အခန္း(၄)
လူသူကင္းမဲ့ေနတဲ့ အေ၀းေျပးလမ္းမေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း လမ္းေလွ်ာက္ေနမိတယ္။ ဘာေၾကာင့္ရယ္ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ေသခ်ာသတိထားၾကည့္မွ လမ္းေလွ်ာက္ေနတာကို ရပ္ၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ေမးေနမိတယ္။ ငါဘာလို႔ ဒီလမ္းမေပၚမွာ တစ္ေယာက္တည္း လမ္းေလွ်ာက္ေနရတာလဲ။ ငါဘယ္ကေန ဘယ္လို ျဖစ္တာလဲ။ ငါအခုေရာက္ေနတာက ဘယ္ေနရာလဲ။
ကားလမ္းႏွစ္ဖက္အဆံုး ဘာမွ ဘာမွမရွိ.. လူသူကင္းမဲ့ေနတာကို လေရာင္ျပျပေအာက္မို႔ သတိထားမိတယ္။ ကားလမ္း ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း အုပ္ဆိုင္းညိုဳမိုင္းေနတဲ့ ေတာအုပ္ၾကီးသာ ရွိတယ္။ သတိထားလာေလ ေၾကာက္စိတ္ေတြ တဖြားဖြားၿဖစ္လာေလ။ ခုခ်ိန္မွာ လူဆိုးလူသတ္သမား မေကာင္းဆိုး၀ါးေတြနဲ႔ ေတြ႕ရင္ ငါရဲ႕ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္ ငါဘာမွခုခံႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး...။ ေျပာေနရင္း ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္ထင္တယ္ ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္း ခုန္လာေတာ့တယ္။
ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အျမင္အာရံုတစ္ခုေၾကာင့္ အေတြးေတြ ရပ္တန္႔သြားတယ္။ ဓာတ္တိုင္ ၁၂ တိုင္ေလာက္ အကြာအေ၀းတြင္ လူတစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကို မ်က္ႏွာမူလ်က္ အေနအထားနဲ႔ ရပ္ၾကည့္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အေဖာ္မဲ့ေနတာ တစ္ေၾကာင္း ထိုသူ႔ ဆီ ...သြားခ်င္ေနတာနဲ႔ သူ႔ဆီ တေရြ႔ေရြ႔ေလွ်ာက္သြားမိတယ္။ အနည္းငယ္ သူနဲ႔ နီးကပ္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေနတဲ့ သူဟာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္မွန္း သိလာရတယ္။ ဆက္ေလွ်ာက္သြားရင္း သူနဲ႔နီးကပ္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ဖူးတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပဲလို႔ ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ္ ရင္ထိတ္ၿပီး ေခါင္းေတြ ၾကီးသြားတယ္...
ဟုတ္ပါတယ္ ဇင္ မွ ဇင္ အစစ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ဇင္ပါ။ ဇင့္ မ်က္နာက ျဖဴဖတ္ ညိုဳးငယ္ေနၿပီး မ်က္လံုးမွာ မ်က္ရည္စေလးေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၀မ္းနည္းေနတဲ့ အၾကည့္လိုလို သူ႔ကိုကယ္ပါအုန္းလို႔ ပါးစပ္က မေျပာေပမဲ့ သူ႔ရဲ႕အမူအရာက သိသာထင္ရွားေနတယ္ ..
“ ... ဇင္ ..ဒီမွာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ကိုၾကီးကို ေျပာပါအုန္း....”
ကၽြန္ေတာ္သူ႔လက္ကေလးကို ကိုင္ၿပီး ေျပာလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လက္မွာ ေစးကပ္ကပ္ျဖစ္ေနတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကိုင္ထားတဲ့ ဇင့္လက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ “ ေသြး ” ေတြ ... ဟာ..... ဇင့္ ရဲ႕လက္မွာေသြးေတြနဲ႕ ေနာက္ၿပီး ဇင့္ရဲ႕ဗိုက္က ေသြးေတြဒလေဟာ စီးက်လာတယ္... ကၽြန္ေတာ့္ ဇင့္ အတြက္ လန္႔ဖ်န္႔ၿပီး ဇင့္ဗိုက္ကို လက္နဲ႔အုပ္ကိုင္ဖို႔ ေသခ်ာကပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဇင့္ရဲ႕ဗိုက္မွာ လက္သီးဆုက္ေလာက္ရွိတဲ့ အေပါက္ကို ဒိုးရိုေပါက္ၾကီးျမင္လိုက္ရလို႔ ကၽြန္ေတာ့္ လိပ္ျပာလြင့္မတတ္ ျဖစ္သြားၿပီး..
“ အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး....”
ကၽြန္ေတာ့္အိပ္ယာမွ လန္႔ႏႈိးလာတယ္။ လူတစ္ကုိယ္လံုးလည္း ေခၽြးေတြစိုရဲႊေနတယ္။ မ်က္လံုးကို ေသခ်ာပြတ္သပ္ၾကည့္ၿပီး ကိုယ့္ကိုကို ေသခ်ာျပန္စမ္းၾကည့္မွ ငါ အိမ္မက္မက္ေနပါလားလို႔ .. ေနာက္ သတိထားမိလို႔ ဇင့္ကို စိတ္ပူစြာ ဇင့္ဘက္ကို လွည့္အၾကည့္.. ကၽြန္ေတာ့္အိပ္ယာေဘးမွာ ဇင္ မရွိ။
နာရီကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့.. နံနက္ ၇နာရီ ထိုးေနၿပီ။ အိပ္ယာက ကမန္းကတန္းထၿပီး ဇင္ မ်ား ေရခ်ိဳးေနတာလားလို႔ ေရခ်ဳိးခန္းထဲ ၀င္ၾကည့္ေတာ့.. ဇင္ မရွိ.. အိမ္ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းေျပးၿပီး ဧည့္ခန္းေရာ မီးဖိုေခ်ာင္ အကုန္ရွာေသာ္လည္း ဇင္ မရွိေပ။ အိမ္ တံခါးကို သြားၾကည္မိေတာ့ တံခါးေစ့ထားတယ္။ အိမ္ေရွ႕ကို ေျပးထြက္ၾကည့္ေတာ့ အိမ္ျခံစည္းရိုးတံခါးမွာ ကၽြန္ေတာ့္ေသာ့ တန္းလန္းနဲ႔ ဇင္ ကၽြန္ေတာ့ေသာ့ကို ယူၿပီး အိမ္တံခါးေကာ ျခံတခါးပါ ဖြင့္ၿပီး ျပန္သြားတာ ျဖစ္မယ္။
ေသာ့ကို လွမ္းယူျဖဳတ္မယ္ အလုပ္ ျခံတံခါးမွာ စာတေစာင္ကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ စာကို အျမန္ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဇင္ ေရးထားတဲ့ ဇင့္စာရယ္ပါ... ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ပူၿပီး ပ်ာပ်ာသလဲ အျမန္ဖတ္မိလိုက္ေတာ့တယ္...
ကိုၾကီး....
ဇင့္ ကိုေမ့လိုက္ပါ..
လူတိုင္းလူတိုင္း သူတို႔ရဲ႕ ဘ၀မွာ ခ်စ္ရတဲ့ သူေတြရွိေပမဲ့ ..
အခ်စ္ဆံုးခ်စ္သူဆိုတာ
တဘ၀မွာ တေယာက္ပဲ ရွိပါတယ္... ဇင္ .....ဇင့္ ခ်စ္သူကို ...
အရမ္းခ်စ္တယ္...သူ႔ကို
အသက္နဲ႔ကို ခ်စ္တာ..... မျပည့္စံုတဲ့ ဘ၀ေတြဆိုေပမဲ့.. ကိုယ္ခ်စ္တဲ့....
သူနဲ႔သာ..ေပါင္းဖက္ရျခင္း ဟာ... ဘ၀ရဲ႕ ျပည့္စံုမႈလို႔ ဇင္ ခံယူတယ္...
ဇင္ ဆုေတာင္းပါတယ္ ...
ကိုၾကီးလဲ ... အခ်စ္သစ္ နဲ႔ အျမန္ဆံုး ဆံုဆည္းပါေစလို႔
ဇင္.....
ကၽြန္ေတာ္ ျခံတံခါးကို မီွလဲွၿပီး ထုိင္ခ်လိုက္ေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုမွ မခံစားႏိုင္ေတာ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ဇင့္ကို ခ်စ္တယ္။ ႏွလံုးသားထဲကကိုခ်စ္တာ… ဇင္..ရယ္... ကိုၾကီးလည္း တစ္ဘ၀မွာ တစ္ေယာက္တည္း ခ်စ္တာပါ... ကိုၾကီး ရဲ႕ တစ္ဘ၀မွာ အခ်စ္ဆံုး တစ္ေယာက္တည္းကို ျပပါဆိုရင္... အဲဒီ မိန္းကေလးဟာ.. ဇင္ ပဲေလ.... အဲဒီအတြက္ ဇင္ ကိုၾကီး အေပၚမွာ လုပ္သြားတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြက တရားလား ဇင္ရယ္... ကိုၾကီး ဘယ္သူကို တိုင္တည္ရမွာလဲ... ကိုၾကီးမွာ အင္အားေတြ ကုန္ခမ္းသြားၿပီ ဇင္ရယ္..... ကၽြန္ေတာ့္ ပါးေပၚတြင္ မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လို႔ လာတယ္... ဒါ ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀မွာ အခ်စ္ေၾကာင့္ က်တဲ့ မ်က္ရည္ပါပဲ.....။
--------------------
ေဆးခြင့္ ယူထားရာကေန အလုပ္ျပန္ဆင္းတဲ့ေန႔မို႔ တင္မိုးႏိုင္ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ အသစ္ေတြျဖစ္ေနသလို လူေတြက ကၽြန္မကိုၾကည့္ရင္ ကိုယ့္ဘာသာ မလံုမလဲျဖစ္ေနမိတယ္။ အဆိုးဆံုးက ရံုးကလူေတြ လာလာၿပီး.. သက္သာသြားၿပီလား.. ဘာလို႔ ခြင့္ရက္အျပည့္မယူတာလဲ.. ေမးရင္ ဘယ္လိုက ဘယ္လို ေျဖရမွန္းကို မသိလို႔ ျပံဳးပဲျပလိုက္မိတယ္။ ဒီလိုေမးလာတဲ့ အထဲမွာ မ်ဳိးေက်ာ္ေတာ့ ပါမလာခဲ့ပါ။ ေဘာပင္းေလးကို ပါးစပ္မွာကိုက္ရင္း.. သူ႔စားပဲြဘက္ကို အသာခိုးၾကည့္မိတယ္။ သူငူငူၾကီး ထိုင္ေနတာကုိ ေတြ႔ရတယ္။ မ်က္ႏွာေလး က်သြားသလို အရင္ကသပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၀တ္စားတတ္တဲ့ သူ.. ခုေတာ့ ကပိုကရိုႏွင့္..။ ထိုင္ေနတာလဲ ၾကည့္ပါအုန္း.. စိတ္ဓာတ္က်ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ႏွယ္.. ပံုပ်က္ပန္းပ်က္။
မ်ဳိးေက်ာ္ရယ္.. နင္ ေယာက်္ားမဟုတ္ဘူးလား ဟင္။ ငါ႔ရင္ထဲမွာ နင့္ကို ခြင့္လႊတ္တာ မျမင္ဘူးလား.. နင္ျမင္ေအာင္ ငါ ျပရမွာလားဟယ္.. တကယ္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ နင့္ အျပစ္ေတြမဟုတ္ပါဘူး... နင္ဟာ ေယာက်္ားပီသသလို အရည္အခ်င္းရွိၿပီး ထူးခၽြန္ထက္ျမက္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ပါ.. တည္ၾကည္တယ္၊ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္သလို… နင္ဟာ ဂုဏ္သိကၡာရွိတဲ့ သူတစ္ေယာက္ပါ။ မထင္မွတ္တဲ့ ကိစၥတစ္ခုကေန နင္ ငါ႔အေပၚစိတ္ေတြေျပာင္းသြားၿပီး အရုိင္းအစိုင္း တစ္ေယာက္လို ျဖစ္သြားေပမဲ့.. ငါ႔ရင္ထဲ တျဖည္းျဖည္း ၀မ္းသာလာေပမဲ့.. နင္ငါ႔ေၾကာင့္ ခုလိုျဖစ္သြားတာကိုေတာ့ မျမင္ရက္ဘူးဟယ္... နင့္ စိတ္ေတြ ဒီေလာက္အထိ ေပ်ာ့ည့့ံမယ္လို႔.. ငါ႔ကို ဒီေလာက္ထိေတာင္ စဲြလမ္းသြားမယ္ကို မထင္ခဲ့လို႔ပါဟယ္..
“ အစ္မ.. အစ္မ အလုပ္မဆင္းတုန္းက အလုပ္ကိစၥေတြကို သမီးတတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ထားတယ္.. ခု ကုမဏီက လိုအပ္တဲ့ပစၥည္းေတြ အျပင္ကို မွာဖို႔ ရက္ကနီးေနၿပီ.. ဒါေပမဲ့..”
အတူတူအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ကၽြန္မေအာက္က စာရင္းကိုင္မေလးပါ။ သူ႔ကိုယ္သူ သမီး သမီးနဲ႔ ေျပာတတ္တယ္… ငယ္လည္းငယ္ေသးလို႔ပါ.. သူ ကၽြန္မ စားပဲြနားလာၿပီး တိုးတိုးေလး လာကပ္ေျပာေနတယ္။
“ ေအးး. ညီမေလး ေျပာေလ...”
