အပ်ဳိစင္ရဲ႕ ေပးဆပ္ျခင္း (ဇာတ္သိမ္း)

ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးၿပီး ေရစက္ေတြ သီးေနတဲ့ ကိုယ္ကို မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါနဲ႔ အျမန္ လိုက္သုတ္လိုက္သည္ … စိတ္ထဲမွာေတာ့ မေက်နပ္ … ဘာကို အလိုမက်ျဖစ္ေနသည္ မသိ … တစ္ကိုယ္လံုး အေၾကာေတြက တင္းေနသည္ … ပထမ … ဘရာစီယာေလး ၀တ္မည္ စိတ္ကူးၿပီးမွ … အေတြးတစ္ခ်က္ေၾကာင့္ မ၀တ္မိ … ည၀တ္ဂါ၀န္ေလး ေကာက္စြတ္လိုက္သည္ … ရာဂနတ္ကား အပ်ိဳစင္ေလးကို အေမွာင္လမ္းသို႔ ေကာင္းေကာင္းႀကီး လမ္းညႊန္ေနၿပီ … မသိစိတ္က ခ်ာတိတ္ရဲ႕ တစ္စံုတစ္ခုကို တမ္းတေနသည္ … ေသြးသားက ေတာင္းဆိုလာေတာ့လည္း … အပ်ိဳစင္ေလးလည္း … ဥာဏ္နီ ဥာဏ္ျပာေတြ မသိမသာ ထြက္လာေနသည္ … ဒီအခ်ိန္မွာ လုပ္သင့္လား မလုပ္သင့္လား မစဥ္းစားေတာ့ … ျဖစ္ခ်င္ေနတဲ့ ရင္ထဲက မီးေတာက္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနသည္ … လင္းလင္းအခန္း၀ကေန လင္းလင္း ေခ်ာင္းၾကည့္လုိက္သည္ … သူ ဘယ္မွာလဲ … သူ … ခုတင္ေဘးက စားပြဲမွာ ထိုင္ၿပီး Laptop ကို ကိုင္ေနသည္ …

“ဗိုက္ဆာေနၿပီလား … ခ်ာတိတ္”
“မဆာေသးပါ မရယ္”

တစ္ခ်က္ၿပံဳးျပၿပီး လင္းလင္း ေအာင္ေက်ာ္ထက္ရဲ႕ ဘယ္ဘက္က … ခုတင္ေပၚမွာ တင္ေလးေစာင္းၿပီး ပံု႔ပံု႔ေလး ထိုင္လိုက္သည္ … ထိုအျပံဳးက ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ကို ဆြဲေဆာင္ေနသည္ … ခ်စ္ရည္လႊမ္းေနသည္ … အၾကင္နာၿပံဳး … ခ်ာတိတ္ … အရမ္းခ်စ္သြားသည္ … မ … အရမ္းလွသည္ … သူကလည္း ျပန္ၿပံဳးျပၿပီး ကိုယ့္ကို တစ္ခ်က္ေလး စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္ … လင္းလင္းသိတာေပါ့ … ည၀တ္ဂါ၀န္ေလးနဲ႔ လင္းလင္း အရမ္းလွေနမယ္ဆိုတာ … ေရခ်ိဳးၿပီးခါစ … ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိတဲ့ လင္းလင္းမ်က္ႏွာေလး လန္းဆန္းေနသည္ … ေနာက္ … ဆႏၵရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈကို အဆံုးမသတ္ႏုိင္ေသးလို႔ မ်က္ႏွာေလးက ပန္းႏုေရာင္သန္းေနသည္ … တျခား အခ်ိန္ထက္ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ပိုၿပီးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနသည္ … ေနာက္ၿပီး လင္းလင္းရဲ႕ အမို႔အေမာက္ေလးေတြက ည၀တ္ဂါ၀န္ေအာက္မွာ ၀ိုးတ၀ါးနဲ႔ ဆဲြေဆာင္ေနတယ္ … အခုအခံမရွိဘူး ဆိုတာ ပိုၿပီးသိသာသည္ … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာလဲ ႐ိုးတိုး႐ြတျဖစ္ေနသည္ … သြယ္လ်တဲ့ လက္ေမာင္းေလးေတြက ၀င္းေနသည္ … အနာတစ္စက္မရွိ … ဘယ္ဘ၀က ဘယ္လိုဆုေတာင္းခဲ့လဲ မသိ … မ က အရမ္းလွေနသည္ … ဂါ၀န္ေလးကို ေပါင္ႏွစ္ခုၾကားမွာ ညွပ္ထားလိုက္ေတာ့ ရင္ဘတ္က အမို႔အေမာက္ေလးက ပိုၿပီးပီျပင္လာသည္ …. ဟာ … မ … ေအာက္ခံ ဘာမွ မ၀တ္ထားပါလား … ျမင္ရသည့္အေနအထားနဲ႔ပင္ ဆုပ္နယ္ပစ္လိုက္ခ်င္သည္ … သုိ႔ေသာ္ … မလုပ္ရဲ … ဂါ၀န္ေအာက္မွာ အထင္းသားေပၚေနတဲ့ ေပါင္တံရွည္ရွည္ေလးကလည္း တင္းေနသည္ … သူမ်ားေတြလို ေပါင္လံုးတုတ္တုတ္ႀကီးမဟုတ္ … အေနေတာ္ေလးျဖစ္သည္ … ေျခသလံုးေလးကလည္း … အေမႊးတပင္ မရွိ … ေျပာင္ေခ်ာၿပီး သြယ္လ်လ်ေလးျဖစ္သည္ … ျမတ္ႏိုးစရာေကာင္းတဲ့ … မ ကို တစ္ကိုယ္လံုး ၾကည့္ၿပီး … ေအာက္ကေကာင္ကလည္း ႐ုန္းထေနသည္ … ေပါင္ႏွစ္လံုးကို အတင္း ဖိကပ္ထားသည္ … အေနရခက္သည္ဆိုတာ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးကို ေခၚတာလားမသိ …

ေဖေဖ့အက်ီ ၤနဲ႔ ေတာ္ရဲ႕လား”
“အင္း … နည္းနည္းေတာ့ႀကီးေနတယ္ … ရပါတယ္ … မ ရဲ႕”
“ထမင္းစားၾကေအာင္ေနာ္”
ဟိုက္ … ဒီက ထလို႔မရ … ေသာက္ရွက္ေတာ့ ကြဲၿပီ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မ်က္ႏွာ နီရဲလာသည္ …
“ခဏေလးပါ မ ရယ္ … လုပ္လက္စေလး မျပတ္ေသးလို႔”
“မရဘူးကြာ … ထ ဆို ထပဲ … လာသြားစားမယ္”
လင္းလင္းကလည္း ဇြတ္ …
ေအာင္ေက်ာ္ထက္ေတာ့ ဂြက်ၿပီ … မ်က္ႏွာေလးက နီရဲတြတ္ေနၿပီ … ကြိဳင္မွ ကြိဳင္ႀကီး …
လင္းလင္းက မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ခ်ာတိတ္ကို အေပၚက မိုးၾကည့္လုိက္သည္ …
“ဟာ”
ခ်ာတိတ္ေတာ့ ေသြးေလ ေျခာက္ျခားေနၿပီ … အရမ္းလွတဲ့ မ က အနားမွာ ကပ္ရပ္ေနသည္ … ည၀တ္ဂါ၀န္ေလးက အနီးကပ္က်ေတာ့ ပါးလ်လြန္းသည္ … မရဲ႕ ရင္ႏွစ္မႊာက အလံုးလိုက္ ကပ္ၿပီးျမင္ေနရသည္ … ထိပ္က ႏို႔သီးေလးေတြက ပန္းေရာင္ … ၀ိုးတ၀ါးေပမယ့္ေသခ်ာသည္ … ေနာက္ … အေစ့ေလးေတြက ေသးေသးေလး … မ ရဲ႕ စမူဆာေလးကလည္း ဂါ၀န္ေအာက္မွာ ေဖာင္းမို႔ေနသည္ …. ေသခ်ာသည္မွ ေသခ်ာတာေပါ့ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ေပါင္ႏွစ္ခုၾကားကေန … အလံတိုင္ေလးက ေသြးနံ႔ရေသာ က်ားလို ၀ုန္းကနဲ ကန္ထြက္ ေထာင္ထြက္လာသည္ … ေပါင္ႏွစ္လံုးသည္လည္း တားဆီးရန္ မတတ္ႏုိင္ေတာ့ … ဘယ္သူမွ မရွိေတာ့ လင္းလင္း စိတ္ေလးကရဲေနသည္ … စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ ခ်ာတိတ္လက္ကို ဆြဲမလိုက္သည္ … ဒီအခ်ိန္မွာပဲ မ်က္စိက ခ်ာတိတ္ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားထဲကို ေရာက္သြားသည္ … အိုး … ဘာႀကီးတုန္း … ဘုရား … ဘုရား … ဒါ … ဒါ … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ … ဟိုဟာႀကီးပါလား … အံ့ၾသျခင္း … မွင္တက္ျခင္းေတြနဲ႔ အတူ လင္းလင္း မ်က္လံုးေလး ျပဴးသြားသည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္က ထိုင္လ်က္နဲ႔ ဖံုးကြယ္ေနရာမွ ႐ုတ္တရက္ ၀ုန္းကနဲ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္ … အေၾကာက္တရားကား အမွန္ကို ဘြင္းဘြင္းႀကီး ထုတ္ေဖာ္လိုက္သည္ … မတ္တပ္ရပ္လိုက္ေတာ့မွ ပိုဆိုးသြားသည္ … ခံတပ္ေပၚက အေျမွာက္ႀကီးလို ေလထဲတြင္ တန္းတန္းႀကီးထြက္ေနသလို … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ အဂၤါေလးသည္ … အေရွ႕ကို တန္းတန္းထြက္ေနေတာ့သည္ …

