ဥ ကို ရက္ေပးေလ..”

ေဆာင္းဦး ကေျပာလည္းေျပာ ဆရာမရဲ့ လည္ဂုတ္ကေလးကို သူမဆံပင္ဖါးလ်ားေအာက္မွ ဆဲြယူ ဖိခ်ေပးလိုက္ေတာ့ ေဒၚေထြးရီ ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းအစံုက ပြင့္အာသြားၿပီး ေဆာင္းဦး ရဲ႕ ဒစ္ဖူးကို ငံုမိသြားေလသည္၊ ေနာက္ေတာ့ ေဆာင္းဦးေျပာတဲ့ အတိုင္း ကေလး ေလာ္လီေပါ့ စုပ္သလို တျပြတ္ျပြတ္စုပ္ေလရာ ေဆာင္းဦးမွာ အီစိမ့္ေနေအာင္ ခံစားရေလသည္။ ခဏၾကာေတာ့ ေဆာင္းဦးက သူ့ဖင္ကို ၾကြၾကြေပးၿပီး ေဒၚေထြးရီ ပါးစပ္ကို ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း စေညႇာင့္ေလရာ ေဒၚေထြးရီ မွာ သူငါ့ အဖုတ္ကို လုပ္သလို ငါ့ပါးစပ္ကိုလုပ္ေနတာပါလားဟု၊ စ အထာေပါက္လာေတာ့သည္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေညႇာင့္လိုက္ေတာ့ ေဆာင္းဦး၏လိင္တန္ထိတ္ဖူးၾကီးက သူမ၏ အာေခါင္ကို ထိုးထိုးမိသြားရာ ေအာ့ကနဲ ၿဖစ္ၿဖစ္သြား၍ သူမလက္ၿဖင့္ ေဆာင္းဦး ဆီးခံုကို တြန္းတြန္းၿပီး တားထားရ၏။

ဆရာမ ေဒၚေထြးရီ ၏ မလုပ္တတ္ လုပ္တတ္ႏွင့္ တအားစုပ္ေနမႈက ေဆာင္းဦး ကို အရမ္းေကာင္း ေစသၿဖင့္ ေဆာင္းဦးမွာ စိတ္မထိန္းႏုိင္ေတာ့ဘဲ ေဒၚေထြးရီ ေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ထိန္းကိုင္ထားၿပီး ဖင္ကိုေကာ့ေကာ့ ေညႇာင့္ေလေတာ့ရာ မၾကာမီမွာပဲ လီးထိပ္မွာ ယားလာကာ သုတ္ရည္မ်ား တၿပြတ္ၿပြတ္ ပန္းထြက္သြားေလေတာ့သည္။ ေဒၚေထြးရီမွာ ကုန္းထဖို႔ ၾကဳိးစားေသာ္လည္း သူမေခါင္းကို ေဆာင္းဦးက လက္ႏွစ္ဘက္ၿဖင့္ ဖိထားသၿဖင့္ သူမအာေခါင္ထဲ ပန္းထြက္လာသည့္ သုတ္ရည္မ်ားကို မ်ဳိခ်ပစ္လိုက္ရေလသည္..။
http://www.bdm18.ga/2016/04/bds22.html
+++++++++
@အျပာေရာင္၀တၳဳတုိ