“ ကၽြန္မတို႔ ဆီကို အဆင္သင့္ အျပင္ကိုမွာဖို႔ တခ်ဳိ႕စာရင္းေတြ ေမးလ္က ၀င္လာေပမဲ့... ကိုမ်ဳိးေက်ာ္ဘက္က စာရင္းက ၀င္မလာေသးဘူး အဲဒါ.. သမီး သြားၿပီး အသိေပးမလို႔.. အစ္မကို အရင္လာေျပာတာပါ ”
“ရတယ္ ညီမေလး.. အစ္မ သူ႔ကို သြားေျပာလိုက္ပါမယ္..”
ကၽြန္မစိတ္ထဲ ၀မ္းသားသြားတယ္.။ မ်ဳိးေက်ာ္နဲ႔ ဘယ္လိုအေၾကာင္းရွာၿပီး သြားစ စကားေျပာရမလဲ စဥ္းစားေနတာ အလုပ္အေၾကာင္းက ေပၚလာေတာ့ မ်ဳိးေက်ာ္ဘက္ကို တစ္ခ်က္အသာလွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။ ေနာက္ၿပီး မိမိ အိတ္ထဲမွာ မိတ္ကပ္ဗူးကို ထုတ္ မိတ္ကပ္ဗူးထဲက မွန္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လွရဲ႕လား၊ သူၾကည့္လို႔ အဆင္ေျပပါ့မလားလို႔ လူမျမင္ေအာင္ ခိုးၾကည့္ေနမိတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ မ်ဳိးေက်ာ္ဆီ ထသြားၿပီး...
“မ်ဳိးေက်ာ္...”
ဘာေတြေတြးေနလဲ မသိ.. ကၽြန္မေခၚလိုက္ေတာ့ သူ တစ္ခ်က္လန္႔သလို တုံ႔သြားၿပီး ကၽြန္မကို ဆက္ကနဲ႔ၾကည့္ၿပီးမွ အၾကည့္လဲႊခါ..
“ေအးေျပာေလ...”
“နင္တို႔ စာရင္းေတြ မပို႔ေသးဘူးေနာ္.. မနက္ျဖန္ေနာက္ဆံုးေလ... အဲဒါ.. ”
“ေအး.. စိတ္ခ်ပါ... ဒီေန႔ ၿပီးေအာင္လုပ္ၿပီး မနက္ျဖန္ မနက္ရေအာင္ ပို႔လိုက္မယ္...”
ဟယ္... ၾကည့္စမ္း.. ငါ႔ကိုေတာင္ မၾကည့္ဘဲေျပာေနပါလား... စကားကို ဆံုးေအာင္လည္း နားမေထာင္ဘူး.. ငါ႔မွာ အလာပသလာပ စကားေလးေတြေျပာဖို႔ စဥ္းစားထားတာေလးေတြေတာင္ ဘယ္လိုဆက္ေျပာရမွန္း မသိေတာ့ဘူး။ ငါ႔မွာေတာ့ အရွက္မရွိတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ လာေျပာရေသးတယ္.. ဒင္းက..
အိုးကမပူ စေလာင္းကပူေနတယ္.. ၾကည့္ေနရင္း စိတ္ကမရွည္ခ်င္ေတာ့လို႔ ဆဲြသာကိုင္ေဆာင့္ လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္။ မ်ဳိးေက်ာ္ေရွ႕မွ စိတ္တိုတိုႏွင့္ ထြက္လာခဲ့တယ္။ တစ္ေနကုန္ ကၽြန္မရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက မ်ဳိးေက်ာ္ဆီသာ ေရာက္ေရာက္လို႔ေနတယ္။ မ်ဳိးေက်ာ္ကိုခုမွ ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္လို႔ကိုေသခ်ာ ျမင္လာသလို သူ႔ကိုၾကည့္လိုက္တိုင္းမွာ သူ႔လက္ေလးေတြနဲ႔ ကၽြန္မတစ္ကိုယ္လံုးကို ကိုင္တြယ္ခဲ့တာေလးကို ေတြးေလ.. မယံုႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္လာသလို ရင္ေတြတအားခုန္လာတယ္။
မ်ဳိးေက်ာ္ရယ္ နင္နဲ႔ ငါ အတူေနခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြျဖစ္လာၿပီဟာ.. ငါတို႕ျပန္စလို႔ရပါတယ္..။ အဲေလာက္ထိ ငါ႔အတြက္ေၾကာင့္နဲ႔ မခံစားစမ္းပါနဲ႔.. စိတ္ေတြ မလႈပ္ရွားစမ္းပါနဲ႔ဟာ။ ငါတို႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ႔လို႔ရတယ္ေလ။ နင္ တစ္ခါငါ႔ကို လုပ္သြားတဲ့ ပံုစံေလး ေနာက္တစ္ခါေလာက္ ငါခံခ်င္ေနမိၿပီဟယ္။
မ်ဳိးေက်ာ္ကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ကူးယဥ္ေတြးေနလို႔ထင္တယ္.. ကၽြန္မရဲ႕ ေရႊခရုေလးကလည္း အေရေတြစို႔ လာလို႔ထင္တယ္... ယားလာၿပီး ကိုယ္ေလး နည္းနည္း လႈပ္လိုက္တာနဲ႔ ေရႊခရုေလးက ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ ႏုစ္ခုက စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးနဲ႔ အခ်င္းခ်င္းပြတ္တုိက္ၿပီး ကၽြန္မကို စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႔ ပြတ္တိုက္ေနသလိုလို ၿဖစ္လာလို႕ မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ သန္႔စင္ခန္းထဲသြားၿပီး ေဆးလိုက္ပါေတာ့တယ္....။
++++++++
အရက္ခြက္ကို ေတြေ၀ေငးေမာစြာ စိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။ အိမ္လည္း မျပန္ခ်င္ေသးပါ... အိမ္ျပန္လိုက္ရင္လည္း အိပ္ခန္းထဲမွာ ဇင့္ အနံ႔အသက္.. ဇင့္ အရိပ္ေတြၾကီးပဲမို႔ မခံစားႏိုင္လို႔ပါ ... ဒီဆိုင္ေလးမွာလာၿပီး အရက္ေသာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေမ့လိုက္ေတာ့တဲ့ .. ေမ့ဖို႔သင့္တဲ့ ကိစၥလား ဇင္ရယ္...
အရက္ကို တစ္ခြက္ ေမာ့ေသာက္လိုက္တယ္... ကိုၾကီးဘ၀မွာ ႏုလံုးသားတစ္ခုလံုးေကာ ကိုယ္ခႏၶာ အတြင္းေကာ အျပင္ေကာ အရင္းႏီုးဆံုးသူ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔... ေမ့ျပစ္ဖို႔ ဆိုတာ ခက္ခဲတဲ့ အေၾကာင္းကို ေျပဖို႔ရန္ စကားေတာင္ မရွိလို႔ပါ။ အနာဂတ္ဆိုတာ ရွိခဲ့ရင္ေတာင္ ဇင္ နဲ႔ ကိုၾကီး အျဖစ္ပ်က္ေလးေတြက အသည္းမွာအနာက်န္လို႔ တႏုံ႕ႏုံ႕ခံစားေနရမဲ့ အျဖစ္ပါ။ ကုိၾကီးရဲ႕ ရင္ဘတ္ႀကီးထဲ လာ၀င္ၾကည့္ပါအုန္း ဇင္ရယ္.. ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး။ ဇင္ အကုန္ယူသြားၿပီ ဇင္ရယ္...
အရက္အရွိန္ေလးကလည္း တက္လာတာမို႔ ရင္ထဲက ဒဏ္ရာေတြ သက္သာလို သက္သာျငား တစ္ခုခုကိုေပါက္ကဲြပစ္ခ်င္လာလို႔ပါ။ ဇင့္ အေၾကာင္းကိုေတြးရင္းမွ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္က ေဒါသထြက္လာတယ္.. ဟုတ္တယ္... ကၽြန္ေတာ့္က စတယ္ဆိုေပမဲ့ သူက ကိုယ့္ကို မလုပ္ႏိုင္ေအာင္ ရစ္ႏြယ္ခဲ့တာ... လူတစ္ေယာက္ကို မခ်စ္ရင္လည္း ဘာလို႔ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို ေပးရတာလဲ... မရဘူး.. ဇင္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ၾကား တစ္ခုခုေတာ့ ေနာက္ထပ္ အျဖဴအမည္း သဲကဲြေစခ်င္တာမို႔.. အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္ကာ အရက္လက္က်န္ အကုန္ေမာ့ၿပီး ဇင့္ အိမ္ဘက္ကို ကားေလးနဲ႔ ထြက္လာေတာ့သည္..။
ဇင္တို႔ ရပ္ကြက္ထိပ္ေရာက္ေတာ့ နာရီကို မနည္းျပဴးၿပဲ ငံု႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆယ့္တစ္နာရီ ေက်ာ္ၿပီ။ ကားကိုလမ္းေဘးမွာပဲ ရပ္ထားခဲ့တယ္။ ကားေပၚက ဆင္းဆင္းခ်င္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတိထားလိုက္တယ္.. ငါ အရမ္းမူးေနလား.. မူးေတာ့မူးပါတယ္ ဒါေပမဲ့ ထိန္းႏိုင္ပါေသးတယ္။ လမ္းလည္း ေကာင္းေကာင္းေလွ်ာက္ႏိုင္လို႔ ဇင့္ အိမ္သုိ႔ထြက္လာခဲ့တယ္။ လမ္းေပၚမွာ ေခြေလေခြးလြင့္ေတြ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေဟာင္ေနတာလဲြလို႔ လူတစ္ေယာက္မွမရွိ။
ဇင့္ အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဇင့္ အိမ္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ရာ ျခံတံခါးပိတ္ထားေပမဲ့ အိမ္တံခါးမၾကီး ဖြင့္ထားသျဖင့္ အိမ္ထဲကို အနည္းငယ္ျမင္ေနရတယ္။ ဇင့္ညီမေလး ခံုေပၚမွာစာက်က္ေနတာကို ေတြ႔ရေပမဲ့ ဇင့္ကိုေတာ့ မေတြ႔ရ။ သက္ျပင္းေလးခ်ၿပီး အိမ္ေရွ႕ကရပ္ေစာင့္ၿပီး ၾကည့္ေနေပမဲ့ ဇင့္ရဲ႕ အရိပ္အေယာင္ေတာင္ မေတြ႔႕ရေပ။
ဇင့္ အိမ္ဘက္ကို ၾကည့္ေနတုန္း… လမ္းဘက္မွာ လူႏွစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္လမ္းအတုိင္း ေလွ်ာက္လာလို႔ ဇင့္ အိမ္ေရွ႕မွာ ဒီလိုရပ္ၾကည့္ေနလို႔ မေကာင္းတာနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ဟန္နဲ႔ သူတို႔ကို ေရွာင္တဲ့ ပံုလည္းမေပါက္ေအာင္ သူတို႔နဲ႔ မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ ေလွ်ာက္လိုက္တယ္။ အနီးနားေရာက္ေတာ့ သူတို႔ေတြ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေသခ်ာအကဲခတ္ေနဟန္ျဖင့္ ၾကည့္ေနတယ္။ သူတို႔ကိုၾကည့္ရတာ ခပ္ငယ္ငယ္ေတြပါ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ အရြယ္ေလးေတြျဖစ္ၿပီး သူတို႔လည္း မူးေနဟန္ပါပဲ။ ေသခ်ာအနီးကပ္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ရပ္ကြက္ ကေလကေခ်ေဆးသမားပံုေတြပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္သူတို႔ေဘးမွ ျဖတ္သြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို လွမ္းတားၿပီး...
“အစ္ကို.. မီးျခစ္ပါလား ခင္ဗ်ာ...”
“မပါဘူး ညီေလး.. အစ္ကိုေဆးလိပ္မေသာက္ဘူး... ေဆာရီး..”
“အစ္ကိုဒီရပ္ကြက္ထဲကလား...” စၿပီ... ဒီေကာင္ေတြ စရစ္ေတာ့မယ္ ထင္တယ္။
“မဟုတ္ပါဘူး.. ညီေလးရ ..သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ လာရွာတာပါ..”
“သူငယ္ခ်င္းလာရွာတာ ဟုတ္လား.. ခင္ဗ်ားၾကီးကလည္း ဒီအခ်ိန္ၾကီးမွ လာရွာရတယ္လို႔.. ဘာေတြလဲဗ်.. ဘာလဲ က်ဳပ္တို႔ရပ္ကြက္ထဲမွာ လမ္းေၾကာင္းေတြရွိလား ဇယားေတြ ဘာေတြရွိလို႔လား......”
အနည္းငယ္ပိုမူးေနဟန္ ေနာက္တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာထားခပ္တင္းတင္းနဲ႔ ၀င္ေျပာေနတယ္ ..
“ဟာကြာ မင္းကလည္း... ဧည့္သည္ကို အဲလိုမေျပာရပါဘူး..ကြ... ေဆာ္ရီးအစ္ကိုရာ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း ဒီေန႔ တအားလန္းေနလို႔ပါ... ”
“ရပါတယ္ ညီေလး.. ေအးေဆးပါ...”
ကၽြန္ေတာ္လည္း ျပႆနာလည္း မျဖစ္ခ်င္တာနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းပဲ ျပန္ေျပာၿပီး လွည့္ထြက္မယ္ အလုပ္..