“ဟာ”
လင္းလင္း ပါးစပ္က အံ့ၾသသံႏွင့္အတူ ကိုယ္ကို တပတ္လွည့္ၿပီး မ်က္ႏွာကို လႊဲဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္သည္ … အမွားေပၚအမွားဆင့္ျခင္းသည္ အဆိုးဆံုးေသာ အေျခအေနကို တြန္းပို႔လိုက္ျခင္းပင္ … လင္းလင္းေနာက္ကို အလွည့္ … ခုတင္ေစာင္းက လင္းလင္းေျခေထာက္ကို ျဖတ္ခံထားသလိုျဖစ္ၿပီး … ၀ုန္းကနဲ ခုတင္ေပၚကို ေနာက္ျပန္ပစ္က်သြားသည္ … ေရနစ္သူသည္ လက္တြင္ ဆုပ္ကိုင္ထားမိေသာ အရာကို အားကုန္ဆြဲမိသလို … လင္းလင္း အမွတ္တမဲ့ ခ်ာတိတ္လက္ကို ဆြဲလိုက္မိသည္ … တစ္စကၠန္႔ … ဒီအခ်ိန္ေလး အတြင္းမွာ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ … လင္းလင္းကိုယ္ေပၚမွာ ထပ္မိလ်က္သား ျဖစ္သြားသည္ … ခ်ာတိတ္ ဆုေတာင္းျပည့္သြားသည္ … ရာဂနတ္၏ ဆႏၵကား တကယ္ ျဖစ္သြားသည္ … အပ်ိဳစင္တစ္ဦးအဖို႔ … အံ့ၾသျခင္း … ရွက္ရြံ႕ျခင္းႏွင့္အတူ အသားမ်ား တဇတ္ဇတ္တုန္ေနသည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္၏ အမွားကား … အမွားေကာင္းပင္ … လင္းလင္းေပၚ ထပ္ၿပီး က်သည္မွ ကြက္တိ … သံလိုက္သည္ သံကို ဆြဲသလို … ဘယ္လို ဘယ္လိုျဖစ္သြားသည္ မသိ … ခ်ာတိတ္၏ အေျမွာက္သည္ … လင္းလင္း၏ လွ်ိဳေျမွာင္ေလးကို တည့္တည့္ႀကီး ဦးတည္ထားေပသည္ … လင္းလင္းကား ပက္လက္ကေလး … သူ႔အေပၚမွာ ခ်ာတိတ္ ... တိတ္ဆိတ္ေသာ အခန္းထဲက … ေသြးသားထဲက အေတာင့္တဆံုး ဆႏၵ … တစ္ခါမွ မႀကံဳဘူးသည့္ အထိအေတြ႔ …
ပါးလ်တဲ့ ဂါ၀န္ေလးေအာက္မွာ ဘာမွ အခုအခံမရွိတဲ့ လင္းလင္းရဲ႕ အလွဆံုး ရင္သားေလးေတြ … ခ်ာတိတ္ သိတာေပါ့ … အေတြ႔အထိက … အခ်ိန္ေတြကို ေမ့သြားသည္ … လက္ရွိ အေျခအေနကို ေမ့သြားသည္ … တဇတ္ဇတ္တုန္ေနတဲ့ …မရဲ႕ ကိုယ္လံုးလွလွေလး … ႏူးညံ့ေသာ အေတြ႔အထိ … တဒိန္းဒိန္း ခုန္ေနေသာ ရင္ခုန္သံ … သင္းပ်ံ႕ေနတဲ့ မရဲ႕ ကိုယ္န႔ံေလး … အ့ံၾသစြာ … ခ်စ္ရည္လႊမ္းစြာ ၾကည့္ေနတဲ့ … မရဲ႕မ်က္လံုးေတြ … ခ်ာတိတ္ စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုပဲ ရွိေနသည္ … ပါးလ်ၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဖိနမ္းလိုက္မိသည္ … ရွက္ရြံ႕ျခင္းနဲ႔အတူ … လင္းလင္း ႐ုန္းဖယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္ေပမယ့္ … ေပါင္ၾကားက ခ်ာတိတ္ရဲ႕ ပစၥည္းက လင္းလင္းရဲ႕ … လင္းလင္းရဲ႕ ပန္းကေလးကို … အို … ဟင့္ … သိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ … ေခါင္းကို မိုးၾကိဳးပစ္ခ်လိုက္သလို … ရွက္လြန္းလို႔ ျပာေ၀သြားသည္ … ခ်ာတိတ္ ဇတ္ကနဲ တစ္ခ်က္ ေဆာင့္လိုက္မိသည္ …

“ဟင့္”
မတိုးမက်ယ္ ညည္းသံေလးနဲ႔အတူ … ေယာင္ယမ္းၿပီး သူ႔ကို ဖက္ထားမိသည္ … အထိအေတြ႔ေၾကာင့္ … အမွားမွားအယြင္းယြင္း ဆက္ျဖစ္ေနဆဲ … ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို စုထားေနရာက ေဘးကို ကားေပးလိုက္မိသည္ … ေျခေခ်ာင္းေလးေတြက ေလထဲမွာ ကုတ္ေကြးေနသည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားထဲကို အလိုက္သင့္ေရာက္သြားသည္ … ဂါ၀န္ေလးက ခါးထိ လန္က်သြားၿပီး … ေအာက္တြင္ ေဟာင္းေလာင္း … လင္းလင္းရဲ႕ လွ်ိဳေျမွာင္ေလးနဲ႔ … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ အေျမွာက္ကား … ပုဆိုးပါးေလးသာ ျခားေတာ့သည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ခါးကိုတြန္႔ၿပီး … မရဲ႕ ေတာင္ကုန္းေပၚကေန ပြတ္ဆြဲပစ္လိုက္သည္ …
“ဟာ … ဟင့္အင္း”
ၿငီးျငဴသံေလးနဲ႔ အတူ … ႏွစ္ေယာက္သား ခြာမရေတာ့ … ခ်ာတိတ္ကို တင္းတင္းဖက္ထားၿပီး မ်က္စိကို မွိတ္ထားမိသည္ … မ်က္ႏွာေလးကိုကား … ညာဘက္သို႔ လႊဲထားမိသည္ … ခ်ာတိတ္ … မရဲ႕ နားသယ္စပ္ေလးကို နမ္းလိုက္သည္ … ေနာက္ လည္ပင္းသားေလး … လင္းလင္းရင္ထဲ ေျဗာင္းဆန္ေနသည္ … လက္ေမာင္းႏွစ္ခုလံုးမွာ ၾကက္သီးေလးေတြ ထေနသည္ … ေအာ္ အပ်ိဳကိုး … ျဖစ္မွာေပါ့ … တစ္ခုက အတင္း၀င္ဖို႔ႀကိဳးစားသည္ … တစ္ခုက အလိုက္တသိ … တည့္ေအာင္ ေျပာင္းေပးသည္ … အေပးအယူကား ေျပာစရာမလို … မာၿပီးတင္းေနသည့္ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုၾကားကို ရွည္ေမ်ာေမ်ာအရာတစ္ခု တိုး၀င္လာသည္ … အထိအေတြ႔ကုိ ႏွစ္ေယာက္သား မလြန္ဆန္ႏုိင္ … ထိပ္ဖူးလံုးလံုးက … လင္းလင္းရဲ႕ ရသာဖူးေလးကို အေပၚကေန ေအာက္ကို ဖိဆြဲသြားသည္ … အဆံုးသတ္ကား … လင္းလင္းရဲ႕ အေပါက္၀ေလး ေအာက္နားကို သြားေဆာင့္မိသည္ … အပ်ိဳေလး … ေကာ့ပ်ံသြားသည္ … ဘယ္ခံႏုိင္ပါ့မလဲ … လင္းလင္းရဲ႕ အကြဲေၾကာင္းၾကားထဲမွာလည္း … အရည္ေတြ ရႊဲစိုေနသည္ …

ႏွစ္ေယာက္သား အခ်စ္မီးေတာက္ေလး ႏွစ္ကိုယ္တူ ထြန္းညွိေနတုန္း …
မိႏွင္းက မမ ေၾကာ္ခိုင္းတဲ့ ၀က္အူေခ်ာင္းေၾကာ္ ေၾကာ္ၿပီးသည့္အေၾကာင္း မမတို႔ကို သြားေျပာရန္ အခန္း၀သို႔အေရာက္ … ျမင္လိုက္ရသည့္ ျမင္ကြင္းက မယံုခ်င္စရာ … ခုတင္ေပၚမွာ မမနဲ႔ ဟိုအစ္ကို ထပ္ၿပီး အိပ္ေနၾကသည္ … အံ့အားသင့္ျခင္းႏွင့္အတူ … မွင္သက္မိသည္ … ဒီအိမ္မွာ မိႏွင္း အလုပ္လုပ္တာ သံုးႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ … မမ လင္းလင္း … အရမ္းလွသည္ … မိန္းမခ်င္း မနာလိုခ်င္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ … ေဘာ္ဒီက မိုက္သည္ … ေတာင့္သည္ … စိတ္ထားလည္း ေကာင္းသည္ … စကားေျပာလွ်င္လည္း ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေျပာသည္ … ေယာက်္ားေလးေတြနဲ႔ ဘာမွ အရႈပ္အရွင္းမရွိ … သူမ်ားေတြ ဒါမ်ိဳးျဖစ္ေနၾကပါသည္ ဟုလာေျပာျပလွ်င္ … မိႏွင္း လာေျပာတဲ့သူကို ပါးပိတ္႐ိုက္မိလိမ့္မယ္ … မဟုတ္က ဟုတ္က … မမကို စြပ္စြဲရမလားလို႔ … အခုေတာ့ … အခုေတာ့ … ျဖစ္ေနပံုက …
ဒီအေျခအေနကို မိႏွင္းဘယ္လို တားဆီးရမလဲ … မမ က အိမ္ရွင္ … သူႀကိဳက္တဲ့လူနဲ႔ ဖက္ၿပီး အိပ္ေနတာကို မိႏွင္းလို အိမ္အကူက ဘယ္လိုတားဆီးရမွာလဲ … ခက္တာပဲ … ေမေမႀကီးတို႔သိလွ်င္ ရွက္လြန္းလို႔ မမ ကို သတ္လိမ့္မည္ … လက္ခနဲ အၾကံႏွင့္အတူ ထမင္းစားခန္းကို ေျပးသြားသည္ … ေၾကြပန္းကန္တစ္ခု … ေခါင္းေပၚ အျမင့္ေလာက္က ေျမွာက္ၿပီး ပစ္ခ်လိုက္သည္ …