“ေနပါအုန္း အစ္ကိုရဲ႕ အစ္ကိုပံုၾကည့္ရတာ လူၾကီးလူေကာင္းပံုထဲကပါပဲ။ ေနာက္တစ္ခါ ဒီလို ညၾကီးအခ်ိန္မေတာ္ မလာပါနဲ႔ဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဒီရပ္ကြက္ထဲက ကာလသားေတြပါ...”
“ဟုတ္ၿပီ ညီေလးတို႔ရာ...” ျပႆနာေတာ့ စေတာ့မယ္ ထင္တယ္.... အတတ္ႏိုင္ဆံုး သည္းခံၿပီး ျပန္ေျပာလိုုက္တယ္..
“ဒါေပမဲ့ ဘယ္လိုမွေတာ့ သေဘာမထားပါနဲ႔.. ဒီက အစ္ကို႔ညီေတြကို အရက္ဖိုးေလးေတာ့ မစခဲ့ပါအုန္း...ဟဲဟဲ..”
စိတ္ထဲ ေထာင္းကနဲ ျဖစ္သြားတယ္.. လက္စသတ္ေတာ့ အႏုနည္းနဲ႔ ဓားျပတိုက္ေနတာပဲ.. မူးေနေပမဲ့ ကိုယ့္ကိုကို သတိကပ္ၿပီး အသင့္အေနအထားနဲ႔.. သူတို႔ကို ေသခ်ာၾကည့္ရင္း ....
“ညီေလးေျပာတာ အစ္ကိုမရွင္းဘူး... ”
“အဟာ... အစ္ကို မေပါက္ဘူးထင္တယ္.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ လမ္းေၾကးေကာက္ခံေနတာေလ.. လမ္းအသံုးျပဳခ ေကာက္ခံေနတာ.. ဘယ္ေလာက္မွ မမ်ားပါဘူး.. သံုးေသာင္းထဲပါ.... ဟဲဟဲ...”
ဒီတစ္ေယာက္ကေတာ့ ေသြးေအးေအးနဲ႔ ရယ္ေမာၿပီးေျပာေနတယ္... ကၽြန္ေတာ္ ေဒါသထြက္လာတယ္.. ဆက္သည္းမခံႏိုင္ေတာ့လို႔....
“ဘာလဲ မင္းတို႔က ငါ႔ကို ဓားျပတိုက္ေနတာလား.... လမ္းေၾကးေကာက္ရေအာင္ မင္းတို႔က စည္ပင္မွာ အမႈိက္ေကာက္ေနတဲ့ ေကာင္ေတြလား....”
“ဟာ.... ဒီႏြားၾကီးက ... လမ္းထဲလာၿပီး ေသခ်င္လို႔ထင္တယ္.... ႏွမ--ိုးက... ေဟ့ေကာင္... ကိုင္ကြာ ၾကာတယ္... ”
ေျပာေျပာဆိုႏွင့္ ေနာက္တစ္ေယာက္က ေပါက္ကဲြၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ဆီေျပးလာၿပီး စတင္ ထိုးပါေတာ့တယ္။ ျပႆနာကို သိေနတယ္။ ရန္လည္းျဖစ္ေတာ့မွာကို သိေနတဲ့အတြက္ မူးေနေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္သတိၾကီးစြာကပ္ၿပီး သူတို႔စရင္ ျပန္လည္တုံ႕ျပန္အဖို႔အတြက္ ၾကည့္ၿပီးသားပါ။ အညာက အေဖ့ညီ ကၽြန္ေတာ့္ဦးေလး ကိုယ္တိုင္ ငယ္ငယ္ကေန အရြယ္ေရာက္တဲ့အထိ သင္ေပးဖူးတဲ့ ကိုယ္ခံပညာကလည္း အေတာ္အသင့္တတ္ထားသမို႔ ႏွစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ေလာက္ေတာ့ ေၾကာက္စိတ္မရွိတာ အမွန္ပါ။ သူ အရွိန္နဲ႔ ေျခကားရား လက္ကားရား ၀င္လာလို႔ ကၽြန္ေတာ္အသင့္အေနအထားနဲ႔ ခါးကို ေနာက္သို႔ အနည္းငယ္ယိုင္ၿပီး ညာေျခကို ဆန္႔ထုတ္ၿပီး ဒဲ့ဖေႏွာင့္ပံုစံနဲ႔ ဒီေကာင့္ ေမးေစ့ေအာက္တည့္တည့္မွာ ပင့္၀င္ၿပီး ကန္ထည့္လိုက္ရာ ..“ အု..” ဆိုၿပီး အသံတစ္သံသာ ၾကားလိုက္ရတယ္... ေဘးတြင္ဆန္႔ဆန္ၾကီး လဲသြားေတာ့တယ္။ က်န္တဲ့ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းနဲ႔ ဓားျမတိုက္တဲ့ ေကာင္က ကၽြန္ေတာ့္ကိုေသခ်ာၾကည့္ေနတယ္.. ဒီဘဲၾကီး မေခဘူးေပါ႔.. ရမ္းမ၀င္ေသးဘဲ လက္သီးကိုဆုပ္ ခ်ိန္ရြယ္ေနရင္းမွ ေအာ္ၿပီး တစ္ခ်က္ ၀င္လာထိုးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အသာေရွာင္လိုက္ၿပီး... သူဟန္ခ်က္ အနည္းငယ္ ပ်က္ေနတုန္း ကၽြန္ေတာ့္ ဘယ္၀ိုက္လက္သီးနဲ႔ ထိုးေတာ့မယ္ ဖိန္႔ျပလိုက္ေတာ့ သူ ကၽြန္ေတာ္ ့ဘယ္လက္သီးကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ အကာ.. လြတ္ေနတဲ့ ရင္ညြန္႔ေနရာကို ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ညာလက္သီးနဲ႔ ကိုယ္အား ပခံုးအား လက္အားေရာပါ လက္သီးတြင္စုၿပီး တစ္ခ်က္တည္း ပင့္ထိုးလိုက္ရာ.. ေနရာတြင္ပင္ အသံမထြက္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေခြေခြေလး ဗိုက္ႏိွပ္ၿပီး လဲက်သြားေတာ့တယ္။
လမ္းထိပ္လက္ဖတ္ရည္ဆိုင္က ဒီေကာင္ေတြရဲ႕ အေပါင္းအေဖာ္ေတြပဲ ျဖစ္မယ္.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရန္ပဲြကို ျမင္သြား၍ သူတို႔လူကို ကူရန္ အေယာက္ ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ေျပးလာတာကို ေတြ႔လိုက္ရေတာ့တယ္... ဒီလူအင္အားနဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္ကေတာင္ အသက္ထြက္ရမွန္းမသိမို႔ ကၽြန္ေတာ္မူးေနတဲ့ၾကားက သုတ္ေျခတင္ ေျပးရေတာ့တယ္။ တစ္လမ္း၀င္ တစ္လမ္းထြက္ ေျပးေနရတာ ေနာက္ဆံုးေမာလာသလို ဒီလူအုပ္ၾကီးနဲ႔ လြတ္မွာ မဟုတ္ ... ကၽြန္ေတာ္ဆက္ေျပးမယ့္ တစ္ဖက္လမ္းမွာလည္း အသံေတြၾကားေနရၿပီး လမ္းက သူတို႔ ပိတ္မိေတာ့မွာမို႔ ... ေနာက္ဆံုး မၾကံႏိုင္ေတာ့တာနဲ႔ အရဲစြန္႔ၿပီး နီးရာအိမ္ရ႔ဲျခံစည္းရိုးကို ေက်ာ္၀င္ၿပီး ပုန္းေနလိုက္ေတာ့တယ္။
ေဇာေၾကာင့္ထင္ပါတယ္။ ရင္ညြန္႔ေလာက္ရွိတဲ့ ျခံစည္းရိုးကို ဘယ္လိုကေနဘယ္လို ခုန္ေက်ာ္လို႔ ၀င္ႏိုင္ခဲ့မွန္းမသိ။ ဘယ္ေလာက္မွမၾကာလိုက္၊ ေနာက္က လိုက္လာတဲ့ လူတစ္အုပ္ ဆူညံပြက္ေလာရိုက္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို တစ္လမ္း၀င္ တစ္လမ္းထြက္ ရွာေနေလၿပီ။ ခုန္၀င္လိုက္တဲ့ ျခံကလည္း သစ္နဲ႔ ကာရံထားတဲ့ ျခံစည္းရိုးဆိုေပမဲ့ ရြက္လွပင္ ခပ္ျမင့္ျမင့္ေတြေၾကာင့္ သူတို႔ အိမ္ထဲကို အလြယ္တကူ မျမင္ႏိုင္ေပ။ အိမ္ေတြရဲ႕ ျခံထဲထိ ၀င္မရွာတာ ကံေကာင္းလွသလို သူတို႔လည္း ကၽြန္ေတာ္ျခံထဲ ခုန္၀င္သြားတာကို သိပံုမရ။ ျခံေထာင့္ ရြက္လွပင္ေတြအကြယ္နဲ႔ အတူ အိမ္ထဲကၾကည့္ရင္လည္း ေရကန္အကြယ္နဲ႔မို႔ ပုန္းလို႔ေကာင္းတဲ့ ေနရာျဖစ္ေနလို႔ ေတာ္ေသးသည္။ ျခံအျပင္ကို နားစြင့္ေနရသလို ျခံထဲက အိမ္ကိုလည္း မ်က္လံုးျပဴးေနေအာင္ ၾကည့္ေနရေသး။ ေတာ္ၾကာ အိမ္ရွင္ႏိုးလာလို႔ ကၽြန္ေတာ့္ျမင္မွ သူခိုးထင္ၿပီး ေအာ္မွ ေျပးေပါက္ေပ်ာက္မွာ ေသခ်ာသည္။
အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာေတာ့ အားလံုးျငိမ္သြားၿပီး အထင္နဲ႔ အသာထ ျခံးစည္းရိုးေက်ာ္ၿပီး ထၾကည့္မယ္လုပ္ေတာ့ ဟိုေကာင္ေတြ အဖဲြ႔ထဲကပဲထင္တယ္ ႏွစ္ေယာက္ ပ်ာပ်ာနဲ႔ ျဖတ္ေျပးသြားလို႔ အသာျပန္ထိုင္ေနလိုက္တယ္။ ၀ူးးးး ဒီပံုအတိုင္းဆို ထြက္လို႔ ရမည္မဟုတ္.. ဒီအတုိင္းဆက္ပုန္းေနမွ ျဖစ္မယ္ဟုေတြးၿပီး လူလည္း ပင္ပန္းေနၿပီမို႔ ဖင္ခ်ထိုင္ နားလိုက္ေတာ့တယ္။ အခ်ိန္က ၾကာလာေတာ့ ကုိယ္ေတြလက္ေတြ ကိုက္ခဲလာသလို အရက္ေသာက္ထားတဲ့ အရွိန္ေၾကာင့္ လူက အိပ္ခ်င္လာတယ္။ အျပင္ကို နားစြင့္ေတာ့ မၾကားတစ္ခ်က္ ၾကားတစ္ခ်က္။ ျခံစည္းရိုးကိုမွီၿပီး ေမွးေနရင္းမွ တစ္ခ်က္ ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။
အသံတစ္ခုေၾကာင့္ သတိတစ္ခ်က္၀င္လာၿပီး တစ္ခ်က္လန္႔သြားတယ္။ ျခံစည္းရုိးတံခါးကို ဖြင့္ေနတဲ့ အသံပါ။ လူကို ေခါင္းနပန္းၾကီးသြာတယ္။ ဟုိေကာင္ေတြမ်ား ငါ ဒီမွာ ရွိေနတာ သိသြားၿပီလားလို႔ ျခံေထာင့္ကေန ျခံအတြင္း အုတ္ကန္ေလး အကာအကြယ္ယူၿပီး ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမိတယ္။ ၀င္လာၿပီ လူတစ္ေယာက္ ကုပ္ေခ်ာင္း ကုပ္ေခ်ာင္းနဲ႔ အေမွာင္ထဲ မသဲမကဲြမို႔ ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနတုန္း ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကို လာေနတယ္။ ဆက္ကနဲ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနရာမွ အုတ္ကန္ေဘး အသာ၀ပ္ေနလိုက္တယ္။ ေနာက္ လႈပ္ရွားမႈ အသံေပ်ာက္သြားလို႔ အသာျပန္ထၾကည့္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ပုန္းေနတဲ့ အုတ္ကန္ ဟိုဘက္ဒီဘက္မွာ လူတစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ္ဘက္ကို ေက်ာေပးၿပီး ရပ္ေနတယ္။ အေမွာင္ထဲ ခပ္ေရးေရးေပမဲ့ ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္မွန္းသိလာတယ္။
ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာ အိမ္ေပၚမွ လူငယ္တစ္ေယာက္ ပုန္းလွ်ဳိးကြယ္လွ်ဳိးနဲ႔ဆင္းလာၿပီး ေစာင့္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးလက္ကို ဆဲြၿပီး ျခံအတြင္းခပ္လွမ္းလွမ္းက ေရစင္နားတြင္ ႏွစ္ေယာက္သား တိုးတိုးႏွင့္ ေနာက္ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို အတင္းနမ္းေနတယ္။ ေကာင္မေလးက အတင္းရုန္းေနတယ္။ ေကာင္ေလးကေနာက္တဆင့္တက္ၿပီး ေကာင္မေလးရဲ႕ ႏုိ႔ကို လွမ္းကိုင္ၿပီး ဖ်စ္ညစ္ဆုပ္နယ္ေနေတာ့ ေကာင္မေလးက ေကာင္ေလးကို စိတ္ဆိုးၿပီး ပါးရိုက္လိုက္တာ ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ ေကာင္ေလးအေတာ္ထိသြားတယ္ ထင္တယ္။ ပါးေလးကို လက္ကေလးနဲ႔ အုပ္ၿပီး ျငိမ္ေနသလို ေကာင္မေလးကို စိတ္ဆိုးတဲ့ အမူအယာျပေနတယ္။ ေကာင္မေလးလည္း ေကာင္ေလးပါးေလးကို ျပန္ကိုင္ၿပီး ေတာင္းပန္ေနတယ္။ ေကာင္ေလးက ခ်က္ခ်င္း စိတ္ဆိုးမေျပေသးေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို ျပန္ဖက္နမ္းျပန္တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလး ႏု႔ိေတြတင္မကဘူး ေကာင္မေလးရဲ႕ ဖင္ေတြကို ႏႈိက္ၿပီး ဆုပ္နယ္ေနတယ္။ ေကာင္မေလးလည္း ရုန္းေနတယ္ ဆိုေပမဲ့ အင္အားမရွိဟန္နဲ႔ ေကာင္ေလးလက္ေတြကိုသာ ဟန္နဲ႔ အတင္းဖယ္ေနေတာ့တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးလက္ကိုဆဲြၿပီး ေရစုပ္စက္ထားရာ အခန္းမွ တံခါးကို ဆဲြဖြင့္လိုက္ေတာ့ အခန္းထဲက မီးေရာင္က လင္းကနဲလင္းလာလို႔ သူတို႔ိကို ျမင္လိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ဘတ္ထဲ မိုးၾကိဳးပစ္လိုက္သလိုပါပဲ။ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ေကာင္မေလးက တျခားသူမဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ဇင္ ရယ္ပါ။ ဇင့္ကို ေကာင္ေလးက ေရစုပ္စက္ထားရာ အခန္းထဲ အတင္းဆဲြေခၚလိုသာေနတယ္။ ေနာက္ဆံုး ဇင္ အခန္းထဲပါသြားၿပီး တခါးပိတ္သြားေတာ့.. ကၽြန္ေတာ္အနားနားကပ္ၿပီး ေရစုပ္စက္ခန္း အေနာက္ေလ၀င္ေပါက္ေလးမ်ားမွ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္မိေတာ့တယ္။
“ေမာင္.... အာ .... ေမာင္ေနာ္. မလုပ္ပါနဲ႔.. ဇင္ ေၾကာက္တယ္... အာ.... ဇင္ မၾကိဳက္ဘူးေနာ္.... ”
“ဇင္ ရယ္ ေမာင္ခ်စ္လို႔ပါ.. ေမာင္တို႔က ရည္းစားေတြပဲ...”