“ဂြမ္း”
ေၾကြပန္းကန္နဲ႔ ေက်ာက္ျပားထိသံက အေတာ္က်ယ္သည္ … ရာဂနတ္သား ညႊန္ၾကားမႈ၏ ေအာက္တြင္ လႈပ္ရွားေနေသာ လင္းလင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ … တုန္႔ကနဲ ျဖစ္သြားသည္ … အသိတရားကား၀င္လာသည္ … လင္းလင္း ခ်ာတိတ္ကို တြန္းဖယ္ၿပီး … ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ေျပး၀င္သြားမိသည္ … အပ်ိဳေလး … အခုမွ … အရမ္းရွက္ေနၿပီ … ေရပန္းကို ဘားကုန္ဖြင့္ၿပီး ႀကံဳ႕ႀကံဳ႕ေလးထုိင္ေနမိသည္ … ရွက္သည္ … အရမ္း ရွက္ဖို႔ေကာင္းသည္ … အသက္ ၂၈ ေက်ာ္မွ … ဒီလို မ႐ိုးမသားစိတ္ေတြ ထၾကြေနတာ ဘာေၾကာင့္လဲ … ေသခ်ာတာေတာ့ … လင္းလင္းေၾကာင့္ … ငါသာ သူ႔ကို အိမ္မေခၚခဲ့ရင္ … ငါသာ ည၀တ္ဂါ၀န္ေလး မ၀တ္ခဲ့ရင္ … ဟီး … ရွက္မ်က္ရည္ေလး စမ္းစမ္း စမ္းစမ္းနဲ႔ ငိုခ်လိုက္သည္ …




ခ်ာတိတ္ … ထူပူသြားသည္ … သြားၿပီ … မေတာ္တဆျဖစ္တာမွန္ေပမယ့္ … ဒါမ်ိဳးေတာ့ လံုး၀မျဖစ္သင့္ … မကို အခြင့္အေရးယူသလို ျဖစ္သြားသည္ … အခြင့္အေရးမွ အေတာ့္ကို ယူမိသည္ … မ လည္း အရမ္းရွက္ေနမွာေပါ့ … ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ … သြားေခ်ာ့မည္ … မ စိတ္ဆိုးလုိ႔ သတ္ရင္လည္း သတ္ပေစေတာ့ … မ ေပးတဲ့ အျပစ္ကို ခံယူမည္ … ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ … ေရပန္းေအာက္မွာ ငိုေနသည္ … အရမ္း၀မ္းနည္းသြားသည္ … တကယ္ပါ … အဲဒီလို ျဖစ္ဖို႔ လံုး၀ မရည္ရြယ္ပါ … မေဘးနားမွာ ဒူးေထာက္ၿပီး …
“မ”
လင္းလင္းကား တအိအိနဲ႔ ငိုေနဆဲ …
“မ … မငိုပါနဲ႔ဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ္ … ကၽြန္ေတာ္ … တကယ့္ကို မရည္ရြယ္ပါဘူး … အခြင့္အေရးယူတာလဲ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ”
ေခ်ာ့မယ့္သူရွိေလ … ပိုငိုေလဆိုတဲ့ ကေလးလို … လင္းလင္း အေပၚက ေရပန္းနဲ႔ အျပိဳင္ ငိုေနသည္ …
“မ … မေက်နပ္ရင္ ႀကိဳက္တဲ့ အျပစ္ေပးပါဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ္ ရဲရဲႀကီးခံရဲပါတယ္”
“မ”
“မ”
“ကၽြန္ေတာ္ မေကာင္းတာပါဗ်ာ ... ဒီေလာက္ မကို ေစာ္ကားတဲ့ေကာင္”
ကိုယ့္ပါးကို ကိုယ္ ဘယ္ျပန္ညာျပန္တီးေနမိသည္ … တကယ္ခ်ေတာ့ … မ်က္လံုးေတြပင္ ျပာေ၀သြားသည္ … မ အငိုတိတ္သြားသည္ … မ်က္ရည္ေတြရႊဲေနတဲ့ မ်က္၀န္းေလးက ခ်ာတိတ္ကို ေမာ့ၾကည့္ေနမိသည္ …
“ကဲကြာ … ကဲကြာ … ”
ကိုယ့္ပါးကိုယ္ခ်တာ အားမရေတာ့ … ဇတ္ကနဲ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းနံရံကို လက္သီးနဲ႔ အားကုန္ထိုးေနမိသည္ … နံရံထက္ လက္သီးက ပိုမာႏိုင္ပါ့မလား … တကယ္ထိုးေတာ့ … လက္ကေပါက္ၿပဲၿပီးေသြးေတြ ျဖာက်ေနသည္ … လက္ႏွစ္ဖက္လံုး ေပါက္ၿပဲၿပီး ေသြးေတြက ရဲေနသည္ … လက္ၿပီးေတာ့ ေခါင္း … နံရံကို ေခါင္းနဲ႔ ေျပးေဆာင့္လိုက္သည္ … တစ္ခ်က္ … ႏွစ္ခ်က္ … နံရံက ေအးေဆးပါ … ေခါင္းက ခ်ိဳေစာင္းကေတာ့ ကြဲၿပီ … ေသြးေတြက ၾကည့္မေကာင္းေအာင္ တေ၀ါေ၀ါဆင္းေနသည္ … ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ နီရဲတြတ္လာသည္ …
လင္းလင္းရဲ႕ ႏွလံုးသားက ေက်ာက္႐ုပ္မဟုတ္ … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ အက္ရွင္ေတြက … လင္းလင္းႏွလံုးသားကို အရည္ေပ်ာ္သြားသည္ … ခုနက ရွက္စရာကိစၥကို ေမ့သြားၿပီး … ခ်ာတိတ္ကို အတင္းဆြဲထားသည္ …
“အိုု …. မလုပ္နဲ႔ … ေတာ္ပါေတာ့”
“မရဘူးဗ်ာ … မရဘူး … မ ခြင့္လႊတ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ ခြင့္မလႊတ္ႏုိင္ဘူး”
“ေတာ္ပါေတာ့ဆို … မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ … အားလံုးက လင္းလင္း … အျပစ္ေတြပါ”
ခ်ာတိတ္ တစ္ခ်က္ရပ္သြားၿပီး … မ ကိုၾကည့္လိုက္သည္ … ၾကင္နာသနားစြာနဲ႔ ၾကည့္ေနတဲ့ မရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြက ခ်ာတိတ္အတြက္ … ေသြးတိတ္ေဆးေပါ့ …
“မ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ခြင့္လႊတ္တယ္ေပါ့”
“မလုပ္နဲ႔ေတာ့ေနာ္ … ရပ္လိုက္ပါေတာ့ … လင္းလင္း ခြင့္လႊတ္တယ္ သိလား”
လင္းလင္း ေအာင္ေက်ာ္ထက္လက္ေတြကို … ဆုတ္ကိုင္ထားသည္ … ခ်ာတိတ္ေသြးေတြက လင္းလင္း ဂါ၀န္ေလးေပၚမွာ စြန္းထင္းကုန္သည္ … ေသြးသစၥာေပါ့ …
“မ ကို … ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းခ်စ္ပါတယ္ဗ်ာ … တကယ္ပါ … ဒါမ်ိဳးျဖစ္မယ္လို႔ လံုး၀ မရည္ရြယ္ပါဘူး”
“မ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္ရဲ႕လားဟင္ …”
ရင္ထဲက စကားေတြ မၿမိဳသိပ္ႏုိင္ေတာ့ … ေထြးအန္ထြက္လာသည္ … ႏွလံုးသားထဲက အခ်စ္ေတြကို တားဆီးလုိ႔ မရ … မရဲ႕လက္ေတြကို ဆုပ္ကုိင္ထားၿပီး အတင္းေမးလုိက္မိသည္ …
“ခ်စ္တာေပါ့ … ခ်ာတိတ္ရယ္ … ခ်စ္တာေပါ့”
ခ်စ္ရည္ရႊမ္းတဲ့ အၾကင္နာမ်က္၀န္းေတြနဲ႔ လင္းလင္း ရင္ထဲက အေျဖကို ေပးလုိက္သည္ … လင္းလင္းက ပြင့္လင္းသည္ … ရွင္းသည္ … ဟုတ္တာေပါ့ … ဒီေလာက္ခ်စ္တဲ့ ခ်ာတိတ္ကို လင္းလင္းရင္မွာ အသဲစြဲသြားၿပီ … ရင္ခုန္စရာ အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ ေသြးနဲ႔ရင္းျပီး အျပစ္ေပးတဲ့ ပံုစံ … အို … သနားစရာေလး … ဒီလို မလုပ္လိုက္ပါနဲ႔ … မ ရင္ေတြ က်ိဳးရခ်ည္ရဲ႕ …
“အရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္”
“ခ်စ္တာေပါ့ ေမာင္ေလးရယ္”
အားရ၀မ္းသာနဲ႔ လင္းလင္းကိုယ္ေလးကို ေပြ႔ဖက္လိုက္မိသည္ … ခ်စ္ေတာ့လည္း ပြင့္ထြက္ကုန္ၿပီ … ခ်ာတိတ္ကို တင္းတင္းေလး ျပန္ဖက္ထားမိသည္ … ေရပန္းေလးေအာက္မွာ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ တင္းတင္းေလး ဖက္ထားမိသည္ …
လင္းလင္း သတိျပန္ရလာေတာ့ … အို … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ ေသြးေတြက အမ်ားႀကီး … ခ်ာတိတ္လက္ကို အသာေလး ေျဖရင္း …
“ေသြးေတြ အမ်ားႀကီးထြက္ေနတယ္ေနာ္ … ခဏေလး … ေဆးသြားယူလိုက္မယ္”
အၾကင္နာေတြ … အၾကင္နာေတြ …
မ လက္ကို မလႊတ္ခ်င္ေပမယ့္ … ေသြးေတြက အမ်ားႀကီး … အခုမွ ေခါင္းေတြေတာင္ မူးေနာက္ေနာက္ ျဖစ္လာသည္ … ေသြးဆူတုန္းကျဖင့္ ေဆာင့္ခ်င္သလို ေဆာင့္ေနတဲ့ သူ … အခုေတာ့ ခံရၿပီေပါ့ … လင္းလင္း အခန္း၀ နားကေန …
“မိႏွင္း … မိႏွင္း … တင္ခ်ာနဲ႔ ဂြမ္း ျမန္ျမန္ယူလာခဲ့”
“ၾကားလား” အက်ယ္ႀကီးေအာ္ေခၚရင္း … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ ေခါင္းကေသြးေတြကို ေဆးေပးေနမိသည္ …
“ဟုတ္ကဲ့ … မမေရ … လာၿပီ”
ဟိုက္ … မမ ဘာျဖစ္သြားလို႔ တင္ခ်ာနဲ႔ ဂြမ္းေတာင္းေနရတာတုန္း … အို … ဟိုဟာမ်ား ကြဲသြားလို႔လား … သြားပါၿပီ … ႏွေျမာလိုက္တာ … ဟိုခ်ာတိတ္က ေတာ္ေတာ္ၾကမ္းတာပဲ … ေတာက္ … မမကို မညွာမတာ … လုပ္ရက္လိုက္တာ … ဒင္း … မမကို ဘာမ်ားမွတ္ေနလဲ မသိဘူး … အပ်ိဳစစ္စစ္ဆိုတာ ဒင္းမသိဘူးလား … အေတြးက ေတာ္ေတာ္ကို႔ ေခ်ာ္သြားၿပီ …
စတုိခန္းထဲက တင္ခ်ာနဲ႔ ဂြမ္းေျပးယူၿပီး လင္းလင္းအခန္း၀ေရာက္ေတာ့ … မမ ထြက္လာၿပီး … အျမန္ယူလိုက္သည္ …
“ေပးစမ္းပါ … ျမန္ျမန္”
ဆတ္ကနဲ မိႏွင္းလက္ထဲက တင္ခ်ာနဲ႔ ဂြမ္းကို လွမ္းယူလိုက္ၿပီး … လင္းလင္း အခန္းတံခါးကို ၀ုန္းကနဲ ပိတ္လိုက္သည္ … ဒီ မိႏွင္းတစ္ေယာက္က အေတာ့္ကို စပ္စုသည္ … ဒီေလာက္ အေရးႀကီးေနပါတယ္ ဆိုမွ ဒင္းက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ …

မိႏွင္းက တေမွာင့္ … ဟယ္ … မမ … မမရဲ႕ ဂါ၀န္မွာ ေသြးေတြ … ငါထင္ထားတဲ့အတိုင္းပါလား … ပညာရွိေလသံနဲ႔ … အမွန္က တလြဲ … ### … ငါ့မမကို မညွာမတာ လုပ္ရက္လိုက္တာ … ၾကည့္ပါအံုး သနားစရာ … ေသြးေတြ အမ်ားႀကီး … မမ ေတာ့္ေတာ့္ကို နာသြားမွာပဲ … မမ ေတာ္ေတာ္ရွက္ေနတယ္ထင္တယ္ … တံခါးကို ၀ုန္းကနဲေဆာင့္ပိတ္လိုက္တယ္ … မိႏွင္း ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ စဥ္းစားတာကေတာ့ ျဖဴးေနတာပဲ … လြဲေနတာက ေတာ္ေတာ္ဆိုးသည္ …

တင္ခ်ာနဲ႔ ဂြမ္းကို ေဘးခ်ၿပီး ...

“ထိုင္လိုက္ေနာ္ … အနာကို တင္ခ်ာနဲ႔ ေဆးေပးမယ္” ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္ …

လင္းလင္း ... ခ်ာတိတ္ေဘးနားမွာ ... ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ...

“ေသြးေတြက အမ်ားႀကီးပဲ … ဘာလို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ညွင္းဆဲရတာတုန္း”
“မ စိတ္ဆိုးသြားတယ္ထင္လို႔ … ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဒဏ္ခတ္လိုက္တာ”
“ေနာက္ကို အဲဒီလို မလုပ္ရဘူးေနာ္ … ခ်ာတိတ္က … သက္သက္လုပ္တာမွ မဟုတ္တာ”

လင္းလင္း ပါးစပ္က ေျပာရင္း …
ေအာင္ေက်ာ္ထက္ရဲ႕ ... လက္ဆစ္ အေပါက္အျပဲေတြက ထြက္ေနတဲ့ ... ေသြးေတြကို ဂ႐ုတစိုက္ သုတ္ေပးေနသည္ ... ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ေသြးေတြက အိုင္ထြန္းေနသည္ ... တင္ခ်ာ ပုလင္းဖြင့္ၿပီး ... ဂြမ္းကို ... တင္ခ်ာ ... ဆြတ္လိုက္သည္ ... တင္ခ်ာပုလင္းကို အနားတြင္ ျပန္ခ်ထားသည္ ...

“နည္းနည္းေတာ့ စပ္မယ္ေနာ္”

ညာဘက္လက္ရဲ႕ လက္ဆစ္ကို တင္ခ်ာဆြတ္ထားတဲ့ ဂြမ္းနဲ႔ တို႔လိုက္ေတာ့ ... အေတာ့့္ကို စပ္သြားသည္ ... ေအာင္ေက်ာ္ထက္ သတၱိရွိပါတယ္ ... ဘုရင့္ေနာင္လုိ လက္သည္းၾကားမွာ အပ္စိုက္ၿပီး တူနဲ႔ ထုတာမ်ိဳးေတာ့ မခံႏုိင္ေပမယ့္ ... ဒီတင္ခ်ာ ထည့္တာေလာက္ေတာ့ ခံႏုိင္ပါတယ္ ... မ ... ထည့္ေပးတာပဲ ... စပ္လည္း ခံရမွာေပါ့ ...

“ေနာက္ အဲဒီလို လူမိုက္မလုပ္ရဘူးေနာ္”

ညာဘက္ၿပီးေတာ့ ဘယ္ဘက္ ... ဒဏ္ရာေတြက မရဲ႕ ယုယမႈေတြေၾကာင့္ ...ဘာမွ်မခံစားရေသး ... အမွန္က ေသြးပူေနေသးတာကိုး ...
လင္းလင္း ေအာင္ေက်ာ္ထက္ နဖူးေစာင္းက အနာေတြကိုလည္း တင္ခ်ာထည့္ေပးသည္ ... လင္းလင္းက ေအာင္ေက်ာ္ထက္ရဲ႕ ေခါင္း အထက္ကေန ျမင္ရေအာင္ ကိုယ္ေလးကို မတ္ၿပီး အေပၚစီးကေန အနာကို တင္ခ်ာထည့္ေပးေနသည္ ... ခ်ာတိတ္ အသက္မရႈႏုိင္ေတာ့ ... မရဲ႕ ရင္ႏွစ္မႊာကား ... ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မ်က္စိေရွ႕တည့္တည့္မွာ ... ရွင္းရွင္းေလး ... နီးနီးကပ္ကပ္ေလး ... အရြယ္က ... ပန္းသစ္ေတာ္ေလာက္ ရွိသည္ ... ျဖဴ၀င္းေနသည္ ... ႏို႔သီးေသးေသးေလးက ... ကပ္ေနတယ္ဆို႐ံုေလး .. အသည္းယားစရာ ... ကုန္းစို႔ပစ္လုိက္ခ်င္သည္ ...
ဂါ၀န္ေလးက ကပ္ေနေတာ့ ... လင္းလင္းရဲ႕ ေတာအုပ္ေလးကို အထင္းသား ျမင္ေနရသည္ ... ေပါင္လံုးလွလွက်စ္က်စ္ေလး ႏွစ္ခုၾကားမွာ ... ပန္းကေလးက မို႔ေမာက္ေနသည္ ... ေအာင္ေက်ာ္ထက္ တင္ခ်ာေၾကာင့္ နာေနတာေတြ … စပ္ေနတာေတြ … ေမ့သြားသည္ ... တင္သားေလးေတြကလည္း ေရစိုဂါ၀န္ေအာက္မွာ ကားစြံ႔ေနသည္ ...ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ဘာသားနဲ႔ထုထားတဲ့ လူမို႔လဲ … မ ရဲ႕ ခါးက်င္က်င္ေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကိုင္လိုက္ၿပီး … မရဲ႕ ရင္သားေတြေပၚမွာ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မ်က္ႏွာအပ္ထားပစ္လိုက္သည္ …

“အို ... အေမ့”

ခ်ာတိတ္ရဲ႕ ႏွာေခါင္းက အသက္ရႈလိုက္တဲ့ ေလေတြက လင္းလင္း ရင္ကို ေႏြးသြားေစသည္ … ေသြးသားေတြက ေတာင္းဆိုေနၿပီ … အပ်ိဳေလးရဲ႕ အရွက္တရားကား ျငင္းဆန္ေနဆဲ …

“ေဟ့ ... ေအး ... ကြာ ... အဲဒီလို မဆိုးရဘူးေလ”
“အရမ္း ခ်စ္တယ္ ... မရယ္”
“ခ်စ္ ... ခ်စ္ပါတယ္ ... ေမာင္ေလးရယ္”