“အာ... ေမာင္ရယ္ ဇင္တို႔က မယူရေသးတာကို.... ဇင္ မလုပ္ရဲဘူး... ေမာင္ရယ္...ဇင္ေၾကာက္တယ္လို႔ ေျပာေနတယ္ေနာ္...”
အို....ဟိုးးးး... ဇင္အတင္းရုန္းေနတာ တကယ့္အပ်ဳိရိုင္းေလး က်ေနတာပဲ။ ေကာင္ေလးရဲ႕ လက္ေတြ ဇင့္ ထမီကို အတင္းဆဲြေျမာက္လိုက္တာေၾကာင့္ ဇင့္ ေပါင္ေတြေပၚလာတာကို လက္နဲ႔ ႏိႈက္ၿပီး အတင္းပြတ္သပ္ေနသလို ဇင့္ ႏုိ႔ေတြကုိလည္း ႏိႈက္လို႔ေနေနၿပီ။ စက္ခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲကို ေကာင္ေလးက ဇင့္ကို အတင္းလဲွခ်ေနၿပီ။ ဇင္ အတင္းလူးလဲၿပီး ေကာင္ေလးကို တြန္းထိုးေနတဲ့ ၾကားက ဇင္ေအာက္ကို ေရာက္သြားတယ္။ ဇင္ သူထမီကို အတင္းဖုံးေနသလို ေကာင္ေလးဆဲြခၽြတ္လို႔ ႏုိ႕တစ္ဖက္ပင္ေပၚေနတဲ့ သူရဲ႕မလံုမလဲ ကိုယ္ေလးကို အတင္းဖံုးဖိေနတယ္...
“ေမာင္ ... ဇင္ေျပာေနတာ မၾကားဘူးလား... ဇင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္... ေမာင္ရယ္... ဒီလိုေတြ လုပ္ၿပီးရင္ ေမာင္ ဇင့္ကိုပစ္ခဲ့မွာ....”
ဇင္ေျပာလိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလး တစ္ခ်က္ရပ္သြားၿပီး....
“ ဇင္..... ေမာင့္ကို အဲလိုလူမ်ဳိးထင္ေနလား... ေမာင္တို႔ ခ်စ္လာတာ ၃ ႏွစ္ေတာင္ ျပည့္ေတာ့မယ္ သူမ်ား ခ်စ္သူေတြ ဒီလို အခြင့္အေရးရတယ္... ေမာင္ေျပာထားတယ္ ေနာ္... ဒီတစ္ခါမွ ဒီအခြင့္အေရး မရရင္ ေမာင္ေျပာထားသလို ေမာင္ တို႔ ခ်စ္ျခင္းၿပီးၿပီ...”
“ေမာင္..ရယ္... ခက္ပါၿပီ... ဇင္ ေၾကာက္လို႔ပါဆို... ဇင္ လည္း ေမာင့္ကို ခ်စ္လို႔ပါ..”...
“ေမာင္ ဇင့္ကိုပဲယူမယ္...”
ေျပာေျပာဆိုဆုိနဲ႔ပဲ ေကာင္ေလးက ဇင့္ ေနာက္ထပ္တစ္လံုးကိုပါ ေပၚေအာင္ ခၽြတ္ၿပီး စို႔ေနေတာ့တယ္.... လက္ကလည္း ထမီကို အသာအယာျပန္ခၽြတ္ေနေတာ့တယ္... ဇင့္ေပါင္ေလးေတြ တျဖည္းျဖည္းေပၚလာတယ္.. ဇင္ကေတာ့ ေအာက္က ရုန္းတယ္ဆိုရံုေလးနဲ႔ မ်က္ႏွာကလည္း မဲ့ေနတယ္။ ေအာ္ ဇင္ရယ္.. မင္းကေတာ့ တကယ္ ထိပ္တန္း သရုပ္ေဆာင္တစ္ေယာက္ပါလား။ ၾကည့္ေနရင္း ေကာင္ေလးက ဇင့္ ထမီကို အထက္ထိ တြန္းတင္ၿပီးတဲ့ ေနာက္ ဇင့္ ေဘာင္းဘီေလးကို ခၽြတ္လာေတာ့ ဇင္ ကုန္းထလာတယ္။ မ်က္ႏွာမွာလည္း မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ သူ႔ေကာင္ေလးကို နမ္းေနတယ္...။ ေကာင္ေလးက မရဘူး အတင္းခၽြတ္လို႔သာေနေနတယ္။
“ေမာင္..... ဇင့္ကို သနားပါအုန္း ေမာင္ရယ္... ဇင္ ေၾကာက္လို႔ ေသေတာ့မယ္ေနာ္....”
“၀ူးးးးး.. ဇင္ရယ္ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး.....”
“ဘာ ..ဘာမွမျဖစ္မွာလဲ.... နာမွာ ေမာင္ရယ္... ဇင္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာတာ.. ေသေအာင္ နာတာတဲ့.... မလုပ္နဲ႔ ေမာင္ရယ္.... ေတာ္ပါေတာ့ေနာ္... ဇင္ ရွစ္ၾကီး ခိုးပါတယ္... အဟင့္ အဟင့္...”
ဇင္ ငိုေနေလၿပီ ... ၾကည့္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ခ်င္လာမိတယ္ ... စိတ္လည္းနာလွၿပီ။ ေကာင္ေလးကေတာ့ ေလ်ာ့မယ္ ဟန္မတူ.. ဇင့္ ေဘာင္းဘီအနီေလးကို ခၽြတ္လိုက္တာ ဒူးနားေတာင္ ေရာက္လို႔လာပါေတာ့တယ္...။
ဇင့္ ေဘာင္းဘီေလး ဒူးေလာက္ေရာက္ေတာ့ ဇင္ ကုန္ရုန္းျပန္ထလာၿပီး မ်က္စိပ်က္ မ်က္ႏွာပ်က္နဲ႔ အတင္းျငင္းဆန္ ေနျပန္သည္။ ေကာင္ေလးက ဘယ္လိုနည္းမွ လက္ေလ်ာ့မည္ မဟုတ္ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးေခၽြသီး ေခၽြးေပါက္မ်ား ႏွင့္ ဇင့္ ထမီလွန္ထားလို႔ ေပၚေနေသာ ဇင့္ ေရႊခရုေလးကို အတင္းကုန္းလို႔သာၾကည့္ေနသည္။ ဇင္ ကေတာ့အရမ္းရွက္ဟန္ျပၿပီး သူ႔ေရႊခရုေလးကို မၾကည့္ရန္ ေကာင္ေလးကို အတင္းတြန္းထုတ္ ထမီေလးဆဲြခ်မယ္ လုပ္ေတာ့ ေကာင္ေလးက ေယာက်္ားတို႔ရဲ႕ အားနဲ႔ပဲ ဇင့္ကိုတစ္ခ်က္ တြန္းလဲွၿပီး ဇင့္ေဘာင္ဘီေလး အၿပီးတိုင္ ခၽြတ္လိုက္ေတာ့့သည္။
“ေမာင္.. ေမာင္...ေမာင္..ေနာ္...ဇင့္ကို အဲလိုေတြမလုပ္နဲ႔ ေလ.. ေမာင္ မဟုတ္ဘူးေနာ္.. ေတာ္ၿပီ ေတာ္ၿပီ ဒီေလာက္ၾကည့္ရရင္ လံုေလာက္ၿပီ.. ေမာင္ရယ္.. မလုပ္ပါနဲ႔ ေတာ့ ..ဇင့္ကိုသာသတ္လိုက္ စမ္းပါ..”
“ဇင္ ေနာ္.. ေမာင္ ဇင့္ကို အသက္ေလာက္ခ်စ္တာ ဇင္သိရဲ႕သားနဲ႔ ေမာင္ေျပာထားတယ္.. ေမာင္ ဇင့္ကိုပဲယူမယ္ လက္ထပ္ပါမယ္လို႔ ေျပာထားတယ္ေနာ္... ၾကိဳေျပာထားမယ္ အသံေတြ အရမ္းမထြက္နဲ႔ အရမ္းလည္း မက်ယ္ပါနဲ႔ ဇင္ရယ္.. အိမ္ေပၚမွာ အေဖနဲ႔ အေမ.. အိပ္ေနတာ ၾကားသြားမယ္..”