မ ရင္သားေတြရဲ႕ ႏူးညံ့မႈ အထိအေတြ႔က ခ်ာတိတ္ မ်က္ႏွာကို ပိုၿပီး ဖိကပ္ေစသည္ … လံုးက်စ္တဲ့ ႏုိ႔ႏွစ္လံုးၾကားမွာ မ်က္ႏွာေရာက္ေနၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္က ခါးက်င္က်င္ေလးကို အတင္းဖက္ထားသည္ … လင္းလင္း ႐ုန္းမရ … ရင္ခုန္သံေတြက ေျဗာင္းဆန္ေနသည္ … စိတ္ထဲတြင္ ယားသလိုလို … ေက်နပ္သလိုလို … ရွက္ရြံ႕ေနသလိုလို … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးေရးေရးေလးေတြက … စူးကနဲ စူးကနဲ ျဖစ္ေစၿပီး … လင္းလင္း ၾကက္သီးတဖ်န္းဖ်န္းထသြားသည္ … အပ်ိဳေလး … ရင္သားေလးကို ပိုေကာ့ေပးလိုက္မိသည္ …

ေျပာေနရင္းနဲ႔ လင္းလင္းရဲ႕ ညာဘက္ႏို႔အံုေပၚက ႏုိ႔သီးေလးကို … ခ်ာတိတ္ ဖိၿပီးစို႔လိုက္သည္ …

“ဟာ … ဟင့္အင္း”
“ေတာ္ပါၿပီဆုိမွ”
“ေဟ့ အင္း .. ကြာ … လင္း … အရမ္းရွက္တယ္”

ခက္ၿပီ … တစ္သက္လံုး အပ်ိဳစင္ဘ၀ကို ထိန္းလာသမွ် … ဒီက်ားဆိုးေလးနဲ႔မွ … ေသာင္းက်န္းသမွ် ခံေနရသည္ …

“မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ … လင္း ... ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ …”

မရ … ေသြးနဲ႔ရေသာ က်ားဆိုးလို … ေသာင္းက်န္းၿပီ … ႏို႔သီးေလးက ေသးေသးေလးဆိုေတာ့ အလြယ္တကူ စို႔လို႔မရ … အတင္းဖိကပ္ၿပီး စို႔ပစ္လိုက္သည္ … အေပၚမွာ အက်ီ ၤပါးက ခံေနေသးတာကိုး … ဘာမွတားဆီးလို႔မရ … ႏုိ႔သီးေသးေသးေလးကို ငံုၿပီး ေသခ်ာ စုပ္ပစ္လိုက္သည္ … အားမရ … ႏႈတ္ခမ္းႏႈတ္ခုနဲ႔ ဖိညွပ္ၿပီး လွ်ာေလးနဲ႔ ယက္လိုက္သည္ … လင္းလင္း တစ္ကိုယ္လံုး ထိန္းမႏုိင္ေတာ့ … ႏုိ႔စို႔ေပးျခင္းကား … အပ်ိဳစင္ေလးတစ္ကိုယ္လံုးကို ပရမ္းပတာ ျဖစ္သြားေစသည္ … အထိအေတြ႔ကို မခံႏုိင္ … ခါးေသးေလးကို ဖက္ထားေသာ လက္ကလည္း လင္းလင္း တင္သားေတြေပၚကို အုပ္ကိုင္မိထားသည္ … တင္သားေတြက တင္းၿပီးထြားေတာ့ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ လက္နဲ႔ အျပည့္ကိုင္မရ … သို႔ေသာ္ … ဆုတ္နယ္ပစ္လိုက္သည္ … ဒီဘက္ၿပီးေတာ့ ဟိုဘက္ႏို႔ …

“အို … အဟင့္”

က်င္ခနဲ ျဖစ္သြားသည္ႏွင့္အတူ … လင္းလင္းႏုိ႔သီးေလးကို … ခ်ာတိတ္ အမိအရ ဖမ္းကိုက္ထားသည္ … လွ်ာၾကမ္းႀကီးကလည္း ႏို႔သီးေလးကို ပြတ္သပ္ေနသည္ … လင္းလင္း လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ပုခံုးကို အားကုန္တြန္းၿပီး ႐ုန္းကန္လိုက္သည္ … ႐ုန္းေလ … ပိုၾကမ္းေလပင္ … မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးက ႏို႔အံုတစ္ခုလံုးကို ပြတ္ၿပီးေခ်ပစ္လိုက္သည္ … လင္းလင္းရဲ႕ တင္းေနတဲ့ ႏို႔ေလး ျပားသြားသည္ … အတြင္းကို အားနဲ႔ဖိေခ်လိုက္သလို ျဖစ္သြားသျဖင့္ … နည္းနည္းနာသြားသည္ …
ဟာ … အရမ္းဆိုးတယ္ကြာ”
“ေတာ္ေတာ့ဆို”
“ေျပာလို႔မရဘူးလား”

အသံေလးက နည္းနည္း ထန္ေနသည္ … နည္းနည္းေလးလည္း တုန္ေနသည္ … အမွန္အတုိင္းေျပာရလွ်င္ … ေၾကာက္လန္႔ေနသည္ … အထိအေတြ႔ကို သာယာေပမယ့္ … လင္းလင္း ဒီေလာက္ထိေတာ့ … မလိုက္ေလ်ာႏုိင္ … လင္းလင္း … ခ်ာတိတ္ကို ခ်စ္ပါသည္ … အရမ္းခ်စ္သည္ … သို႔ေသာ္ ခ်စ္သည္က တျခား … ေသာင္းက်န္းသည္ကတျခား … ရွက္ဖို႔လည္း အရမ္းေကာင္းသည္ … တျခားသူသာေတြ႔သြားရင္ … လင္းလင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတ္ေသမိမွာ အမွန္ပင္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မ်က္စိကို လွန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ … မ ရဲ႕ သနားညွာတာဖို႔ … ေတာင္းပန္တဲ့အၾကည့္ေတြ … ခ်ာတိတ္ သနားသြားသည္ …

“လိမၼာပါတယ္ ေမာင္ေလးရယ္ ... မ ကို ခ်စ္တယ္မလား”
“အင္း”
“စိတ္ေလ်ာ့လိုက္ေနာ္”
“မ … ကၽြန္ေတာ့္ကိုေရာ … ခ်စ္ရဲ႕လား”
“ခ်စ္ပါတယ္ ေမာင္ေလးရယ္”
“ဒါဆို … အာ၀ါးေပး”

ဟင္း … လင္းလင္း … မ်က္ေစာင္းေလး တစ္ခ်က္ထိုးလိုက္မိသည္ … လက္နက္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လဲေနေတာ့လဲ … နည္းနည္းေတာ့ အေလ်ာ့ေပးရမွာေပ့ါ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ နဖူးေလးကို လင္းလင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးတစ္စံု ကပ္သြားသည္ … အၾကင္နာ အနမ္း … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မ ကို … ခၽြဲေနသည္ … လက္ညွိဳးေလးနဲ႔ ... ပါးကို တစ္ခ်က္ထိုးျပလိုက္သည္ … သေဘာက ဒါကိုလည္း နမ္း …

“ခ်ာတိတ္ေနာ္ … နည္းနည္းဆိုၿပီး … အဆစ္ ထပ္ေတာင္းေနတယ္”
လိုက္ေလ်ာလိုက္ပါသည္ … ဒီဘက္ပါးကို ရႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္သည္ … ရွက္လိုက္တာ …
ဘယ္ဘက္ပါးကို ေဖာင္းၿပီး လက္ညွိဳး ထပ္ထိုးလိုက္ျပန္သည္ …
“ဟင္း … ၿပီးကို မၿပီးႏုိင္ဘူး”
လင္းလင္း … ထပ္နမ္းလိုက္ပါသည္ …
“ကၽြန္ေတာ့္အလွည့္”
“ဟင္”
ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မရဲ႕ နဖူးေျပာင္ေျပာင္ေလးကို နမ္းလိုက္သည္ … ေနာက္ ညာဘက္ပါး … ဘယ္ဘက္ပါး … အခ်စ္တံဆိပ္ ခပ္ႏိွပ္ပစ္လိုက္သည္ … လင္းလင္းအတြက္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္သည္ … အခ်စ္ဦး … အနမ္းဦး … စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္ေနၿပီး ထိန္းသိမ္းလာတဲ့ အပ်ိဳဘ၀မွာ အနမ္းဦးကို ဒီတစ္သက္ မေမ့ႏုိင္ေတာ့ … ႏွလံုးသားထဲတြင္ စြဲထင္သြားၿပီ …

“မ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်ာတိတ္လို႔ မေခၚနဲ႔”
“အံမယ္ … ခ်ာတိတ္ကို ခ်ာတိတ္ပဲ ေခၚမွာေပါ့ … ဘယ္လိုေခၚရမွာတုန္း”
“ေမာင္ လို႔ ေခၚ …”
“ဟာ … ဟ … ေမာင္တဲ့ … သူ႔ကိုယ္သူ … ခြိ … မေခၚႏုိင္ေပါင္”
“မေခၚဘူးဆိုရင္ ..” အသံေလးက ျပတ္သြားသည္ … လက္ႏွစ္ဖက္က လင္းလင္းမ်က္ႏွာ ဖူးဖူးေလးကို ကိုင္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးကို ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထပ္ၿပီး ဆြဲငံုပစ္လိုက္သည္ … လင္းလင္း ႐ုန္းလိုက္သည္ …
“ဟင့္အင္း … မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ … လင္း … ရွက္တယ္ကြာ”
“ဒါျဖင့္ ေမာင္လို႔ေခၚ”
“ေက်ာ္ … လို႔ ေခၚမယ္ကြာ”
“အိုေက”
“ေက်နပ္ေတာ့ေနာ္”