ေကာင္ေလးကေတာ့ ေျပာေနတဲ့ ဇင့္ပါးစပ္ေလးကို လွမ္းစုပ္နမ္းေနေတာ့တယ္။ လက္တစ္ဖက္ကလည္း ဇင့္ေရႊခရုေလးကို လွမ္းကိုင္လိုက္ၿပီး အထက္ေအာက္ ပြတ္သပ္လို႔ေပးေနေတာ့ရာ ဇင့္မွာ မ်က္ရည္ေတြက်လာၿပီး...တရႈံ႕ရႈံ႕ငိုလို႔သာ ေနေတာ့တယ္။ ေကာင္ေလးကေတာ့ ဇင့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကေန တဆင့္ ဇင့္ ႏို႔ေလးေတြြကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ပြတ္သပ္ဆုပ္ကိုင္လို႔ ေနရာ ဇင့္မွာ ေအာက္မွမခံမရပ္ႏိုင္ ပံုစံျဖင့္လူးလွိမ့္ ေနရံုတင္မက ေကာင္ေလးရဲ႕ ေက်ာျပင္ကို ထုလို႔ေနတယ္။ ေကာင္ေလးကေတာ့ သူ႔လုပ္ငန္းစဥ္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စပါၿပီ။ ေဖြးဥေနတဲ့ ဇင္ေပါင္ေတြၾကား သူခႏၶာကိုယ္ကို အတင္း၀င္ထပ္ေနၿပီး သူ႔ပုဆိုးကိုလည္း ခၽြတ္ေနလို႔ေနၿပီ။ ေကာင္ေလးအစထဲက အစီစဥ္ရွိဟန္တူပါတယ္.. သူ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေတာင္ ၀တ္မလာ။ ေကာင္ေလးရဲ႕ ဒုတ္က ဇင့္ဆီးခံုေပၚေထာက္လို႔ ...ဇင့္မွာေတာ့ ေကာင္ေလး ရင္ဘတ္ကိုတြန္းေနလို႔.. သူ႔ေျခေထာက္ကို ေျဖာင္တန္းဆန္႔ ထုတ္ၿပီး ေကာင္ေလးရဲ႕ ေပါင္းၾကားထဲ ၀င္ထားမႈကို ရုန္းကန္လို႔သာေနေတာ့တယ္။ ေကာင္ေလးကလည္း ဇင္ရုန္းေနတဲ့ ၾကားက မရမက အားနဲ႔ ဇင့္ ဒူးေခါင္းခြက္ၾကား လက္လွ်ဳိၿပီး အတင္းဆဲြလွန္ၿပီး ေျခေထာက္ေတြကို မလိုက္ေတာ့ ဇင့္ရဲ႕ ေရႊခရုေလးက လက္ကနဲ ေပၚလို႔လာတယ္။ ဇင္ ဘယ္လိုမွ ရုန္းလို႔မရဟန္ နဲ႔ ငိုလို႔သာေနေနတယ္... ေကာင္ေလးက သူ႔ဒုတ္ကို သူ႔လက္နဲ႔ ကိုင္ေနေလၿပီး ဇင့္ေရႊခရုနားေလး အတင္းတပ္လိုက္ၿပီး စတင္ထိုးထည့္ လိုက္ရာ ဇင့္မွာ နာလြန္းအားၾကီးလို႔ လြန္႔လူး ရုန္းထၿပီးေအာ္ေတာ့မယ္ ဟန္နဲ႔ ပါးစပ္ဟလိုက္တာကို ေကာင္ေလးက လက္နဲ႔ ပါးစပ္ကုိဖိအုပ္ ဇင့္ကိုယ္ေလးကို သူ႔ကိုယ့္ခႏၶာနဲ႔ ဖိအုပ္ထားသလို ဖင္ကုိယ္လည္း ခ်ဳံ႕ၿပီး သူ႔ဒုတ္ကို အဆံုးထိ အားကုန္ထိုးထည့္ေနေလသည္။ ဇင္ ကေတာ့ အသည္းခိုက္ေအာင္နာလွတဲ့ အမူအယာနဲ႔ ေကာင္ေလးလက္နဲ႔ ပါးစပ္ကိုအုပ္ထားတဲ့ ၾကားမွာ ေကာင္ေလးအား မ်က္ရည္စေတြနဲ႔အတူ မ်က္လံုးနီရဲခါ မ်က္ေထာင့္နီနဲ႔ ၾကည့္ေနတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ အေတာ္ေလးေတြေ၀သြားတယ္ ဇင္မွ ဟုတ္ပါ့မလားလို႔။ ဒါေပမဲ့ ဇင္ပါ.. ေကာင္ေလးကို အသည္းစဲြေအာင္ တစ္သက္မေမ့ေအာင္ ေနာက္ သူ႔အပ်ဳိပ်က္ေနတဲ့ ဘ၀ကို ေကာင္ေလးမသိေအာင္ ထိန္းသိမ္းၿပီး ဒီလိုၾကံဳလာတဲ့အခါ ေကာင္ေလးရဲ႕ ဇင့္အေပၚယံုၾကည့္မႈ၊ စဲြလမ္းမႈ၊ ပိုၿပီး ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလာမႈေတြကို အမိအရ ဖမ္းယူလိုက္တာပဲလို႔ သေဘာေပါက္ေတာ့တယ္။ ဇင္ရယ္.. သဏၭာန္လုပ္ သရုပ္တူဆိုသလို အပီအျပင္ သရုပ္ေဆာင္ေနသလားလို႔ ေတာင္ထင္ရပါတယ္။ ေျပာေနရင္း ေကာင္ေလး သူ႔ဒုတ္ကို ထိုးထည့္ထားရမွ အနည္းငယ္ျပန္ထုတ္ၿပီး ထပ္ေဆာင့္ထိုးထည့္လိုက္ရာ...
“ေမာင္ ေတာ္ေတာ့ ေတာ္္ေတာ့.. ေသပါၿပီ အေမရယ္.. ေသပါၿပီ... ဟီးးးးးးးး... ေမာင္ ေတာ္ေတာ့လို႔ ဇင္ ေျပာေနတယ္ေနာ္... ေအာင္မေလးးး..ဟီးးးး”
“ဇင္ရယ္ ခဏေလးပါေနာ္ ခဏေလးပါ..... ေမာင္ ဇင့္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ေလ.. သိပ္ခ်စ္တယ္ ဇင္ရယ္..”
ေျပာေျပာနဲ႔ ေကာင္ေလး ဆက္ခါဆက္ခါ ဖင္ကိုေကာ့ေကာ့ လုပ္ေနလုိက္ေတာ့ ဇင့္မွာ လူးလိမ့္ေနလိုက္တာ ေအာက္မွာ သူမွာ ေနစရာကိုမရွိ။ ေကာင္ေလးကေတာ့ ေဆာင့္ထည့္ေနရင္ ႏို႕ေလးကိုပါ ဖ်စ္ညစ္ရင္း ဇင့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို နမ္းေနေတာ့ ....
“အ...အ....အား.... ေသၿပီ ေမာင္ရာ အီးး... ဟီးးးးးး အေမရယ္... အားး... ”
မၾကာပါဘူး .... ေကာင္ေလး ဇင့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို အနမ္းရပ္ၿပီး ဇင့္ ေရႊခရုေလးနဲ႔ သူ႔ဒုတ္ တစ္ခ်က္ခ်င္းေဆာင့္ထည့္ေနတာကို ေခါင္းငံုလ်ဳိၾကည့္ရင္း အားကုန္ေဆာင့္ခ်က္နဲ႔အတူ ေကာင္ေလးၿပီးသြားေတာ့တယ္။ ေကာင္ေလးသူ႔ဒုတ္ကို ခ်က္ခ်င္းမထုတ္ေသးဘဲ က်င္းစိမ္ေနတဲ့ သေဘာနဲ႔ အေမာေျဖေနတယ္။
ဇင္ ေကာင္ေလးရင္ဘတ္ကို တြန္း၍ရုန္းထလာၿပီး ထမီနဲ႔ သူေရႊခရုေလးကို ဖံုးခါ လက္နဲ႔ အုပ္ၿပီး ငိုေနေတာ့တယ္.... ေနာက္ၿပီး ထမီေလးကို လွန္ကာ သူ႔ေရႊခရုေလးကို ၾကည့္လိုက္ လက္ေလးနဲ႔ အုပ္ခါ ငိုလိုက္နဲ႔မို႔ ေကာင္ေလးမွာ ဘာလုပ္လို႔ ဘာကုိင္ရမွန္းမသိ ပ်ာယာခတ္ေနသလို ဇင္ၾကည့္သလို ဇင့္ ထမီေလးကုိ အတင္လွန္ၿပီး ဇင့္ ေရႊခရုေလးကို အတင္းၾကည့္ေနတယ္..ေနာက္ ဇင့္ ေရႊခရုေလးရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို လက္ေလးနဲ႔ ျဖဲၾကည့္ၿပီး ပါးစပ္ထဲကေန ေလေလးနဲ႔ မႈတ္ေပးလုပ္ေနလို႔ ဇင္က ထမီကို အတင္းအုပ္ထားရတယ္။ ေနာက္....ေကာင္ေလးက ဇင့္ကို အတင္းေထြးေပြ႕ထားၿပီး....
“ဇင္ ရယ္ ...နာသြားလားဟင္... ေမာင့္ကို စိတ္မဆိုးပါနဲ႔... ေမာင္ ဇင့္ကို ခ်စ္လို႔ေလ..”
“ေမာင္ အရမ္းရက္စက္တယ္ .. ဇင့္ကို မညွာမတာၾကီးကို လုပ္တာ... ”..
“မဟုတ္ပါဘူး ဇင္ရယ္... ေမာင္ ဇင့္ကို ယူမယ္.. အိမ္က သေဘာမတူတာ ေမာင္ဂရုမစိုက္ဘူး.... ေမာင္ ဇင့္ကို သန္ဘက္ခါ ည ခိုးေျပးမယ္...”
“တကယ္လား.. ေမာင္ ရယ္....”
“ေမာင္ ဇင့္ကို အရမ္းခ်စ္သြားၿပီး သိလား... သန္ဘက္ခါည ၁၀ နာရီက်ရင္.. ေမာင္တို႔ ပဲခူးက ေမာင့္ ...သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကို ေျပးၾကမယ္ေလ.. ေနာ္..”
“ဟုတ္..ေမာင္ရယ္.... ေမာင့္ စိတ္ၾကိဳက္တာလုပ္ပါေတာ့... ေမာင့္ သေဘာပါပဲ... ဇင္ ကေတာ့ ေမာင့္ကို အရမ္းခ်စ္လို႔သာေနာ္... ဇင့္ ဘ၀ၾကီးတစ္ခုလံုး... ဇင့္ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး ေမာင့္ဘ၀ကို ေပးလိုက္တာေနာ္.. အဲဒါ.. ေမာင့္ကို ခ်စ္လြန္းလို႔ သိလား .... ေမာင္ သိလား..”
ဇင္ ေျပာေျပာနဲ႔ ေကာင္ေလးရင္ခြင္ထဲ ငိုေနလိုက္တာ....ကၽြန္ေတာ္ဆက္မၾကည့္ႏိုင္ေတာ့သလို မခံလည္း မခံစားႏိုင္ေတာ့လို႔ ထုိအိမ္ထဲကေန ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆုိၿပီး ေလးလံတဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ အတူ ထြက္လာခဲ့ေတာ့တယ္။
မိ္န္းမ..မိန္းမ...တံခါးမေခါက္ပဲ..၀င္လာၿပီး.... ဘာမွမေျပာပဲ ေရာေသာက္ထြက္သြားလိုက္တာ ရင္ဘတ္ကိုေတာင္ ေျခစံုနင္းသြားေသးတယ္။ ဘယ္သူ႔ကို အျပစ္တင္ရမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္ကိုကို အျပစ္တင္ရေအာင္လည္း.. ငါဘာအမွားေတြ မင္းကို လုပ္ခဲ့လဲ ဇင္ရာ ေျပာၾကစမ္းပါအုန္း..
ငါလည္း အေကာင္းဆံုးပံ့ပိုးမႈေတြ လုပ္ခဲ့တာပဲ.. ငါ႔မွာ ဘာလိုအပ္ခ်က္ေတြ ရွိေနလို႔ မခ်စ္တာေလးနဲ႔ တင္ဘ၀က တည္ေဆာက္လို႔ မရေတာ့ဘူးလား… ဘ၀အတြက္နဲ႔ အခ်စ္ေတြကိုေမ့ထား ဆိုတဲ့ ေလာကနိယာမေတြေကာ ငါ႔ကို ဘာမွအေထာက္အကူ မျပဳႏိုင္ေတာ့ဘူးလား.. နားကိုမလည္ေတာ့တာ.. ငါ႔မွာ အကုန္ျပည့္စံုေနရက္ကယ္နဲ႔ ငါ႔ကို ခ်စ္တယ္ေလးေတာင္ တစ္ခြန္းမေျပာခဲ့ဘူး… ခ်စ္လို႔ တစ္ခြန္းေလးေျပာလိုက္လို႔ ငါ႔ကို ထားခဲ့မယ္ ဆုိရင္ေတာင္ ငါ႔မွာ ေျဖသာေသးတယ္။ ခုဟာက သူ႔ရဲ႕ အယုအယေတြ အၾကမ္းအတမ္းေတြက သာမန္ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့ ငါက ဘယ္မွာ သြားေမ့လိုရမလဲကြာ.. ငါလည္း ႏွလံုးသားရွိတဲ့ လူပါ။ အိမ္ကိုလည္း မျပန္ခ်င္ေတာ့ေပ။ ေတြးရင္း ကားကိုဦးတည္ရာ ေမာင္းေနလိုက္တာ.. ဘယ္ကိုေမာင္းေနမွန္းမသိ.. သတိတစ္ခ်က္ထားေတာ့ ကိုယ္ေမာင္းေနတာက ေသာက္ေနက် ညလံုးေပါက္ဖြင့္တဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ သူငယ္ခ်င္းအစ္ကိုရဲ႕ အရက္ဆိုင္ဘက္။ မသိစိတ္က အဲဒီဆိုင္ကို ဦးတည္ေမာင္းေနတာ ျဖစ္မည္။
ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ပါပဲ ေသာက္ေနက် အရက္ဆိုင္ေရွ႕ကို ကားကအလုိလိုေရာက္ေနသလိုပဲမို႔ ကားကိုရပ္လိုက္တယ္။ နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္ ၃နာရီေတာင္ မထိုးေသးဘူး။ သက္ျပင္းရွည္ တစ္ခ်က္ခ်ၿပီး ကားစီယာတိုင္ေပၚေခါင္းတင္ရင္း ဇင့္အေၾကာင္းက ၀င္လာျပန္လို႔ စဥ္းစားေနမိတယ္။
ဇင္ရယ္ ကိုၾကီးကို သနားပါအုန္းကြာ... ကိုၾကီးေသရပါေတာ့မယ္....ကိုၾကီးက မႏူးမနပ္ေလးပါကြာ.... ကိုၾကီးဘ၀ထဲကို ျပန္၀င္လာခဲ့ပါ။
ကားေပၚက ဆင္းမယ္လုပ္ၿပီး အမွတ္မထင္ ကားေနာက္ၾကည့္မွန္ကို ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ လူရိပ္တစ္ခုကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ေသခ်ာ ကားေနာက္ၾကည့္မွန္ကေန ထပ္ၾကည့္ေတာ့ ....ဟာ... ဇင္... ဟုတ္တယ္ ဇင္ရယ္ပါ။ ကားေပၚမွာ ဆင္းၾကည့္ေတာ့.. ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ဇင္ ရပ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ေနတယ္။ ဇင္ ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္ကို လိုက္လာတာပဲ.. ဟု ၀မ္းသာအားရေတြးမိလို႔ ဇင္ ရွိရာကို ေျပးသြားလိုက္တယ္။ ဇင္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့.. ဇင္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ေနပံုေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေတာင္းပန္ေနတာလိုလို သူအမွားတစ္ခုခု လုပ္ထားလို႔ ၀မ္းနည္းေနတာ လိုလို.. ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို ခ်က္ခ်င္း ဖက္ထားလိုက္တယ္။ သူ႔ေခါင္းေလးကို ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲ သိမ္းထားလိုက္တယ္..။
“ဇင္... ဇင္ရယ္.. ကိုၾကီးဆီလာတာလား .. ကိုၾကီး၀မ္းသာလိုက္တာ.. ကိုၾကီးခြင့္လႊတ္တယ္ အားလံုးကို... ကိုၾကီးဘာမွ မသိဘူးး. ဇင္သာ ကိုၾကီး ဘ၀မွာ ရွိရင္ ေတာ္ၿပီ... အားလံုးျပည့္စံုၿပီ ဇင္ရယ္...”