ေက်ာ္ … မ ရဲ႕ ေတာင္းပန္သံေလးေၾကာင့္ လက္ကို ေလွ်ာ့ေပးလိုက္မိသည္ … လင္းလင္း … အသာ႐ုန္းၿပီး
“လာ … ထ ဖ်ားေတာ့မွာပဲ … ေခါင္းကေသြးေတြကလည္း မတိတ္ေသးဘူး”
လင္းလင္းက ဆြဲထူလိုက္သည္ကို … မထခ်င္ထခ်င္နဲ႔ … ေက်ာ္ထလိုက္သည္ … ေက်ာ္လက္ကို ဆြဲထားရင္း … ေရခ်ိဳးခန္းအျပင္ကို ထြက္လိုက္သည္ … မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါကို ယူေပးၿပီး …
“ေရေတြ သုတ္ထားေနာ္ … အက်ီ ၤသြားယူလိုက္အံုးမယ္”
ေဖေဖ့ အက်ီ ၤႏွင့္ ပုဆိုးေနာက္တစ္ထည္ … အျမန္ သြားယူလိုက္သည္ …
အက်ီ ၤေတြကို လွမ္းေပးရင္း …
“လဲလိုက္ေနာ္”
ဗီဒိုထဲမွ ည၀တ္ ဂါ၀န္ေနာက္တစ္ထည္ကို ထုတ္၍ ဟိုဘက္ခန္းမွာ အျမန္သြားလဲလိုက္သည္ ... လင္းလင္း အခန္းျပန္ေရာက္လာေတာ့ … ခ်ာတိတ္လဲ အ၀တ္လဲၿပီးေနၿပီ …
“ခဏ ထုိင္ခံုမွာ ထိုင္ေနအံုးေနာ္ … စိတ္ေျပသြားရင္ ထမင္းစားခန္းထဲလာခဲ့ သိလား”
“ဟုတ္ … မ”
လင္းလင္း နပ္သြားၿပီ … သူဆက္ေနလွ်င္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ပိုကဲလာေတာ့မည္ … ေပါင္ၾကားက ခ်ာတိတ္ပစၥည္းက ေထာင္ေနဆဲ … အ၀တ္ေတြကို အျမန္သိမ္းက်ံဳးေကာက္ၿပီး … ထမင္းစားခန္းထဲက … အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ထဲသြားထည့္လိုက္သည္ … မိႏွင္းကေတာ့ အကဲခတ္ေနသည္ …

“ေကြကာအုပ္ကို ပူပူေလး ေဖ်ာ္ထားေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ့ … မမ”

အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးတစ္လံုးရယ္ … ဒီကိုဂ်င္တစ္လံုးရယ္ … ေရတစ္ခြက္ခပ္ၿပီး … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကို သြားေပးလိုက္သည္ … ခ်ာတိတ္ကေတာ့ ခုနက အျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ လင္းလင္းဆူမွာကို နည္းနည္း ႐ြံ႕ေနသည့္ ပံုစံ …

“ေဆးေသာက္လိုက္ေနာ္ … ေတာ္ၾကာ ဖ်ားေနအံုးမယ္”
“ဟုတ္ … မ”

ေရခြက္ကို လွမ္းယူၿပီး ေဆးေသာက္လိုက္သည္ … လင္းလင္း အခန္းထဲတြင္ မေနရဲ … တစ္ခါေသဖူး ပ်ဥ္ပိုးနားလည္သြားၿပီ … ထမင္းစားခန္းထဲ ျပန္လာၿပီး အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ကို ၾကည့္လိုက္သည္ … ခ်က္ျခင္းႀကီး ေသြးေအးဖို႔ မလြယ္ေပမယ့္ … လင္းလင္းက အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီးသား မိန္းကေလးတစ္ဦး … မျဖစ္သင့္ကို မျဖစ္ရေအာင္ … တားႏုိင္ေသာ သတိတရားရွိသည္ … နည္းနည္းေတာ့ လန္႔သြားသည္ကား အမွန္ပင္ … အခန္း၀နား ျပန္သြားၿပီး …

ေက်ာ္ … ထမင္းစားေတာ့မလား”
“ဟုတ္ … မ”

နမိတ္ျပ ေမးခြန္း ေမးလိုက္ျခင္းပင္ … အမွန္က ေအာက္က ခ်ာတိတ္ ၿငိမ္သြားၿပီလားဟု ေမးလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကလည္း … ကိုယ့္အျပစ္နဲ႔ ကိုယ္ … ဒီေလာက္ ေသာင္းက်န္းေတာ့ … မ စိတ္ဆုိးသြားၿပီ ထင္တယ္ … တကယ္တမ္းဆို … မကို နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာက္သည္ … အသက္ခ်င္းကြာေနတာက တေၾကာင္း … အရမ္းခ်စ္ေနေတာ့ … မုန္းသြားတာစိုးတာက တေၾကာင္း … ဒီလိုမ်ိဳး အရမ္းေသာင္းက်န္းလိုက္ေတာ့ … ပိပိျပားျပားေနခဲ့တဲ့ လင္းလင္းကို … ေစာ္ကားသလို ျဖစ္ေနေပၿပီ …

“ထမင္းစားခန္းကို … လိုက္ခဲ့ေနာ္”

လင္းလင္းတုိ႔ အိမ္ေလးက ကြန္ဒိုေတာ့မဟုတ္ … အခန္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္က်ယ္သည္ … ေနာက္ ေဖေဖက ႏွစ္ခန္းဆက္ ၀ယ္ထားလို႔ ပိုက်ယ္သည္ … အခန္းဖြဲ႔ပံုေလးကလည္း လွသည္ … ၀င္၀င္ခ်င္း ဧည့္ခန္း … ဧည့္ခန္းမွ အတြင္း၀င္လွ်င္ ညာဘက္တြင္ ဘုရားခန္း … ဘယ္ဘက္က ေဖေဖတို႔ အိပ္ခန္း … ေနာက္တစ္ခန္းက … လင္းလင္း အိပ္ခန္း … လင္းလင္း အခန္းေရွ႕က … ဧည့္သည္ေတြလာလွ်င္ တည္းဖို႔ အခန္း … ေနာက္ႏွစ္ခန္းမွာ တစ္ခန္းက စတိုခန္း … ေနာက္တစ္ခန္းက မိႏွင္းအိပ္သည္ … ေနာက္ဆံုးမွာ ထမင္းစားခန္းနဲ႔ မီးဖိုေခ်ာင္ … ထမင္းစားခန္းထဲတြင္ လင္းလင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္စာအတြက္ … ထမင္း၀ိုင္းကို မိႏွင္းက ေသခ်ာျပင္ထားေပးသည္ … မိႏွင္းလက္ရာက ေကာင္းသည္ … ေမေမက ေသခ်ာသင္ေပးထားသည္ကို မိႏွင္းကလည္း ဂ႐ုတစိုက္ နာခံသည္ … ခ်က္ျပဳတ္သည္ … ၾကက္သားဟင္း၊ ကန္ဇြန္း႐ြက္ေၾကာ္၊ ခ်ဥ္ရည္ဟင္းတစ္ခြက္ … ေနာက္ မမ ေက်ာ္ခိုင္းထားသည့္ ၀က္အူေခ်ာင္းေၾကာ္ … လင္းလင္း ၀က္အူေခ်ာင္းကို ပါးပါးေလးျဖစ္ေအာင္ လွီးၿပီး ပန္းကန္ထဲ ျပန္ထည့္လုိက္သည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ထမင္းစားခန္းထဲ ၀င္လာသည္ …

“ဒီမွာ လာထုိင္”

ဖင္ထိုင္ခံုေလးကို အေနာက္ကို ေရႊ႕ေပးသည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ထိုင္လိုက္သည္ … ဟင္းနံ႔ေလးက သင္းေနသည္ … ျပင္ထားပံုကလည္း ခ်စ္စရာ … စားခ်င္စဖြယ္ … ေဘးနားမွာ … လင္းလင္း လာထုိင္သည္ … တစ္ခ်က္ၿပံဳးျပၿပီး … ခ်ာတိတ္ေရွ႕ ေၾကြပန္းကန္ ေမွာက္ထားတာကို လွန္ၿပီး … ထမင္း အေနေတာ္ ခူးထည့္ေပးလိုက္သည္ … လင္းလင္း ပန္းကန္ကိုလည္း လွန္ၿပီး ထမင္းခူးထည့္လိုက္သည္ …ၾကက္သားတံုးေလးကို အသားဖဲ့ၿပီး … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ပန္းကန္ထဲ ထည့္ေပးသည္ … ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္နည္းနည္းကိုလည္း ထည့္ေပးသည္ … အၾကင္နာေတြ … ခ်ာတိတ္ ေၾကြသြားသည္ … မကိုလည္း ပိုခ်စ္သြားသည္ … ေအာ္ ငါ့ကို ဂ႐ုစိုက္ပါလား … ၾကင္နာပါလား … ျပံဳးျပံဳးေလးနဲ႔ … ထမင္းစားလုိက္သည္ …