ဇင္ သူ႔လက္ကေလးေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ပုခံုးကို ဖက္လာေတာ့ သူ႔လက္ေလးေတြကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့… လူကို ထိတ္သြားတယ္... ေသြးေတြ ေသြးေတြပါလား.... ဇင့္လက္ေတြ ဖယ္ခ်လိုက္ေတာ့ ဇင့္ တစ္ကိုယ္လံုးေသြးေတြ ျဖစ္ေနတယ္..
“ကိုၾကီး... ဇင့္ကို ခြင့္လႊတ္ပါ... ဇင့္ကို ခြင့္လႊတ္ပါ ကိုၾကီးရယ္.... ဇင္... ကိုၾကီးကို... ကိုၾကီးကို.....”
ဆက္မေျပာႏိုင္ခင္မွာပဲ ဇင္လဲက်သြားတယ္..ဇင့္ကို ေထြးပိုက္လိုက္ေတာ့ ဇင္ ၀မ္းဗိုက္မွာ ေသြးေတြနဲ႔ အတူ အေပါက္ၾကီး.... အားးးးးးး......
“ေတာက္... ေတာက္... ေတာက္....”
“အာားးး”
“ဆရာ.. ဆရာ... တံခါးဖြင့္ပါအုန္း... တံခါးဖြင့္ပါအံုး.... ဆရာဘာျဖစ္တာလဲ အဆင္ေျပရဲ႕လား......”
အရက္ဆိုင္က ၀ိတ္တာေလးပါ ကားမွန္တံခါးကို အတင္ေခါက္ၿပီးႏိႈးေနတယ္... မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္မွာ ေနအလင္းေရာင္ေၾကာင့္ မ်က္လံုးေတြ တစ္ခ်က္ျပာေ၀သြားၿပီး .... ေအာ္ ငါဒီ အိပ္မက္ မက္ျပန္ၿပီလား.... ဇင္ ေတာ့တစ္ခုခုပဲ... ကားမွန္တံခါးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့...
“ဆရာ... ဆရာ .. အဆင္ေျပရဲ႕လား.. ေနေကာင္းရဲ႕လားဗ်ာ... မနက္ထဲက ဆရာ့ကားကိုေတြ႕တယ္... အိပ္ေနတာေတြ႕လို႔ မႏိုးပဲထားတာ...”
“ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး ညီေလးရာ...”
ဘာမွလည္း ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းမေျပာခ်င္ေတာ့ပါ.. ကားေပၚကဆင္းၿပီး ဆိုင္ထဲတန္း၀င္ခါ အရက္တန္းေသာက္ေတာ့သည္။ အရက္ေသာက္ေနရင္း စဥ္းစားမိေနသည္။ ဇင္နဲ႔ ပက္သက္တဲ့ ဒီ အိပ္မက္က ဘာလို႔မ်ား ခဏခဏ မက္ေနရတာလဲ... စိတ္ကညစ္လာသလို ေခါင္းလည္း ခဲလာတာမို႔ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ အရက္ပဲ တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ ေသာက္ေနလိုက္ေတာ့တယ္။
+++++++++++
ရံုးမွာ လူေတြ အကုန္စံုေနေပမဲ့ မ်ဳိးေက်ာ္ တေယာက္ေတာ့ ေရာက္မလာေသးေပ။ သူ ေနာက္က် ေနတာလား မသိ။ ကၽြန္မရဲ႕ စိတ္ေကာ ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ အေသြးအသားေတြကပါ မ်ဳိးေက်ာ္ကို ျမင္ေနရဖို႔ မ်ဳိးေက်ာ္နဲ႔ အေနနီးဖို႔ကိုသာ အျမဲႏိႈးေဆာ္ေနသည္။ တင္မိုးႏုိင္ရယ္ နင့္ ဒီအသက္အရြယ္က ေယာက္်ားယူသင့္ေနၿပီေလ နင့္ေသြးသားေတြက ေတာင္းဆိုေနတာေတာင္ နင္က ဘာေတြကိုငဲ့ေနတာလဲ။ ဘာလဲ နင့္ရဲ႕ သိကၡာေတြလား မာနေတြလား... ဒါေတြကနင့္ကို ႏွိပ္စက္ေနတာ နင္သိရဲ႕လား။ မ်ဳိးေက်ာ္ ဘယ္ေလာက္ သနားဖို႔ေကာင္းလဲ ၾကည့္ပါအုန္းဟယ္... အခန္႔မသင့္ရင္ မိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္ေၾကာင့္နဲ႔ ဘ၀ေတာ့ပ်က္ရေတာ့ပါမယ္။ နင္ကယ္မွရေတာ့မယ္.. နင့္ရဲ႕ေႏြးေထြးတဲ့ လက္ေတြနဲ႔ မ်ဳိးေက်ာ္ကို ေထြးေပြ႔လိုက္စမ္းပါ.. တကယ္ကို ေအးခ်မ္းသာယာတဲ့ ဘ၀ေလးပါ... မ်ဳိေက်ာ္နင္႔ကို ခ်စ္ေနတာ နင္သိသလို... နင္လည္းမ်ဳိးေက်ာ္ကို ခ်စ္လာတာ နင့္ကိုနင္သိစမ္းပါ....
၀ူးးးး... ရူးခ်င္လွၿပီ ငါ႔စိတ္ေတြကို ငါမႏိုင္ဘူး မ်ဳိးေက်ာ္ရယ္.. နင္အျမန္လာပါေတာ့... ငါရဲ႕ သိကၡာေတြ ငါ႔ရဲ႕မာနေတြ ခုပဲခ်လိုက္ၿပီ... ခုလိုနင္စိတ္ဓာတ္က်ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ငါေဘးကေန ျပဳစုေပးခ်င္ေနမိၿပီ။ ဒါေပမဲ့ မနက္ ဆယ့္တစ္နာရီ ထိုးသည့္ တိုင္ေအာင္ မ်ဳိးေက်ာ္ေရာက္မလာေသးေပ....။
အလုပ္ထဲလည္း စိတ္ကမေရာက္ မ်ဳိးေက်ာ္အေၾကာင္းပဲ ေတြးေနတုန္း.... ကိုေအာင္စိုး ကၽြန္မေဘးနားေရာက္လာတယ္။ တစ္ရံုးထဲ အတူတူအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ သူပါ။ သူငယ္ခ်င္းေတြလိုပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ မ်ဳိးေက်ာ္နဲ႔ ဆို ေျပာမနာဆိုမနာ သူငယ္ခ်င္းေတြေပါ႔။ သူ႔ၾကည့္ရတာ မသက္မသာ နဲ႔ ဖုန္းေလးကိုင္ေခါင္းကုပ္လ်က္ သက္ျပင္းေတြ တြင္တြင္သာခ်ၿပီး ကၽြန္မေဘးလာရပ္ေနတယ္။
“ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေအာင္စိုး...နင့္ ဟာက သက္ျပင္းေတြကလည္း ခ်လွခ်ီလား..”
“မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူးေဟ့... နင့္ အေကာင္မ်ဳိးေက်ာ္ေလ..”
သူေျပာလိုက္ေတာ့ ျပန္ပင္မေျပာႏိုင္ေတာ့ပါ သူ႔စကားဆံုးေအာင္ ေစာင့္ေနသလို စိုးရိမ္စိတ္ေတြက တဖြားဖြားေပၚလာသလို.. ေနာင္တေတြကလည္း ဘယ္ကမွန္းမသိ ေျပးထြက္လို႔လာၿပီ.. ကၽြန္မရဲ႕႔ စိုးရိမ္စိတ္ေတြကို ကၽြန္မရဲ႕ မ်က္နာေပၚမွာ ေပၚေနတာကေတာ့ဘယ္လိုမွ ထိန္းလို႔ မရလိုက္ပါ.. အရင္ ေအာင္စိုးတုိ႔က နင့္အေကာင္ကေလလို႔ စရင္ အသဲခိုက္ေအာင္ စိတ္တိုတတ္တဲ့ ကၽြန္မ.... စိတ္မတိုတဲ့ အျပင္.. စိုးရိမ္စိတ္ၾကီးမားလာတဲ့ မ်က္ႏွာအမူအယာကို ေအာင္စိုး တစ္ေယာက္ ေသခ်ာအကဲခတ္မိသြားၿပီး... ကၽြန္မကို တည္တည္ၾကီး ၾကည့္လ်က္...
“ဟိုေကာင္.. ငါ႔ အစ္ကိုဆိုင္မွာ မနက္အေစာၾကီးထဲက ၀င္ၿပီး အရက္ေသာက္ေနတာတဲ့...”
သူဆက္မေျပာေသးဘဲ ကၽြန္မကို ၾကည့္ေနတယ္... ကၽြန္မ သူဆက္ေျပာမွာကိုပဲ စိတ္၀င္စားေနသလို ေၾကာက္လည္း ေၾကာက္ေနမိတယ္.. သူမ်ား တခုခုျဖစ္ေနသလား.. မ်ဳိးေက်ာ္ရယ္... နင္ဘယ္လုိ ျဖစ္သြားတာလဲ....ဟယ္..
“ခု..ဒီေကာင္ လူမွန္းမသိ မူးၿပီး သတိလစ္ ေနတယ္တဲ့... အဲဒါ ငါသြားေခၚမလို႔...”
ေအာင္စိုး ေျပာေျပာနဲ႔ ကၽြန္မစားပဲြေပၚ လက္ေထာက္ၿပီး ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ခါ.....
“နင့္ကို ငါတစ္ခုေမးမလို႔ေနာ္ နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ငါ ၾကည့္ေနတာၾကာၿပီ.. နင္တို႔ ဘာေတြျဖစ္ေနၾကတာလဲ နင္တို႔ ဘာေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတာလဲ..ဟုိေကာင္ကေကာ ခုဘာေတြ ဒီေလာက္ေတာင္ ျဖစ္ေနတာလဲ..”
ကၽြန္မျပန္မေျပာ ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ... ေအာင္စိုး အဲဒီလိုထင္သြားတာေလးကိုေတာင္ စိတ္ထဲ၀မ္းသာသလိုလို... ေအာင္စိုးလွည့္ထြက္သြားတယ္.. ေနာက္ ရံုးခန္းေပါက္မွ ေနၿပီး တံခါးကိုဆဲြဖြင့္ရင္း ကၽြန္မကို လွမ္းၾကည့္ေနတယ္။ သေဘာကေတာ့ ပါးစပ္ကေတာ့ မေျပာေပမဲ့ လိုက္မလား.. ေစာင့္ေနတယ္ေနာ္ ဆိုတဲ့ သေဘာမို႔.. ကၽြန္မခ်က္ခ်င္းပဲ အိတ္ေလးဆဲြ လိုက္လာေတာ့တယ္..။
ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ မ်ဳိးေက်ာ္ကားကို အရင္ေတြ႕တယ္။ ဆိုင္အထဲ၀င္ေတာ့ ၀ိတ္တာေကာင္းေလးက ေအာင္စိုးဆီေျပးလာၿပီး... အက်ဳိးအေၾကာင္းရွင္းျပဟန္လုပ္ေနတယ္။ ကၽြန္မလည္း လိုက္ၾကည့္ေတာ့ မ်ဳိးေက်ာ္ ခပ္လွမ္းက စားပဲြမွာ အရက္ခြက္ အျမည္းခြက္ေတြၾကားမွာ ေမွာက္လ်က္ၾကီး။ ဘာမွေျပာမေနေတာ့ဘူး သူ႔ဆီကို ေျပးသြားမိတယ္။ သူ႔ကို ညင္သာစြာ ထူမလိုက္တယ္။ ေနာက္ ကပိုက႐ို ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔အ၀တ္အစားေတြ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္ ျပန္လုပ္ေပးၿပီး ပါးစပ္မွာေပေနတဲ့ အျမည္းအစအနေတြကို လက္ကိုင္ပ၀ါေလးနဲ႔ ေသခ်ာသုတ္ေပးေနမိတယ္။ မ်ဳိးေက်ာ္ရယ္.. ေနာက္တစ္ခါ နင့္ကို အဲဒီလို မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူးဟာ.. ငါနင့္ကို ျပဳစုယုယခ်င္တယ္.. ခုလို အိမ္သူသက္ထား မိန္းမတစ္ေယာက္လို.. ခုနင့္ကို ဒီလိုျပဳစုရတာကို ငါ႔စိတ္ထဲ ၀မ္းသာမိပါတယ္ဟာ... ကၽြန္မလုပ္ေနတာကို ေအာင္စိုးမွာ ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ ရပ္ၾကည့္ေနတာကို သတိထားမိေတာ့ ကၽြန္မအနည္းငယ္ ရွက္ေနမိပါတယ္။
လူမွန္းသူမွန္းမသိေအာင္ မူးေနၿပီး သတိလစ္ေနတဲ့ သူ႔ကို အရက္ဆိုင္ကေန သူ႔အိမ္ကို ေခၚလာခဲ့တယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ သူ႔ကို ေအာင္စိုးနဲ႔ အတူကုတင္ေပၚတင္ ေအာင္စိုးကပဲ သူ႔ကို အ၀တ္အစားေတြလဲ ေပးေနတာမို႔ ကၽြန္မေအာက္ဆင္းလာခဲ့ေတာ့တယ္။
ဧည့္ခန္းထဲက ခံုမွာ၀င္ထုိင္ၿပီး ေအာင္စိုးက မ်ဳိးေက်ာ္ကို အ၀တ္လဲေပးအျပီးကို ေစာင့္ေနမိတယ္။ ခဏၾကာေတာ့ ေအာင္စိုးပ်ာပ်ာနဲ႔ ဟမ္းဖုန္းေလးကိုကိုင္ၿပီး တဟုတ္ကဲ့ထဲ ဟုတ္ကဲ့ လုပ္ရင္း အိမ္ေပၚအခန္းမွ ဆင္းလာၿပီး...