“ထည့္စားေနာ္”
၀က္အူေခ်ာင္း ပါးပါးေလးကို … ထပ္ထည့္ေပးၿပီး …
“ေက်ာ္ … ႀကိဳက္တဲ့ ၀က္အူေခ်ာင္း …”
မရဲ႕ ပန္းကန္ထဲကိုလည္း ေက်ာ္ … ၀က္အူေခ်ာင္း ျပန္ထည့္ေပးသည္ … ေနာက္ ၾကက္သားထဲမွ အသည္းတံုးေလးကိုလည္း … မ ထဲ ထည့္ေပးလိုက္သည္ … တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အရမ္းၾကင္နာေနၾကသည္ … အရမ္း ဂ႐ုစိုက္ေနၾကသည္ … ခ်စ္စ ခင္စ ကိုး … လင္းလင္း ဖန္ခြက္ထဲ ေရေအးေလး ထည့္ၿပီး ေက်ာ့္ ပန္းကန္နား ခ်ေပးလိုက္သည္ …
ေက်ာ္နဲ႔ မမ .. ႏွစ္ေယာက္သား ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးနဲ႔ ထမင္းလက္ဆံု စားေနခ်ိန္မွာ …
စံုေထာက္႐ူး မိႏွင္း အႀကီးအက်ယ္ အံ့အားသင့္ေနသည္ … ဟယ္ … ဒီေကာင္က ေတာ္ေတာ္ စြမ္းတာပဲ … မကို ေသြးထြက္ေအာင္ လုပ္တာေတာင္ … မေၾကာက္တဲ့ အျပင္ … မမ နဲ႔ အတူတူထမင္းစားေနေသးတယ္ … ေနာက္ … မမကို မေခ်ာ့တဲ့ အျပင္ … မမ ကေတာင္ ေခ်ာ့ေနရတဲ့ ပံုစံ … မမ ကိုလည္းအံ့ပါရဲ႕ …ေသြးေတာင္ထြက္တယ္ဆိုေတာ့ … ေတာ္ေတာ့ကို နာမွာ … စိတ္မနာတဲ့အျပင္ … ဒီလိုေကာင္မ်ိဳးနဲ႔ ထမင္းအတူ ရီရီေမာေမာ စားႏုိင္တယ္ … မိႏွင္းဆုိရင္ေတာ့ … ဒီလိုေကာင္မ်ိဳး အမႈန္႔ႀကိတ္ပစ္လိုက္မယ္ … မိႏွင္းရဲ႕ ေတြးေခၚခ်က္ေတြက … ျမစ္ႀကီးနားနဲ႔ ထား၀ယ္လို … ေ၀းတာမွ အေ၀းႀကီးျဖစ္ေနၿပီ … မမ ဘက္ကေန မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္ၿပီး … စိတ္ထဲကေန ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကို ဓါးႀကိမ္းႀကိမ္းေနသည္ …

ထမင္းတစ္ပန္းကန္ကုန္သြားေတာ့ …
“ထပ္ထည့္အံုးမလား”
“ေတာ္ၿပီ … မ … ဗိုက္၀သြားၿပီ”
“ေရာ့ ေကြကာအုပ္ေသာက္ … အားရွိသြားေအာင္”
ေကြကာအုပ္ေသာက္ေနတုန္း … လင္းလင္း ပန္းကန္ေတြကို သိမ္းေပးလိုက္သည္ … ေက်ာ္ … မ … လုပ္သမွ်ကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္ … မ … ကေတာ္ေတာ္ အိမ္မႈကိစၥႏုိင္မည့္ပံုစံ … ပန္းကန္ေတြ သိမ္းေနသည့္ၾကားက လင္းလင္း … ေက်ာ့္ကုိ ျပံဳးျပလိုက္သည္ …
“Laptop ျပင္တာမၿပီးေသးဘူးမလား … ထားလိုက္ပါေတာ့ … ေနာက္ေန႔မွ ဆက္လုပ္လိုက္ေနာ္”
လင္းလင္း အလိမၼာနည္းနဲ႔ အိမ္ျပန္ပို႔သည္ ... ေနာက္္တစ္ေန႔ အိမ္လာခိုင္းသည္ … ခ်စ္ေတာ့လည္း ဥာဏ္နီဥာဏ္ျပာ ထြက္ေနသည္ … ထြက္မွာေပါ့ … မနက္ျဖန္ဆို … ေဖေဖတို႔ျပန္လာေတာ့မည္ … ေက်ာ့္ကို အိမ္လာခိုင္းတာက အလုပ္ၿပီးရင္လည္း ထပ္ေတြ႔ခ်င္သည္ … ေဖေဖတို႔ကိုလည္း သမီးခ်စ္သူက ေက်ာ္ပါ ဆိုၿပီး ၾကြားခ်င္သည္ …
ေက်ာ္ကေတာ့ သေဘာမေပါက္ … မ က သူ႔ကို ႏွင္တယ္လို႔ ထင္ေနမိသည္ … ဒါေပမယ့္လည္း … မ သေဘာပါ … ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္သည္ … အခ်ိန္က ၈ နာရီေက်ာ္ေနၿပီ …
“ဟုတ္ … မ”
ႏွဖူးမွာေရာ … လက္မွာပါ .. အေရျပားေတြ စုတ္ၿပဲေနသည္ … မိုးက ေအးေတာ့ နည္းနည္း ကိုက္ခ်င္လာသည္ … ေအာက္ဆံုးထပ္ေရာက္ေတာ့ မ ေနတဲ့ … သံုးထပ္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္ … မ … က ျပံဳးျပၿပီး တာ့တာ ျပေနသည္ … ျပန္ၿပီး တာ့တာလုပ္ကာ … လက္ကို အာ၀ါးေပးၿပီး … ေလျဖင့္မႈတ္သည့္ပံုစံ လုပ္ျပလိုက္သည္ … အနမ္းပ်ံေလးႏွင့္ ႏႈတ္ခြန္းေျခြလိုက္သည္ … တာ့တာ … မ … ရီေနသည္ … ေက်ာ္ … အရမ္းေပ်ာ္သည္ … နဖူးမွာ ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ ဆိုေပမယ့္ … အမွတ္တရျဖစ္သြားသည္ … ဒီေန႔ ဇန္န၀ါရီ ၂၈ … အရမ္းခ်စ္တဲ့ မ က … ေက်ာ့္ကို ခ်စ္ပါသည္တဲ့ … အရမ္းခ်စ္တယ္ … မ ရယ္ …