“မ်ဳိးေက်ာ္ ကေတာ့ေျမြပဲေဟးးး... သူ႔ကိစၥလုပ္ေနတာနဲ႔ ဟိုမွာ... ငါဒီေန႔ ကာစတန္မာ အသစ္ေတြနဲ႔ ခ်ိန္းထားတာ.. ခု ကာစတန္မာေတြက ကုမၸဏီမွာေရာက္ေနၿပီ.. အမ္ဒီက ငါ႔လွမ္းေခၚ ၾကိမ္း ၾကိမ္းေနတယ္... အဲဒါသြားရမယ္.. ”
“ေအာ္... ေအးေအး..”
ကၽြန္မ ဘာမွနားမလည္ မသိတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ ေအာင္စိုးေျပာသမွ် မ်က္ႏွာေသေလးနဲ႔ နားေထာင္ေနမိတယ္.. စိတ္ထဲ တစ္မ်ဳိးပဲ.. ေပ်ာ္လာသလိုလို ေၾကာက္လာတာလား မသိ.. ရင္ေတြေတာ့ ခုန္လာတာ အမွန္...
“ခု ဆယ့္ႏွစ္နာရီ ထိုးေတာ့မယ္ ငါ တစ္နာရီခဲြအေရာက္ ျပန္လာခဲ့မယ္.. အဲဒီက်မွ နင္ျပန္.. ငါဆက္ေစာင့္ေနမယ္... ခုခဏေလး ငါ ျပန္လာခဲ့မယ္ဟာ ေနာ္..”
“ေအးေအး... ..”
ေအာင္စိုး ပ်ာပ်ာသလဲ မ်ဳိးေက်ာ္ကားကို ယူၿပီး ထြက္သြားၿပီ။ ေအာင္စိုးလည္း ထြက္သြားၿပီမို႔ တစ္ေယာက္ထဲ ဧည့္ခန္းထဲ ခံုမွာ ထုိင္ရင္း မဂၢဇင္းစာအုပ္တစ္အုပ္ကို ဆဲြယူဖတ္ေနလိုက္တယ္။ ကၽြန္မမ်က္လံုးေတြက မဂၢဇင္းထဲက စာေတြကို ဖတ္ေနေပမဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ စိတ္ေတြက အိမ္ေပၚမွာက မ်ဳိးေက်ာ္ဆီမွာပါ။ စာအုပ္ဖတ္ေနရင္းမွ ... မ်ဳိးေက်ာ္ရွိရာ အိပ္ခန္းဆီသို႔ အသာေမာ့ၾကည့္မိတယ္။ တစ္အိမ္လံုးမွာ... သူရယ္ ငါရယ္.. ႏွစ္ေယာက္ထဲပါလားဆိုတဲ့ အသိတစ္ခ်က္၀င္လာလို႔ ရင္ေတြခုန္လာသလို ေအာက္က ေရႊခရုေလးက တဆတ္ဆတ္တုန္လာတယ္။ ကၽြန္မေျခလက္ေတြ ေအးစက္လာသလိုခံစားရသလို မ်ဳိးေက်ာ္အခန္းကို သြားၾကည့္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကတားမရပါ။
အိုးး..ဘာျဖစ္လဲ သူ႔ကိုဂရုစိုက္ဖို႔သြားမွာပဲ ဆိုၿပီး... စာအုပ္ေလးအသာခ် မ်ဳိးေက်ာ္ ရွိရာ အေပၚထပ္ အိပ္ခန္းသုိ႔ ေလွကားမွတဆင့္ ျဖည္းညွင္း ညင္သာစြာ တက္လာခဲ့တယ္။ မ်ဳိးေက်ာ္ အခန္းတံခါးကို ဖြင့္သင့္ မဖြင့္သင့္ အနည္းငယ္တြန္႔ဆုတ္ေနၿပီးမွ စိတ္က မထိန္းႏို္င္ေတာ့လို႔ တံခါးကို ဖြင့္လိုက္ၿပီး မ်ဳိးေက်ာ္ အိပ္ေနတဲ့ ကုတင္ဘက္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္မျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ကၽြန္မယိုင္လဲက်မတတ္ပါပဲ...
ကၽြန္မရင္ေတြ တလွပ္လွပ္တုန္လာသလို ဒူးေတြလည္း မခိုင္ေတာ့တာမုိ႔ တံခါးမွီၿပီး ကၽြန္မရင္ဘတ္ေလးကို ဖိထားေနရေတာ့တယ္။ ေအာင္စိုးက မ်ဳိးေက်ာ္ အ၀တ္အစားေတြကို လဲသြားေပးခဲ့တာေၾကာင့္ မ်ဳိးေက်ာ္မွာ အက်ီခပ္ပါးပါးရယ္ ပုဆိုးရယ္သာရွိၿပီး မ်ဳိးေက်ာ္ပက္လက္လွန္ အေနအထားမွာ ပုဆိုးေပၚမွ ေထာင္ၿပီး ခၽြန္ထြက္ေနတဲ့ ျမင္ကြင္းကို ျမင္လိုက္ရျခင္း ျဖစ္သည္။ မ်ဳိးေက်ာ္ရယ္ ဒုတ္ၾကီးကေထာင္ေနလိုက္တာဟယ္.. နင္ ငါ႔ကို လာပါလာပါလို႔ မ်ားေခၚေနသလိုပါပဲလား ... ကၽြန္မရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသလို ကၽြန္မရဲ႕ အၾကည့္ေတြက မ်ဳိးေက်ာ္ဒုတ္ကေန ဖယ္မသြားႏိုင္တာေၾကာင့္... မ်ဳိးေက်ာ္ရွိရာ ကုတင္ဆီသို႔ တေရြ႕ေရြ႕သြားေနေတာ့တယ္ ....။
အနီးကပ္ၾကည့္ေလ ပုဆိုးကိုေဖာက္ထြက္ေတာ့ မလားပဲဟယ္.. ရင္ေတြခုန္လိုက္တာေနာ္။ မ်ဳိးေက်ာ္ကုတင္ေဘး အသာရပ္ၾကည့္ေနမိတယ္။ ကၽြန္မစိတ္ေတြ မလုပ္သင့္တာကို လုပ္ဖို႔ တအားကို ႏိႈးေဆာ္ေနၿပီေလ... မ်ဳိးေက်ာ္အိပ္ေနတဲ့ ေဘးအသာထိုင္လိုက္ၿပီးေတာ့မွ.... ဆက္ကနဲ႔ ျပန္ထၿပီး အခန္းအေပါက္နားသြားရပ္ေနျပန္တယ္.. ငါဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲ တင္မိုးႏိုင္ရယ္... မဟုတ္ေသးပါဘူး.. အခန္းအျပင္ထြက္ၿပီး ဘယ္သူမွမရွိတာကုိ တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ားရွိလားလို႔ လိုက္ရွာၾကည့္မိေနတယ္။ ေနာက္ အခန္းထဲ ျပန္၀င္လာၿပီး ေသခ်ာဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္တယ္။ မ်ဳိးေက်ာ္အနားကပ္သြားၿပီး...မ်ဳိးေက်ာ္ကို နာမည္အရင္ေခၚႏိႈးၾကည့္တယ္။
မရ... ဟုတ္ၿပီ..။ စိတ္ထဲ နည္းနည္းေတာ့ေပ်ာ္လာတယ္။ အသာေဘးနားထိုင္ၿပီး လက္ကေလးနဲ႔ တို႔ၿပီး ႏိႈးၾကည့္.. တုပ္တုပ္မွ မလႈပ္ ... တစ္ခ်က္ အခန္းေပါက္၀လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္.. ေအာင္စိုးကေတာ့ ျပန္လာေသးမွာ မဟုတ္ေသးဘူး ခုမွ ထြက္သြားတာ မိနစ္ ၂၀ ေတာင္ မျပည့္ေသး ....
မ်ဳိးေက်ာ္ဒုတ္ကိုေတာ့ ၾကည့္ကိုၾကည့္ရမယ္ ... သူငယ္ခ်င္းေတြ အိမ္ေထာင္က်သြားရင္ မစားရ ၀ခမန္းေတြ လာလာေျပာၾကတာ ငါ႔မွာေတာ့ ေယာက္်ားပစၥည္းေတာင္ မျမင္ဖူးတဲ့ ဘ၀ ... မ်ဳိးေက်ာ္နား အသာတိုးကပ္ၿပီး သူ႔ပုဆိုးေလးကို ေအာက္ကေန ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လွန္လိုက္ရာ... ဟယ္... ပုဆိုးကို ပစ္ခ်ၿပီး အခန္းေပါက္၀ သြားရပ္ေနမိတယ္ .... ေအာင္မေလးေနာ္ ငါ႔ႏွယ္... ဒုတ္ၾကီးက ပုဆိုးရဲ႕ အထိန္းအကြပ္ မရွိလို႔ထင္တယ္ ေထာင္မတ္ေနေပမယ့္ ေ၀ွ႔ရမ္းလို႔ ေနေတာ့တယ္။ အခန္းေပါက္မွ အျပင္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္မိသည္။ ၿပီးေတာ့ အခန္းထဲ မ်ဳိးေက်ာ္ဒုတ္ကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္မိေနတယ္။ တင္မိုးႏိုင္ရယ္ ... ေတာ္ပါေတာ့ ၾကည့္ၿပီးၿပီးပဲ စိတ္ေက်နပ္ပါေတာ့…
ကၽြန္မစိတ္ေတြ လြန္ဆဲြေနၿပီေလ... မ်ဳိးေက်ာ္ဒုတ္ကို လက္ေလးနဲ႔ ကိုင္ၾကည့္ခ်င္တဲ့ စိတ္.. ကိုင္ဖူးခ်င္တဲ့ စိတ္က တားမရေတာ့ျပန္ ငါႏွယ္ေနာ္ ေမာင္က်န္တတို႔ေတာ့ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ေနာက္ဆံုး ကိုယ္စိတ္ကို ကိုယ့္ရဲ႕ အာသီသကို အရံႈးေပးလိုက္ရၿပီ ထင္ပါတယ္။ မ်ဳိးေက်ာ္နားသြားၿပီး ... မ်ဳိးေက်ာ္ဒုတ္ကို လက္နဲ႔ ကိုင္မလို႔ ရြယ္ၿပီးမွ မ်ဳိးေက်ာ္ မ်က္နာေလးကို တခ်က္ၾကည့္ၿပီး သက္ျပင္းေလးခ်ခါ ကိုင္လိုက္ေတာ့တယ္။ ပူပူေႏြးေႏြးေလးပါလား မာတယ္ထင္ရေပမဲ့ ႏူးညံ့တဲ့ အသားအေရပဲ ... ညာလက္နဲ႔ လွမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္ရာ သူဒုတ္က အထက္ကို လက္ငါးလံုးေလာက္ က်န္ေနေသးတယ္... ဒါၾကီး ထိုးထည့္ခံရရင္ ေသၿပီေပါ႔ဟယ္ ... ကိုင္ေနရင္းမွာ မ်ဳိးေက်ာ္မ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္ေနရင္း သူဒုတ္ကို အထက္ေအာက္ ဂြင္းတို္က္တဲ့ ပံုေလး လုပ္ေပးေနမိတယ္။ ဒီလိုေလး လုပ္မွပဲ မ်ဳိးေက်ာ္ရဲ႕ ဒုတ္က ပိုၿပီးေတာင္ သန္မာၿပီး ၾကြတက္လာသလိုပါပဲလား... ဟယ္ေတာ္.. ေၾကာက္စရာပါလားေနာ္... လက္ကလည္း မလႊတ္ခ်င္.. စိတ္ထဲ ငါအခုမွ လူျဖစ္တာနဲ႔ တူတယ္။ ေယာက္်ားတေယာက္ရဲ႕ ဒုတ္ကိုကိုင္လိုက္ရတာ တကယ့္ကို ခံစားမႈတစ္ခုပဲ။ ကိုင္ေနရင္း ကုန္းစုပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြက တဖြားဖြားျဖစ္လာလို႔ ဂြင္းထုေပးရင္းတန္းလန္း စုပ္မလို႔ ကုန္းလိုက္ၿပီးမွာ သတိ၀င္လာၿပီး.. အိပ္ခန္းအျပင္ထိေအာင္ ထြက္ေျပးမိေတာ့တယ္။