ေက်ာ္ … လမ္းထိပ္ေရာက္ၿပီး မျမင္ရေတာ့သည္ အထိ … လင္းလင္း ၾကည့္ေနမိသည္ … ေလးငါးလွမ္းေလာက္သြားလိုက္ … လင္းလင္းကို … လက္ျပလိုက္ …လုပ္သြားေသာ ေက်ာ္ … ဟြန္း … ကေလးက်ေနတာပဲ … ရင္ထဲမွာ … ေက်နပ္ပီတိ ျဖစ္မိသည္ …၀ရံတာကေန … အိမ္ခန္းထဲကို ျပံဳးၿပံဳးနဲ႔ ျပန္၀င္လာသည္ … တံခါးကို ေသာ့ခ်ၿပီး ပိတ္လိုက္သည္ … ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ … မ်က္ႏွာလွလွေလးကို မ်က္ႏွာသစ္ ဆပ္ျပာခရမ္ျဖင့္ လိုက္တို႔လိုက္သည္ … ေရနည္းနည္းစြတ္ၿပီး ပြတ္မိၿပီးေတာ့မွ … ငါ့ပါးကို … ေက်ာ္ နမ္းသြားတာပါလား … လူဆိုး … ရွက္ၿပံဳးေလး ျပံဳးလိုက္မိသည္ … ေျခေထာက္လက္ေတြ … ေဆးၿပီး … မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါနဲ႔ သုတ္လိုက္သည္ … အိပ္ယာေပၚကို ပစ္လွဲခ်လိုက္ရင္း … ေက်ာ့္အေၾကာင္းေတြးမိသည္ … ညေနက ဘာေတြ ျဖစ္သြားသည္ မသိ … အျဖစ္အပ်က္ကလည္း ျမန္လြန္းသည္ … အေယာင္ေယာင္အမွားမွားႏွင့္ တလြဲေတြ … ရင္ေတြ တဇက္ဇက္ျဖစ္သြားေစသည္ … ေက်ာ္ကလည္း ဆိုးသည္ … မရမက အေျဖေတာင္းသြားေသးသည္ … ေက်ာ့္ကို လင္းလင္း … အေျဖေပးလိုက္မိသည္ … အျဖစ္အပ်က္ေလးကို စဥ္းစားရင္း … လင္းလင္း … ကိုယ့္ရင္သားကို ကုိယ္ သတိထားမိသည္ … ပက္လက္ကေလး လွန္ေနေသာ္လည္း လင္းလင္းရင္သားက ထြားေတာ့ ေဖာင္းမို႔ေနသည္ … ထိပ္ဖ်ားေလးက နည္းနည္းေလးနာေနသည္ ထင္သည္ … ေက်ာ္ … လူဆိုး … သူ႔နဖူးက ေသြးေတြကို သုတ္ေပးေနတာကို … လင္းလင္း ႏုိ႔ကို တအားစို႔သြားသည္ … ဒီကေတာ့ ေစတနာနဲ႔ … သူက ဒါပဲေခ်ာင္းေနသည္ … ႏုိ႔ခံရသည့္ ပထမဆံုးအျဖစ္အပ်က္ေလးက … အပ်ိဳစင္ တစ္ဦးအဖို႔ … ျပန္ေတြးတိုင္း … ေသြးဆူေစသည္ … ေက်ာ္ … ႏို႔ကို ကုန္းစို႔လိုက္ေတာ့ … ႏုိ႔သီးေလးေႏြးခနဲ ျဖစ္သြားၿပီး … ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္းထေစသည္ … လင္းလင္း အဲဒီတုန္းက ႐ုန္းလုိက္တယ္ဆုိေပမယ့္ … ႏုိ႔စို႔ခံရတာကို မခံႏုိင္လြန္းလို႔႐ုန္းမိတာပါ … စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေက်ာ္လုပ္သမွ်ကို ခံခ်င္ေနမိသည္ … ေၾကာက္ေတာ့ေၾကာက္ေနမိသည္ … ဒီအသက္အရြယ္ေရာက္တယ္အထိ ထိန္းသိမ္းလာတဲ့ အပ်ိဳစင္ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ေလးကိုလည္း ႏွေျမာသည္ … ေက်ာ္ရဲ႕ အထိအေတြ႔ကို သာယာမိတာက အမွန္ … ေ၀ခြဲမရ … ေက်ာ္ တစ္ကယ္တမ္း ေတာင္းဆိုလာလွ်င္ လင္းလင္း တကယ္ေပးႏုိင္မွာလား …
လင္းလင္း … ညာဘက္ႏို႔က … ႏုိ႔သီးေလးကို … ဘယ္လက္နဲ႔ စမ္းၾကည့္သည္ … ခ်ာတိတ္ စို႔သြားလို႔ … ႏုိ႔သီးပန္းေရာင္ေလးက နီရဲေနသည္ … ဟင္း … နာေနလုိ႔ … လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ပြတ္လိုက္မိသည္ …
“ဟာ … ဟင့္”
အခြင့္အေရး ေခ်ာင္းေနေသာ ရာဂနတ္ကား … ဒီတစ္ကြက္မွာေတာ့ … အပ်ိဳေလးကို ဇာတ္သြင္းေတာ့သည္ …
“ေက်ာ္ … ေက်ာ္”
ပါးစပ္က တတြတ္တြတ္ ေခၚေနရင္း … လက္က ေပါင္ၾကားထဲကို ေရာက္သြားသည္ … လင္းလင္းရဲ႕ အရမ္းလွတဲ့ေနရာေလးေပါ့ … မိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္ အရွက္တရားစုေ၀းေနတဲ့ေနရာ … ေဖာင္းမို႔ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုက … မာတင္းေနသည္ … ဒီႏွစ္ခုၾကား အကြဲေၾကာင္းေလးက စိုရႊဲေနသည္ … ဟင္း … အကြဲေၾကာင္းေလး ထိပ္က အေစ့ေလးက … မာၿပီး ေထာင္ေနသည္ … အေစ့ေလးကို လက္ကပြတ္လိုက္ခ်င္သည္ … ပြတ္လည္း ပြတ္လိုက္ေရာ …
“အင္ … ဟာ”
ေအာက္က ေမြ႔ယာနဲ႔ လြတ္သြားသည္အထိ … ဇတ္ကနဲ လင္းလင္း တင္သားႏွစ္ခု ေကာ့ပစ္လိုက္သည္ … အေစ့ေလးကို ပြတ္ၿပီးရင္းပြတ္ေနမိသည္ … တင္သားႏွစ္ခုကလည္း ၾကြလိုက္ … ျပန္က်လာလုိက္ … ဇတ္ကနဲ ျပန္ၾကြလိုက္ … နဲ႔ ရမ္းခါေနသည္ … မ်က္စိေလးကို မိွတ္ထားၿပီး … ဖီလင္တက္ေနသည္ … အေတြးထဲမွာ … ဒီေနရာေလးကို … ေက်ာ္ … သူ႔ဟာႀကီးနဲ႔ ထိုးသြားသည္ … ပြတ္ဆြဲသြားသည္ … ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုရဲ႕ အတြင္းက အသားႏုေလးေတြက ရႈံ႕ခ်ည္ပြခ်ည္နဲ႔ … အလုပ္မ်ားေနသည္ … ၀တ္ရည္တို႔ကား ဒလေဟာ ဆင္းေနဆဲ … အတြင္းက အရမ္းယားေနသည္ … တစ္စံုတစ္ခု ထိုးထည့္လိုက္ရင္ေတာ့ … ၿငိမ္သြားႏုိင္သည္ … လင္းလင္း ဒါေတာ့ မရဲ … ေတာ္ၾကာ လက္သည္းနဲ႔ ထိုးမိမွျဖင့္ အတြင္းမွာ အနာျဖစ္သြားမည္ … အစိေလးကို ပြတ္လြန္းအားႀကီးေတာ့ … အစိေလးက နီရဲၿပီးေထာင္ေနသည္ … သာမန္ထက္ အနည္းငယ္ ပုိထြက္လာၿပီး အရမ္းမာေနသည္ … ေရနစ္သူလို မွီရာလွမ္းဆြဲသလို … လင္းလင္း ဘယ္ဘက္လက္ကလည္း … ရင္သားကို ဆုပ္နယ္မိသည္ …ဒီလိုနယ္ေတာ့ ေအာက္ကဟာက … ပုိယားသည္ … ပိုယားေတာ့ ပိုပြတ္မိသည္ … ပိုပြတ္မိေတာ့ … ရင္သားကို တအားဆုပ္နယ္ပစ္လိုက္သည္ … လင္းလင္းခမ်ာ မုန္႔လံုးစကၠဴကပ္ေနသည့္ ဘ၀ပါလား …
အပ်ိဳေလး … အခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္ထဲ ေသာင္းက်န္းေနသည္ … ေက်ာ္တဲ့ က်ားေလးရဲ႕ ေသာင္းက်န္းမႈေတြေၾကာင့္ ႏုိးထလာတဲ့ ရမက္မီးကို လင္းလင္း မၿငိွမ္းႏုိင္ေတာ့ …
“ဟာ”
“အင္”
“ဟင့္”
လင္းလင္းရဲ႕ ရမက္သံေလးက တိုးတိုးေလးနဲ႔ … ဆက္တုိက္ထြက္ေနသည္ …
“ေက်ာ္ရယ္ … မလုပ္ပါနဲ႔”
“အိုး … ေက်ာ္ရယ္”
ခ်စ္သူကို တမ္းတေနရင္း … လက္ေတြက စကၠန္႔မလပ္လႈပ္ရွားေနသည္ ... ကာမအရွိန္သည္ ... တေျဖးေျဖးနဲ႔ အျမင့္ဆံုးသို႔ေရာက္လို႔လာသည္ ... ညည္းသံေလးက ပိုစိတ္လာသလို ... တစ္ကိုယ္လံုး လႈပ္ယမ္းေနတာကလည္း ...ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲ ... မ်က္ႏွာေလးက ေသြးေရာင္ေလးလႊမ္းၿပီး ပန္းေရာင္ေလးျဖစ္ေနသည္ ... မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလွဆံုး ... ခ်စ္စရာအေကာင္းဆံုး ... ျမတ္ႏုိးဖို႔အေကာင္းဆံုး ... အခ်ိန္ေလးပါ ... ေခါင္းေလးက ဒီဘက္ကို ယမ္းလိုက္ ... ဟိုဘက္ကို ယမ္းလုိက္ ... ခံစားခ်က္အတိုင္း ... နစ္ေျမာေနသည္ ... အေတြးတိမ္တုိက္ထဲမွာ ... ေက်ာ္နဲ႔ ေပ်ာ္ျမဴးေနတုန္း ... အာေခါင္က ေရငတ္သလို ျဖစ္လာသည္ ... ရင္ထဲမွာ တစ္လိပ္လိပ္နဲ႔ ျပင္းထန္လာသည္ ...အေၾကာေတြက တေျဖးေျဖး တံု႔ဆိုင္းကုန္သည္ ... ေျခေခ်ာင္းေလးေတြ ကုတ္ေကြးကုန္သည္ ... ဖင္ေၾကာကို အစြမ္းကုန္ ရႈံ႔႕ပစ္လိုက္သည္ ... တင္းရင္းတဲ့ ေပါင္ေတြလည္း အေၾကာေလးေတြ ထလာသည္ ... ၀ုန္းကနဲ ... အေရွ႕ကို ေကာ့ပစ္လိုက္သည္ ...
“အာ”
“အ ဟာ”
“အား”
အတြင္းထဲမွ လိႈင္ေခါင္းေလးက ... အားကုန္ဆုပ္ၿပီး ညွစ္ပစ္လိုက္သည္ ... ၁ စကၠန္႔ ... ၂ စကၠန္႔ ... ၃ စကၠန္႔ ... ဒီအရသာ ... ကာမအရသာရဲ႕ အထြတ္အထိပ္ ... ခံစားခ်က္ေတြရဲ႕ ... အႏွစ္ခ်ဳပ္ ...
အတြင္းထဲမွ ျပြတ္ကနဲ အရည္ထြက္သြားသည္ေတာ့ သိလိုက္သည္ … တစ္ခါ ... ႏွစ္ခါ ... သံုးခါ ... လူတစ္ကိုယ္လံုး ေလထဲ ေမ်ာေနသလို ... အရသာက အထြတ္အထိပ္ပါလား ... လင္းလင္း ... အပ်ိဳအဖုတ္ေလးက တာ၀န္ေက်ပါသည္ ... အေကာင္းဆံုး လုပ္ေဆာင္သြားသည္ ... လင္းလင္း ၿပီးသြားၿပီ … အပ်ိဳေလး၏ တစ္ကိုယ္ရည္ အယားေျဖမႈ … အထေျမာက္သြားသည္ …
၀ုန္းကနဲ ခုတင္ေပၚပစ္က်ၿပီး ... လင္းလင္း ၿငိမ္သြားသည္ ... အေတြးထဲမွာေတာ့ ... ၿငိမ့္ကနဲ ၿငိမ့္ကနဲ ... ေလာကနတ္ျပည္ေရာက္ေနသည္ ... အင္အားတို႔သည္ ႐ုတ္ခ်ည္းေလ်ာ့က်သြားသည္ ... ေပါင္ၾကားထဲမွ အရည္ေတြကေတာ့ တစိမ့္စိမ့္နဲ႔ အျပင္ကို ထြက္လာသည္ ... ခုတင္ေလးေပၚမွာ အကြက္ေသးေသးေလး ... ခ်စ္ေရအိုင္ေလး ... အိပ္ယာမွ ႏုိးလာသလို ... အသိေလးက ၀င္လာေပမယ့္ ... လင္းလင္း ... မထခ်င္ ... မ်က္စိေလးကို ဆက္လက္ေမွးထားခ်င္သည္ ... မုန္တိုင္းၿပီးသြားလို႔ လိႈင္းၾကမ္းေတြ ၿငိမ္သြားေပမယ့္ ... လိႈင္းေသးေသးေလးေတြကေတာ့ ကမ္းကို လာပုတ္ေနဆဲ ...

:: END ::
http://www.bdm18.ml/2016/03/bds19-2.html