တင္မိုိးႏိုင္...တင္မိုးႏိုင္... နင္ဟာေလ.. ဘာမွ ေ- ာက္သံုးမက် မိန္းမျဖစ္သြားၿပီးေနာ္.. ကိုယ့္ပါးကို လည္းတခ်က္.. “ျဖန္း”.. ကနဲ႔ ျမည္ေအာင္ရိုက္လိုက္တယ္။ အသိတရားေတြ ၀င္စမ္း.. အသိတရားေတြ ၀င္စမ္း... စိတ္ရဲ႕ လြန္ဆဲြပဲြ လႈပ္ရွားမ်ားလို႔လားမသိ .. ေမာလာသလို ရင္ခုန္အားက ျမင့္တက္လားၿပီး ဒူးေတြယိုင္ စိတ္ေတြက ထပ္မေတာင့္ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ.. မ်ဳိးေက်ာ္ရယ္ ...ငါဘယ္လို လုပ္ရပါ့မလဲဟယ္... ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားအုန္းေနာ္ အခြင့္အေရးဆုိတာ တစ္ခါပဲရတာ... ေအာင္စိုးျပန္မလာခင္အထိေတာ့ မ်ဳိးေက်ာ္ကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရေနတာပဲ... ဟာ... ၾကာတယ္.. တင္မိုးႏုိင္ စိတ္ေတြ ခက္ထန္လာၿပီး အိမ္ေပၚသို႔ တစ္ခါ ျပန္ေျပးတက္သြားတယ္။
အခန္းေပါက္၀ကေန ေထာင္ေနတဲ့ မ်ဳိးေက်ာ္ဒုတ္ကုိ အေရာင္ေတြလက္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔ စူးစိုက္ၾကည့္ၿပီး မ်ဳိးေက်ာ္နားကပ္ခါ ေဘးမွာထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မ်ဳိးေက်ာ္ ဒုတ္ကိုကိုင္ၿပီး ခါးကုန္းကာ မ်ဳိးေက်ာ္ ဒုတ္ကိုလ်ားေလးနဲ႔ အရင္တုိ႔ၾကည့္တယ္။ ၿပီးမွ ဒုတ္ဒ- ္ေလးကို အနီးကပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့.. ဟယ္.. ခ်စ္စရာေလးေတာ့... ပန္းေရာင္ေလး ရဲတြတ္ေနတာ အထစ္ေလးနဲ႔ ပါလား။ စိတ္ေတြၾကြလားသလို ေပ်ာ္လာတယ္။ ေနာက္ ဒ- ္ကေလးကို အရင္ဆံုး စုပ္ငံုလိုက္တယ္။ စုပ္ငံုရင္း မ်ဳိးေက်ာ္မ်ားႏိုးလာမလားဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ ငံုရင္းတန္းလန္း မ်ဳိးေက်ာ္ကို ၾကည့္မိတယ္... ေနာက္ အခန္းေပါက္၀ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ အ၀င္တုန္းက တံခါးပိတ္ခဲ့ပါလားဆုိၿပီး ျပန္ထခါ အခန္းတံခါးကို သြားဖြင့္လိုက္တယ္။ အကယ္၍မ်ား ေအာင္စိုးျပန္လာရင္.. အရင္ဆံုးကားသံၾကားရရင္ ေအာက္ျပန္ဆင္းေျပးခ်ိန္ ရႏိုင္လို႔ အခန္းတံခါးကို ဖြင့္လိုက္တယ္။ ၿပီးမွ မ်ဳိးေက်ာ္ဆီ ျပန္လာၿပီး ဒုတ္ကို ေသခ်ာကိုင္ၿပီး စိမ္ေျပနေျပ စုပ္ပါေတာ့တယ္။
ဟယ္..... ငါ႔ႏွယ္ေနာ္ တကယ္ကို အရသာရွိတာပဲ ..ၾကည့္စမ္း .... ကိုယ့္ ပါးစပ္ထဲ ဒုတ္၀င္သြားတာကုိက ေက်ာျပင္တစ္ခုလံုး အေၾကာေတြ စစ္စစ္ျဖစ္လာသလိုလို စုပ္ေနတုန္း မ်ဳိးေက်ာ္ ဖီးလ္ တက္ၿပီး အနည္းငယ္လႈပ္လာလို႔ စုပ္ရင္းတန္းလန္း ခဏရပ္ၿပီး မ်ဳိးေက်ာ္ကို လွည့္ၾကည့္မိတယ္... မ်ဳးိေက်ာ္ရယ္ .. အိမ္မက္ထဲမွာ နတ္သမီးေလးက စုပ္ေပးေနတယ္ လို႔ မက္လိုက္ေတာ့ဟယ္... ဒုတ္ကို ျပန္ထုတ္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထိပ္မွာ အရည္ၾကည္ေလးထြက္လာတာကို ျမင္လိုက္ရတယ္.. ဟယ္သူကလည္း ထြက္တယ္ေတာ့..စိတ္ထဲ တအားေပ်ာ္ေနၿပီ.. ငါမ်ဳိးေက်ာ္ကို တခဏပိုင္ဆုိင္ေနရတာပဲ..စုပ္ရင္း အရွိန္လြန္လာလို႔ အာေခါင္ကို သြားေထာက္ေတာ့ ဟြန္႔ကနဲ ေခ်ာင္းဆိုးခ်င္လာသလို ျဖစ္သြားတယ္။
သတိထားၿပီး မ်ဳိးေက်ာ္ ဒုတ္တစ္၀က္သာသာေလာက္ ထိပဲ စုပ္ငံုေပးေနတုန္း မ်ဳိးေက်ာ္ ဖီးလ္တက္လာၿပီး သူ႔ဆီးခံုေတြ တဆက္ဆက္ တုန္လာၿပီးေနာက္ ကၽြန္မပါးစပ္ထဲမွာ ပူကနဲ႔ ျဖစ္တာကို သတိထားမိၿပီး ကမန္းကတန္း စုပ္ေနတဲ့ ဒုတ္ကို ျဖဳတ္လိုက္ေတာ့.. ဟယ္.. ဘာေတြလဲ ...အာ..မ်ဳိးေက်ာ္ဆီက သုတ္ေတြထြက္ကုန္တာပဲ.. ကၽြန္မႏႈတ္ခမ္းေတြမွာလည္း ေပကုန္ၿပီ.. အဲေတာ့ .. မီးေတာင္ၾကီးက ေခ်ာ္ရည္ေတြ ထြက္လာသလိုပဲ မ်ဳိးေက်ာ္ဒုတ္မွ သုတ္ရည္ေတြ လ်ံက်လာၿပီး သူ႔ဆီးခုံေတြ သူ႔ေပါင္ေတြေပၚ ေပက်ံလို႔ေနတယ္။ ကၽြန္မလည္း ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္းမသိေတာ့ေပ။ ေအာင္စိုးသာ ဒီအခ်ိန္ျပန္လာရင္ေတာ့ ေသျပီ..
တင္မိုးႏိုင္ေရ... မျဖစ္ဘူး စိတ္ကို ျငိမ္ျငိမ္ထားလိုက္ၿပီး... ေရခ်ဳိးခန္းထဲ သြားၿပီး တဘက္အေသး တစ္ထည္ကို ေရဆြတ္ၿပီး မ်ဳိးေက်ာ္ဆီ ျပန္ေျပးလာ သူ႔ဒုတ္ေတြေကာ သူ႔ဆီးခံုေတြ သူ႔ေပါင္ေတြေပၚမွာ ေပက်ံေနတဲ့ သုတ္ေတြကို ေသခ်ာ သုတ္လိုက္ၿပီး.. ပုဆိုေလးနဲ႔ အုပ္ထားလိုက္တယ္ရွိေသးတယ္.. ေအာက္မွ ကားသံၾကားလို႔ အျမန္ေျပးဆင္းခဲ့ရေတာ့တယ္။
အိမ္ေအာက္ဆင္း ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ဟန္မပ်က္ထိုင္ၿပီး စာအုပ္ဖတ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေနလိုက္တယ္။ ခုထိပါးစပ္ထဲမွာ မ်ဳိးေက်ာ္ရဲ႕ သုတ္ရည္တခ်ဳိ႕က ရွိေနေသးတယ္.. မ်ဳိခ်ရမလား ေထြးထုတ္ရမလား မသိ...အေရးထဲ ေအာင္စိုးက ၀င္လာၿပီ....
“၀ူးးးးးးး...... မေျပာခ်င္ဘူး တင္မိုးႏိုင္ေရ... ေမာလိုက္တာဟာ... ဟုိလည္းေရာက္ေကာ ကာစတန္မာေတြကိစၥ ျမန္ျမန္ အဆင္ေျပလို႔ ေတာ္ေသးတယ္.. အဲဒါ ျမန္ျမန္ၿပီးလို႔ ျမန္ျမန္ေျပးလာတာ...”
ေခါင္းပဲ ျငိမ္႔ျပလိုက္တယ္.. ပါးစပ္ဖြင့္ေျပာလို႔ မျဖစ္... ပါးစပ္ထဲမွာ အရည္ေတြက ရွိေနတုန္း.. ခက္ပါၿပီ..
“နင္ျပန္ေတာ့မလား ျပန္ေတာ့ေလ... ”
ေခါင္းပဲ ျငိမ့္ျပလိုက္တယ္... ျပန္မယ္ေပါ့
“ဟိုမွာ ...ခင္ခင္ေထြးတို႔က ျပန္လာရင္တဲ့ ... သူတို႔ အတြက္ ေရွာက္သီးသုပ္၀ယ္ခဲ့ပါအုန္းတဲ့... နင္သိတယ္တဲ့ ဆိုင္ကို...”
ေခါင္းဆက္ ျငိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ ေအာင္စိုး ကၽြန္မကို မ်က္ေမွာင္ကုပ္ စိုက္ၾကည့္ၿပီး...
“ငါေျပာတာ ၾကားလား.. ဘာျဖစ္ေနတာလဲ... ေခါင္းၾကီး ျငိမ့္ေနတာလဲ... ျပန္ေျပာအုန္းေလ...”
မထူးေတာ့ၿပီး ျပန္မေျပာရင္လည္း သူက အရစ္ရွည္ေနအုန္းမွာ မို႔လို႔.. ပါးစပ္ရွိတာေတြ အကုန္ ၾကိတ္မွိတ္ မ်ဳိခ်ၿပီး..
“ေအးး.. အဟြတ္... ၀ယ္..လိုက္မယ္... ၀ယ္တြားလိုက္မယ္...”
ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဆိုးၿပီး စကားေတာင္ မပီခ်င္ေတာ့ပါ... ေအာင္စိုး ကၽြန္မကို နားမလည္ႏိုင္တဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနတုန္းမွာပဲ ကၽြန္မ မ်ဳိးေက်ာ္အိမ္က ထြက္လာခဲ့တယ္။
မ်ဳိးေက်ာ္တို႔ လမ္းထဲက ထြက္။ လမ္းထိပ္က ဘက္စကားမွတ္တိုင္မွ တဆင့္ ဘက္စ္ကား စီးလာခဲ့တယ္။ တစ္လမ္းလံုး ကိုယ့္အျဖစ္ကိုယ္ ျပန္ေတြးရင္း တအားရယ္ခ်င္လာလို႔ စိတ္ရွိလက္ရွိ ဖြင့္ထုတ္ရယ္လိုက္တယ္။ ေဘးနားမွ လူေတြက ကၽြန္မကိုၾကည့္ေနတယ္။ အသာ မ်က္ႏွာပိုးသတ္ျပန္ေတာ့လည္း ပိုလို႔သာရယ္ခ်င္ေနျပန္တယ္…
မ်ဳိးေက်ာ္ရယ္... ငါဘ၀ကေတာ့ေလ.. ဒီေန႔ ဟာ တကယ္ သည္းထိတ္ရင္ဖိုေန႔ပါလားေနာ္.. ဟြန္း... ေကာင္စုတ္.. ငံက်ိက်ိနဲ႔ ဟယ္ သူ႔အရည္ေတြက တကယ္ပဲ...
ဟီးဟီး.. ခုထိေတာင္ ငံေနတုန္း ေရကလည္း ေသာက္ခ်င္လာ ေရဗူးကလည္း မရွိ ပလုပ္ေလးက်င္းဖို႔ေတာင္ .... တင္မိုးႏိုင္ရယ္... တကယ္ပါ ေတြးေလ အူတက္ေလပဲ...
ငါ႔ႏွယ္ေနာ္.. ပါးစပ္နား ပြတ္သပ္ၿပီး ျပန္ေတြးေနေတာ့ ပါးေပၚမွာ ေခ်ာက္ကပ္ကပ္နဲ႔ အရာေလး စမ္းမိေတာ့.... ဟယ္ၾကည့္စမ္း.. မ်ဳိးေက်ာ္ရဲ႕ သုတ္ေတြက ပါးေပၚထိေတာင္တက္ေပေနတာကို မသိ.. ခုေတာ့ ကိုယ့္အပူရွိန္ေၾကာင့္ ထင္တယ္.. ..ေျခာက္ၿပီးကပ္ေနလိုက္တာ.. .. အျဖဴအခ်ပ္လိုက္ေလးအတုိင္းခြာလိုက္ၿပီး ၾကည့္မိလို႔ တစ္လမ္းလံုး တစ္ေယာက္တည္း.... ရယ္ၿပီးရင္း ရယ္... ရယ္မိေနေတာ့တယ္။
လူနာကုတင္ ၃၁ (အပုိင္း ၅) ဆက္ဖတ္ရန္ »
အပုိင္း (၃) သုိ႔..
အပုိင္း (၂) သုိ႔..
အပုိင္း (၁) သုိ႔..
http://www.bds18.ga/2016/03/bds18-4.html
